Έτσι όπως τα έκανες κοπέλα μου, είναι να απορεί κανείς. Να υποθέσουμε ότι ο G και ο J, μεταφράζονται σε Γιώργος και Γιάννης (George-John);. Ένα πρώτο ερώτημα που εμένα με συγκλονίζει, είναι τι δουλειά έχει ένα 19χρονο κορίτσι με έναν 35χρονο άνδρα (η απορία μου απευθύνεται και σε σένα, αλλά και σε εκείνον). Δεν είμαι πολύ μεγαλύτερή σου (είμαι 26 ετών), αλλά μου φαίνεται αδιανόητος ο τρόπος που έχεουν εξελιχθεί τα πράγματα και πόσο έχουν απελευθερωθεί τα ήθη. Αφετέρου η δημιουργία δύο σχέσεων που “τρέχουν” παράλληλα, είναι από μόνη της μία περίπλοκη κατάσταση με πολλούς κινδύνους, οι οποίοι μεγιστοποιούνται αν αναλογιστούμε το νεαρό της ηλικίας σου. Το γεγονός δε ότι έμεινες έγκυος, ασχολίαστο. Και αυτό διότι θεωρώ ότι αν δεν μπορούσες εσύ ως μικρή και άπειρη να προστατεύσεις τον εαυτό σου, εκείνος (ο G) έπρεπε να το κάνει.Ως μεγαλύτερος και υπεύθυνος για την επιλογή του να είναι με ένα παιδί, έπρεπε να είναι διπλά προσεκτικός.Αλλά προφανώς δεν είναι ούτε ώριμος, ούτε άξιος εμπιστοσύνης, ούτε σοβαρός. Είμαι σθεναρά κατά των αμβλώσεων, αλλά στην περίπτωσή σου αισθάνομαι ότι δεν έχεις την ωριμότητα να μεγαλώσεις ένα παιδί και ειδικά χωρίς να είσαι σίγουρη για τον πατέρα, καθώς μας λές ότι εσένα η αγάπη σου δεν είναι ο G. Πιστεύω ότι θα πρέπει να ζητήσεις τη βοήθεια των γονιών σου και όχι των εκάστοτε αγαπητικών σου. Προσωπική μου άποψη… Καλή τύχη και καλά μυαλά..

Ότι και αν αποφασίσεις, να έχεις στο νου σου ότι το παιδί είναι για ΠΑΝΤΑ. Για ΠΑΝΤΑ.

Όταν θα κρατήσεις στην αγκαλίτσα σου το παιδάκι σου σε λίγους μήνες τότε να είσαι σίγουρη δεν θα σε νιάζει κανένας G ή J ή όπως θες πες τον άσε την νέα ζωή μέσα σου να μεγαλώσει και να την υποδεχθείς δεν υπάρχει πιο όμορφο πράγμα από την μητρότητα παρά τις δυσκολίες μπορείς να απευθυνθείς και στην αγκαλιά αν οι γονείς σου δεν σε βοηθάνε οικονομικά η στην Φαιναρέτη καλή τύχη κορίτσι και να προσέχεις κι εσύ και το μωράκι σου

Τελικά το παιδί ποιανού είναι δεν κατάλαβα…ειλικρινά δεν θα ήθελα να είμαι στη θέση σου. Δείχνεις τρομερά επιπόλαιη και το ίδιο είναι και ο J και ο G εφόσον ανέχονται όλη αυτή την παράνοια.

Joo, εγώ σου εύχομαι ειλικρινά να έχεις γαλήνη και ηρεμία τώρα που είναι να γίνεις μαμά. Να θυμάσαι ότι η υγεία του παιδιού που θα γεννήσεις, μαζί και η ψυχική του υγεία, εξαρτάται από τη δική σου κατάσταση. Αν βιώνεις συγκρουσιακές καταστάσεις και φορτώνεις τον εαυτό σου με περιττό άγχος, αυτό περνά στο έμβρυο και νομίζω πως είναι άσχημο να το “τιμωρείς” έτσι έστω και άθελά σου. Είναι αποδεδειγμένο από ψυχιάτρους πως τα μωρά που σκούζουν μέσα στη νύχτα, που δυσκολεύονται να κοιμηθούν και που δείχνουν νευρικά και ανήσυχα από μικρά, προέρχονται από μανάδες που βίωσαν την εγκυμοσύνη τους σε άσχημη ψυχολογία. Γι’ αυτό σε προτρέπω, για το καλό το δικό σου και της ζωούλας που ήδη δημιουργείται, προσπάθησε να μένεις σε ένα γαλήνιο περιβάλλον όπου νιώθεις ασφάλεια, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει να πρέπει να μείνεις αποστασιοποιημένη και από τον J. και από τον G. Αν και οι δύο είναι αρκετά ώριμοι συναισθηματικά, θα καταλάβουν το πόσο σημαντικό είναι για σένα. Όσο για την κατάσταση που βιώνεις στο συναισθηματικό τομέα, σε καταλαβαίνω. Δεν μπορείς να καταλήξεις ποιον από τους δύο αγαπάς πιο πολύ. Αλλά έχεις σκεφτεί ότι μπορεί να είσαι πολυσυντροφική από τη φύση σου; Δεν είμαστε όλοι μονογαμικοί/μονοσυντροφικοί από τη φύση μας. Η μονογαμία είναι κάτι που επιβάλλεται σε όλους μας, χωρίς να μας ρωτούν τι θέλουμε, από τις συντηρητικές κοινωνικές συμβάσεις, όπως συνέβαινε (και ανά περιοχές συμβαίνει ακόμα) με την ετεροφυλοφιλία. Εγώ νομίζω ότι γίνεται ν’ αγαπάς παραπάνω από έναν άνδρα ταυτόχρονα και αυτό με τίποτα δεν είναι κακό, ειδικά εφόσον στάθηκες ειλικρινής και με τους δυο και εκείνοι δήλωσαν ότι αποδέχονται την κατάσταση. Ψάξε το, όμως. Το λεγόμενο polyamory υφίσταται, δεν είναι αστικός μύθος ή φτηνή δικαιολογία για απιστίες, και άνθρωποι αμφότερων των φύλων και όλων των σεξουαλικών προσανατολισμών το ζουν σε όλον τον κόσμο, ασχέτως αν καταπιέζονται. Αλλά άφησέ το αυτό το ζήτημα για αργότερα. Προς το παρόν, νομίζω ότι ο G. είναι σε θέση να παρέχει περισσότερη ασφάλεια σ’ εσένα και το παιδί σου. Ο J. έχει ακόμα όνειρα και σχέδια, μα δεν ξέρεις κατά πόσο και πότε μπορεί να τα πετύχει, και σίγουρα ένα παιδί δεν θα είναι κάτι που ακόμα θέλει. Ενώ ο G. θα κάνει τα πάντα. Ο J. είναι για να περάσεις τα νιάτα σου αξέχαστα, κατά τη δικιά μου εντύπωση. Τέλος πάντων, αυτό θα το διαλευκάνεις στην πορεία. Με το καλό το μωράκι. Ακόμα όλα μπροστά σου είναι. Θα γίνεις μια νεαρή μανούλα και μετά, όταν πια θα περνάς τα καλύτερά σου και πιο γυναικεία σου χρόνια και θα είναι και το παιδί σε ηλικία που δεν θα σε χρειάζεται μονίμως δίπλα, θα έχεις τη δυνατότητα να πετύχεις πολλά!

Εγω Joo δεν θα σου χαιδεψω τα αυτια. Θα το παρω απο το τελος πρωτα. Νομιζω οτι εχεις καταλαβει οτι ηδη οι επιλογες σου δεν εχουν κανει ευτυχισμενο κανενα. Ευτυχισμενη νομιζες οτι ησουν εσυ. Μην προσπαθεις να πεισεις οτι αγαπας τον G. Μονη σου το λες εξαλλου οτι τον εχει τον τροπο του. Απλα γοητευτηκες απο το γεγονος οτι ενας μεγαλυτερος σου σου εδωσε προσοχη κ εσυ κοιτας να το εκμεταλευτεις στο επακρο. Για αυτο εξαλλου ξεκινησες και μια δευτερη παραλληλη σχεση με τον J. Καπου δεν σε καλυπτε ο G. Δεν νομιζω οτι ειμαστε πολυγαμικα οντα οπως προειπωθηκεε. Εισαι πολυ ανωρημη και νομιζω οτι αν δεν ερχοταν το παιδι δεν θα εμπαινες καν στη διαδικασια να σκεφτεις τι ακριβως κανεις. Αν και απο αυτα που γραφεις βλεπω οτι ουτε τωρα εχεις καταλαβει. Για αυτο και δεν μπορω να καταλαβω τι ακριβως θελεις να σου πουμε. Αν θα μεινεις με τον G η με τον J.? Αν θα κρατησεις το παιδι η οχι? Η αποψη μου ειναι λοιπον οτι πρεπει πρωτα να ξακαθαρισεις εσυ τι θελεις. Αν δεν αλλαξεις τον τροπο που σκεφτεσαι και λειτουργεις νομιζω οτι κακως θα κανεις και το παιδι σου δυστυχισμενο. Ουτε νομιζω οτι θα εισαι ευτυχισμενη με τον G ποτε γιατι απλα δεν υπαρχει αγαπη τουλαχιστον απο μερους σου. Συμφερον ναι. Κοιτα λοιπον να τα βρεις με τον εαυτο σου πρωτα μακρυα απο τους αλλους δυο. Και ελπιζω να σου γινει μαθημα οτι πολλες φορες τα παιχνιδακια που παιζουμε εχουν και συνεπειες που δυστυχως επιρεαζουν και αλλους εκτος απο εμας. Οπως το παιδακι σου σε αυτην την περιπτωση.

Καταλαβαίνω ότι έχεις βρεθεί σε πολύ δύσκολη θέση. όμως πστεύω ότι αν κάτσεις να ηρεμήσεις και βάλεις το χέρι στην καρδιά (χωρίς πρέπει και μη) θα βρεις τι είναι το πιο σωστό για σένα και πραγματικά τι θα σε κάνει πιο χαρούμενη.
Αρχικά,ας αρχίσουμε με κάτι απλο, θέλεις να κρατήσεις το παιδί?? άσε όλα τα άλλα.. Τώρα για τους δύο συντρόφους άσε λίγο χρόνο στον εαυτό σου ώστε να γίνει η επιλογή μόνη της και αβίαστα. Σε αυτά τα θέματα δεν μπορεί να σε πιέσει κανένας.
Και προφανώς είναι πολύ δύσκολη επιλογή γιατί πρέπει να διαλέξεις αναμεσα σε δύο ζωές που δεν έχεις ζήσει καν και δεν ξέρεις τι μέλλει! Η ζωή με τον G. λογικά θα σου χαρίσει αγάπη,φροντίδα και ηρεμία όμως λόγω της διαφοράς ηλικίας θα πρέπει να πηδήξεις ένα εξελικτικό στάδιο και να μεγαλώσεις πιο γρήγορα μαζί του. Από την αλλη ο J. ίσως αντιπροσωπεύει την ξενοιασιά της ηλικίας σου και την τρέλα αλλά δεν μπορεί να σε βοηθήσει καθόλου στις πιο μεγαλιστικες ανάγκες σου πχ για ασφάλεια ή για την στηριξη ενός παιδιού. Όποιον και να διαλέξεις ένα κομμάτι ίσως να λείπει το οποίο θα καλείσαι να το αναπληρώσεις η ίδια με τις ασχολίες σου και την προσωπικότητά σου.
Αν λοιπόν νιώθεις αφορητο βάρος τη δέσμευση και την “παντριά” από τόσο νωρίς ίσως δεν είναι καλή ιδέα η δέσμευση με το G.
Αν παλι φοβάσαι ότι χαραμίζεις μια ζωή για τη καψούρα με τ g. και αμφιβάλεις αν αξίζει εν τέλει δεν σου κάνει ο j. Πάντως σου προτείνω οπωσδήποτε μια συνάντηση με ψυχολογο.. Θα σε βοηθησει παραααα πολύ!!!

Μπραβο η κορη μου που ειναι τριων εχει περισσοτερο μυαλο απο εσενα!