Σκέφτηκα να πω κι εγώ τη δική μου κατάσταση μήπως και με βοηθήσετε…

Συνοπτικά:
Είμαι 17 χρόνων και βρίσκομαι σε δίλλημα.
Με τον Χρήστο γνωριζόμαστε καιρό και μου άρεσε από τα 15 μου. Φέτος, έδειξε ενδιαφέρον και πριν 4 μήνες έγινε “κατάσταση”.

Έκτοτε συναντιόμαστε περιστασιακά για μια φάση λόγω του ότι σχέση δεν μπορούμε να κάνουμε για διάφορους λόγους παρ’ όλο που εκείνος θέλει και μου το έχει πει.

Έχει αρχίσει να μου στέλνει συχνά μηνύματα, να με παίρνει τηλέφωνο και να θέλει να βρισκόμαστε συχνότερα.

Μου αρέσει όλο αυτό, μου ανεβάζει τα ντελιμπέλ, ας πούμε, η επικινδυνότητα, αλλά δεν μου αρκεί κάτι περιστασιακό. Είμαι άτομο που ψάχνει κάτι πιο σίγουρο.

Πριν ένα μήνα, γνώρισα ένα παιδί, τον Τάσο, που βγήκε από μια δύσκολη σχέση, αλλά είναι παιδί για σχέση. Δείχνει να του αρέσω κι έχουμε βγει δυο-τρεις φορές βόλτα, φιλικά.

Μου αρέσει σαν άτομο, αλλά δεν μου έκανε αυτό το κάτι που θα με “ρίξει”.

Και ερωτώ εγώ: Μένω σε κάτι περιστασιακό που όμως μου ανεβάζει τη διάθεση ή προχωράω σε κάτι λίγο πιο σίγουρο;

A.