Είμαι με ένα παιδί ενάμιση χρόνο. Η σχέση μας εξελίχθηκε σταδιακά. Στην αρχή ήμουν πολύ επιφυλακτική, στην πορεία όμως αφέθηκα και τον ερωτεύτηκα. Μένουμε σε κοντινές πόλεις.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Εκείνος, τους πρώτους μήνες με κρατούσε σε κάποια απόσταση. Βλεπόμασταν μόνο Σαββατοκύριακα και γενικά ήθελε να περνάει χρόνο και με τους φίλους του.
Μέτα τους πρώτους μήνες άρχισε κι εκείνος να μου δείχνει περισσότερο ενδιαφέρον. Μου ζητούσε να βλεπόμαστε πιο συχνά, έβγαινε όλο και περισσότερο μαζί μου και λιγότερο με τους φίλους του, ήταν πιο τρυφερός μαζί μου και γενικά φαινόταν να με ερωτεύεται και η σχέση μας πήγαινε όλο και καλύτερα. Έχω γνωρίσει τους φίλους του, την οικογένειά του, όταν είμαστε μαζί είναι όλα πολύ όμορφα.
Όλα καλά μέχρι εδώ. Η σχέση μας είναι φαινομενικά τέλεια.
Έρχομαι λοιπόν στα “αγκάθια” της σχέσης μας. Πριν λίγο καιρό είδα κάποιες κλήσεις στο κινητό του από την πρώην μακροχρόνια σχέση του. Δεν είδα ύποπτες κινήσεις και συμπεριφορά του απέναντί μου δεν είχε αλλάξει, έτσι αποφάσισα να μην του πω τίποτα. Σκέφτηκα πως ίσως έχουν κρατήσει φιλικές επαφές μιας και χωρίσανε ήρεμα και έχουν περάσει χρόνια από τότε.
Βέβαια από τότε οι υποψίες δεν έχουν σταματήσει να βασανίζουν το μυαλό μου.
Πριν λίγες μέρες μου άφησε τον υπολογιστή του, ενώ ήταν συνδεδεμένος στο facebook. Ναι, μπήκα στον πειρασμό να ψάξω παρόλο που ξέρω πως δεν είναι σωστό. Το facebook πλέον το χρησιμοποιεί ελάχιστα. Βρήκα όμως παλιές του συνομιλίες, από τους πρώτους μήνες της σχέσης μας που έλεγε σε φίλους του ότι “ψάχνεται”.
Ζητούσε από ένα φίλο του να του κανονίσει ραντεβού με μια γνωστή του, έλεγε ότι κανόνιζε ραντεβού με μια κοπέλα μέσω facebook, έλεγε σε μια φίλη του που παντρευόταν ότι θα πάει μόνος του στο γάμο για να γνωρίσει καμιά φίλη της (ενώ αρχικά μου είχε πει να πάω μαζί του στο γάμο μετά το πήρε πίσω). Και γενικά φαινόταν να ψάχνεται σαν να μην υπήρχα εγώ.
Όλα αυτά ενώ τα είχαμε 3 μήνες. Στο εξάμηνο έλεγε σε έναν ξάδερφό του ότι με βαρέθηκε και θέλει να βρει άλλη και να βγούνε μια μέρα ελεύθεροι για να κάνουν γνωριμίες. Ύποπτες συνομιλίες με κοπέλες δεν βρήκα, προφανώς τις είχε σβήσει.
Μετά από αυτά δεν βρήκα τίποτα καινούριο. Πέρασε άλλος ένας χρόνος στη σχέση μας κι εγώ νόμιζα ότι όλα κυλούσαν όμορφα μέχρι σήμερα. Όταν τον ρωτούσα αν έχει παράπονα από μένα, μου έλεγε πως όχι και πως τον καλύπτω απόλυτα και πως δεν έχει ανάγκη να ξενοκοιτάξει.
Έχω στεναχωρεθεί πάρα πολύ και δεν ξέρω πως να το χειριστώ όλο αυτό. Νιώθω πως έμεινε μαζί μου επειδή απλά δεν έτυχε κάτι καλύτερο, ότι ήμουν κάτι σαν λύση ανάγκης για αυτόν. Από την άλλη η συμπεριφορά του άλλα μου δείχνει. Με προσέχει και είναι πολύ τρυφερός μαζί μου.
Είναι δυνατόν να είναι υποκρισία όλο αυτό; Να του πω όλα όσα είδα και να φύγω; Είναι πολύ ψυχοφθόρο να μην εμπιστεύομαι τον άνθρωπο που έχω δίπλα μου. Αν συνεχίσω μαζί του θα πρέπει να βρω τρόπο να τον ξαναεμπιστευθώ…
Εσείς τι θα κάνατε στη θέση μου;
Ιωάννα
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ