Κατερίνα: “Και όταν έρχεται η μητέρα του εδώ, εγώ πρέπει να γίνω άφαντη…”

Γεια σας!

Με λένε Κατερίνα και είμαι 51 χρόνων. Έχω κι εγώ ένα πρόβλημα που με βασανίζει εδώ και πολλά χρόνια…

Είμαι οχτώ χρόνια σε δεσμό με έναν άντρα 48 χρόνων. Αυτός ελεύθερος ακόμη χωρίς παιδιά. Εγώ έχω χωρίσει εδώ και 14 χρόνια με δύο μεγάλα παιδιά ανεξάρτητα.

Το πρόβλημά μου είναι ότι ζούμε στο εξωτερικό, έχω το σπίτι μου κι αυτός το δικό του, αλλά συνήθως μένω στο δικό του σπίτι. Δηλαδή νιώθω εδώ στο σπίτι του η κυρία του σπιτιού. Ναι, αλλά επί χρόνια πηγαίνει στο πατρικό του, στη μητέρα του, μόνος του.

Μαλώνουμε για τον ίδιο λόγο πολλά χρόνια τώρα. Δεν μου εξηγεί κανέναν λόγο γιατί γίνεται αυτό. Όσο κι αν επιμένω έρχεται η σιωπή. Και αν του βάλω όρους ότι εάν δεν αλλάξει κάτι ή δεν μου εξηγήσει τουλάχιστον το λόγο θα φύγω, η απάντησή του είναι: “Ή το αποδέχεσαι ή φεύγεις”. Και όταν έρχεται η μητέρα του εδώ, εγώ πρέπει να γίνω άφαντη.

Είμαι σε δίλημμα. Από τη μία είμαστε καλά από την άλλη νιώθω υποτιμητικά. Πολλές φορές σκέφτηκα να τα διαλύσω όλα και μετά πάλι μετανιώνω.

Για αυτό σκέφτηκα να ζητήσω τη γνώμη σας. Τι λέτε; Πως να το διαχειριστώ; Είμαι τόσο μπερδεμένη που δεν μπορώ να πάρω αποφάσεις.

Σας ευχαριστώ,
Κατερίνα