Γεια σας,

θέλω κι εγώ να πω τη δικιά μου ιστορία.

Είμαι 16 χρόνων και είμαι με ένα παιδί εδώ και ένα χρόνο. Αυτή η σχέση πραγματικά είναι τόσο όμορφη! Περνάμε υπέροχα μαζί. Είμαστε στο ίδιο σχολείο.

Όλη τη μέρα είμαστε μαζί. Οι γονείς μου γνωρίζουν για τη σχέση μας. Γενικά, ένα κλίμα πολύ θετικό.

Νιώθω πράγματα για αυτόν, όπως κι αυτός. Τον τελευταίο όμως καιρό έχουμε κάποιους τσακωμούς, οι οποίοι βέβαια δεν κρατούν για πολύ. Φθείρουν όμως τη σχέση μας…

Έχουμε φτάσει σε σημείο να κρατάμε απόσταση κάποιων ημερών για να ηρεμήσουν λίγο τα πράγματα, διότι είμαστε και οι δύο χαρακτήρες με καθόλου υπομονή…

Τον τελευταίο μήνα κυρίως φέρεται πολύ περίεργα. Για παράδειγμα, σκοτωνόμαστε ενώ μιλάμε στο τηλέφωνο και την επόμενη ακριβώς μέρα όλα είναι τέλεια.

Δεν μπορώ να τον καταλάβω όταν φέρεται έτσι. Έχουμε φτάσει τώρα σε σημείο να είμαστε σε ίδιες παρέες και να μην μιλάμε καν. Δεν μου αρέσει καθόλου αυτό το πράγμα. Επίσης, δεν μιλάμε για κάποιες μέρες στο κινητό.

Τι να κάνω; Θέλω πολύ να είμαι μαζί του, αλλά δεν μου αρέσει να μου φέρεται έτσι κάποιες στιγμές…

Ευχαριστώ για το χρόνο σας!

Μαριτίνα