Γεια σας.
Θα ήθελα κι εγώ να σας πω το πρόβλημά μου που με βασανίζει εδώ και δέκα χρόνια.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Είμαι 52 και ο σύντροφός μου 49. Είμαστε σχεδόν 10 χρόνια μαζί. Εγώ έχω δύο μεγάλα παιδιά που έχουν φύγει από το σπίτι. Ο σύντροφός μου δεν έχει παντρευτεί ποτέ, ούτε έχει παιδιά.
Το πρόβλημά μου είναι ότι ζούμε στο εξωτερικό και κάθε φορά που πάει στην πατρίδα του με αφήνει εδώ και το χειρότερο: με έχει κρυμμένη από τη μητέρα του. Όταν έρχεται εδώ επίσης εγώ πρέπει να φύγω και εξαφανίζει κάθε ίχνος από μένα. Τρέμει στην ιδέα ότι θα μάθει η μητέρα του για μένα. Επί χρόνια προσπαθώ να μάθω την κύρια αιτία και συνέχεια αποφεύγει να μου πει την πραγματική αιτία.
Και αυτός είναι ο κυριότερος λόγος που κάθε φορά χωρίζουμε και συνήθως υποκύπτω και τα ξαναφτιάχνουμε με αυτούς τους όρους. Αυτό το δέχομαι επειδή 10 χρόνια σχέση δεν μπορώ εύκολα να την πετάξω. Τον έχω συνηθίσει και δεν μπορώ εύκολα να ξεκολλήσω από αυτόν, ελπίζοντας όμως βαθιά μέσα μου ότι θα αλλάξουν κάποια πράγματα. Συνέχεια μου τάζει ότι θα ξεκαθαρίσει με τη μητέρα του, μέχρι που έρχεται το καλοκαίρι ή τα Χριστούγεννα και πάλι τα ίδια.
Δηλαδή μόλις σφυρίξει η μαμά τρέχει και πάλι με αφήνει και φεύγει. Και όταν του πω να με πάρει μαζί φοβάται τόσο πολύ στην ιδέα και προτιμάει το χωρισμό… Όπως πάλι αυτήν τη στιγμή, ετοιμάζεται για εκεί και πάλι χωρίσαμε.
Βρε κορίτσια, θα μου πείτε γιατί τόσο πολύ θέλω να γίνει η γνωριμία με τη μητέρα του… Πολύ απλά, θέλω κάποια επισημοποίηση στη σχέση. Θέλω να συζήσω. Είμαι 52. Δεν θέλω να μείνω στο ράφι, να φτάσω στα 60 και να είμαι μόνη.
Όσο όμως αυτός δεν ξεκαθαρίζει κάποια πράγματα με τη μητέρα του, δεν μπορούμε και να συγκατοικήσουμε, διότι το διαμέρισμα που κατοικεί το έχει αγοράσει και χρειάζεται ακόμα τουλάχιστον άλλα εφτά χρόνια μέχρι να το ξεχρεώσει και το μισό το έχει πληρώσει η μητέρα του, οπότε δεν μπορεί να είναι ο ίδιος το αφεντικό, να με πάρει σπίτι του, αλλά ούτε να έρθει στο δικό μου σπίτι εφόσον πρέπει να ξεχρεώσει πρώτα το διαμέρισμα.
Τώρα σας ρωτώ τι να κάνω; Πώς να χειριστώ αυτήν την κατάσταση; Να το αφήσω, δηλαδή να το διαλύσω οριστικά; Δεν μου είναι και το πιο εύκολο να κάνω υπομονή και ίσως κάποια στιγμή να ξεκαθαρίσει κάποια πράγματα, ώστε να είναι ανεξάρτητος όπως εγώ…
Αλλά το χειρότερο είναι ότι δεν ξέρω τι έχει μέσα στο μυαλό του. Δηλαδή, δεν είμαι σίγουρη αν θέλει να ξεκαθαρίσει ή βολεύεται έτσι. Δηλαδή και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο…
Το μυαλό μου έχει μπερδευτεί, δεν ξέρω τι να κάνω… Εάν έχετε εσείς φίλες μου κάποια γνώμη ή συμβουλή πείτε μου, θα χαρώ να ακούσω.
Σας ευχαριστώ,
Κατερίνα
ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΣΤΕΙΛΕΙΣ ΚΙ ΕΣΥ ΤΗ ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑ;
Το πρώτο φιλί, το πρώτο βλέμμα, η γνωριμία. Η αμηχανία, τα ευτράπελα, το συναίσθημα. Κεραυνοβόλος έρωτας, σχέση πάθους, σχέση λάθους, χωρισμός… Στείλε τη δική σου ξεχωριστή ερωτική ιστορία και δες την δημοσιευμένη.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ