Δεν μπορώ να καταλάβω τι μου συμβαίνει. Ούτε η ίδια δεν ξέρω…
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Η πρώτη μου σχέση ήταν πριν τρία χρόνια. Είχα ερωτευτεί πολύ και είχα πληγωθεί πολύ. Ένιωθα τεράστια συναισθηματική μοναξιά μετά το χωρισμό μου και όσα αγόρια έρχονταν στη ζωή μου, έρχονταν μόνο για σαρκικούς λόγους και τίποτα παραπάνω…
Εγώ ήθελα απεγνωσμένα μια σχέση. Κάτι σταθερό και ουσιώδες. Και τώρα, πριν ενάμισι μήνα περίπου βρέθηκε επιτέλους ένας άνθρωπος ο οποίος ήθελε να είναι μαζί μου. Κι εγώ δέχτηκα…
Αλλά ο καιρός περνάει κι εγώ δεν νιώθω ερωτευμένη μαζί του. Δεν νιώθω τίποτα μαζί του… Οπότε δεν ξέρω… Είμαι μαζί του γιατί μου αρέσει ή γιατί απλώς δεν θέλω να είμαι μόνη;
Σκέφτομαι πολλές φορές να του πω να χωρίσουμε αλλά ύστερα φοβάμαι… Αυτός φαίνεται να με θέλει. Δείχνει καλό και γλυκό παιδί. Κι αν μετά από αυτόν δεν ξαναβρώ κάποιον να με θέλει;
Είναι όλα μπερδεμένα μες στο μυαλό μου και δεν μπορώ να βγάλω άκρη… Η φίλη μου μου λέει ότι είναι νωρίς για να νιώσω πράγματα αλλά εγώ διαφωνώ. Στην πρώτη μου σχέση ένιωσα ερωτευμένη από την πρώτη στιγμή που τον κοίταξα και όσο περνούσε ο καιρός ακόμα πιο πολύ…
Ενώ με τον τωρινό μου σύντροφο είμαστε μαζί πάνω από μήνα και εγώ νιώθω μέσα μου ένα κενό, μια παγωμάρα. Καμία συγκίνηση, κανέναν ενθουσιασμό, καμία λαχτάρα να τον βλέπω… Ποια είναι η γνώμη σας; Έχετε βρεθεί ποτέ σε ανάλογη θέση;
Ισμήνη
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ