Καλησπέρα σας κι από μένα…

Με λένε Ιωάννα και είμαι 17 ετών. Πήρα το θάρρος να γράψω κι εγώ για ένα θέμα που με απασχολεί ιδιαίτερα τον τελευταίο καιρό.

Το αγόρι μου είναι 18 και είμαστε μαζί ενάμιση χρόνο. Το θέμα είναι οι γονείς του. Σχεδόν από τον τέταρτο μήνα της σχέσης μας άρχισαν να επεμβαίνουν έχοντας ως λόγο τις πανελλήνιες.

Κάναμε υπομονή και οι δυο μας πιστεύοντας πως μετά τις πανελλήνιες θα ηρεμήσουν. Τα πράγματα όμως έγιναν χειρότερα. Τώρα που τελείωσαν οι εξετάσεις γκρινιάζουν συνεχώς για άλλα θέματα.

Νομίζουν ότι βγαίνουμε συνεχώς μαζί, ό,τι κι αν τους λέει δεν το πολυπιστεύουν και γενικότερα είναι πολύ καχύποπτοι. Είναι κατά των μακροχρόνιων σχέσεων σε τέτοια ηλικία, δεν τους αρέσει που είμαστε τόσο καιρό μαζί και νομίζουν πως το πάμε στα σοβαρά -κάτι που εμείς δεν έχουμε καν σκεφτεί μιας και είμαστε μικροί.

Δεν αντέχω άλλο αυτήν την κατάσταση. Τον αγαπώ και δεν θέλω να χωρίσω μαζί του λόγω των γονιών του. Τι να κάνω;

Συγνώμη αν σας κούρασα και σας ευχαριστώ εκ των προτέρων!!

Ιωάννα