Γεια σας!
Θα ήθελα κι εγώ να μοιραστώ μαζί σας ένα θέμα που με απασχολεί τελευταία στη σχέση μου.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Έχω λοιπόν εδώ και τρία σχεδόν χρόνια σχέση με ένα παιδί πέντε χρόνια μεγαλύτερό μου. Εγώ είμαι 19 κι αυτός 24.
Το πρόβλημά μου είναι πως νομίζω ότι δεν με θεωρεί εμφανισιακά ισάξιά του. Συνέχεια μου λέει πόσο ωραίος είναι, πόσες του την πέφτουν, ότι πρίν από εμένα είχε πολλές και τέτοια… Εμένα μου κάνει καμία φορά κοπλιμέντα αλλά συνήθως όταν βλέπει πως είμαι νευριασμένη μαζί του, για να με ξεφορτωθεί κατά κάποιο τρόπο.
Επίσης, θα μου πει ότι πάχυνα ή ότι αν γυμναζόμουν λίγο θα είχα πολύ ωραίο ποπό και γενικά κριτικάρει την εμφάνισή μου. Μου δίνει την εντύπωση πως πιστεύει ότι μου κάνει και χάρη κιόλας που είμαι μαζί του.
Να διευκρινήσω κάτι: Δεν είμαι υπερβολικά όμορφη, ούτε και υπερβολικά άσχημη. Είμαι μια ok εμφανισιακά κοπέλα (ψηλή, αδύνατη, μέτριο πρόσωπο). Με αντικειμενικά κριτήρια γύρω στο 7-7,5. Και αυτός βέβαια δεν είναι τόσο ωραίος όσο νομίζει, στα ίδια επίπεδα κινείται.
Το θέμα μου είναι πως αν ΔΕΝ του αρέσω γιατί κάθεται μαζί μου; Έχω αρχίσει να νιώθω πολύ άσχημα για μένα, η αυτοπεποίθησή μου έχει πέσει στα πατώματα. Και δεν φτάνει αυτό, σχολιάζουν και με τους φίλους του μπροστά μου γκόμενες λες κι εγώ δεν υπάρχω και αυτός είναι ελεύθερος.
Ώρες-ώρες θέλω να του δώσω μια μπουνιά στη μούρη από τα νεύρα μου. Εσείς τί πιστεύετε; Θα νιώθατε το ίδιο στη θέση μου ή μήπως είμαι υπερβολική; Θεωρείτε πως αξίζει μια τέτοια σχέση ή καλύτερα να μην σπαταλήσω τα καλύτερά μου χρόνια μαζί του;
Ευχαριστώ εκ των προτέρων
Κατερίνα
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ