Katerina: “Μπορώ να βρω κάποιον πολύ καλύτερό του σε εμφάνιση, αλλά κυρίως σε συμπεριφορά…”

Είμαι 21 χρόνων κι έχω σχέση με άνα παιδί δύο χρόνια μεγαλύτερο.

Το θέμα είναι πως δεν μου αξίζει. Χωρίς να το καταλαβαίνει με στεναχωρεί. Δεν θεωρώ ότι αυτό που έχουμε είναι σχέση, ενώ για εκείνον είναι και το έχει ξεκαθαρίσει πως είμαστε μαζί.

Μένει τρία λεπτά από το σπίτι μου. Τον βλέπω μία φορά την εβδομάδα, όποτε δεν είναι κουρασμένος, όποτε δεν έχει υποχρεώσεις. Μιλάμε κάθε μέρα μόνο με κάποια μηνύματα, ενώ θα ήθελα να έχω περισσότερη επικοινωνία μαζί του, ώστε να τον γνωρίσω και να γνωρίσει καλύτερα.

Ενώ δηλώνει ερωτευμένος μαζί μου δεν δείχνει το ενδιαφέρον που δείχνει ένας ερωτευμένος άνθρωπος. Είναι γενικά χαλαρός και δεν μπορεί τον έλεγχο. Δεν ανοίγεται εύκολα, ούτε συζητάει, εκτός αν ξεκινήσω εγώ τη συζήτηση. Μετά από πολύ πίεση προσπαθεί να ανταποκριθεί. Όταν τον κοιτάζω νιώθω πως δεν ξέρω ποτέ τι πραγματικά σκέφτεται.

Ήμασταν μαζί και το καλοκαίρι. Χωρίσαμε το Σεπτέμβρη επειδή είχε εξεταστική και δεν είχε καθόλου χρόνο και χώρο για μένα, όπως είπε. Τα ξαναβρήκαμε Οκτώβρη.

Ποτέ δεν τον πίεσα να είμαστε μαζί. Ούτε τον παρακάλεσα όταν χωρίσαμε. Πάντα από την αρχή αυτός επέμενε, αυτος εκδήλωνε τον έρωτά του. Εγώ ήμουν πάντα διστακτική και υποσυνείδητα δεν τον πίστευα.

Όλοι μου λένε πως δεν μου αξίζει και το ξέρω κι εγώ η ίδια. Μπορώ να βρω κάποιον πολύ καλύτερό του και σε εμφάνιση, αλλά κυρίως σε συμπεριφορά… αλλά δεν ξέρω γιατί κάθομαι και τα υπομένω και είμαι τόσο καψούρα μαζί του…

Katerina