Είμαι 25 ετών και πραγματικά στο θέμα φιλίας μεταξύ γυναικών σηκώνω τα χέρια ψηλά!!
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Εδώ και αρκετά χρόνια κάνω κολλητή παρέα με μια κοπέλα η οποία ποτέ δεν με δέχτηκε για αυτό που πραγματικά είμαι. Της αρέσει αυτό που δεν είμαι!
Μαζί της δεν νιώθω ελεύθερη να πω τη γνώμη μου, να εκφραστώ ελεύθερα, να είμαι ο εαυτός μου και αυτό με πιέζει γιατί σαν άνθρωπος είμαι ισχυρογνώμων! Βλέπω να κάνει άσχημα πράγματα σε τρίτους, λέω τη γνώμη μου και ποτέ δεν με ακούει. Πάντα καταλήγουμε να μαλώνουμε οπότε εδώ και καιρό έχω επιλέξει να μην ασχολούμαι ιδιαίτερα και ό,τι κάνει να τα περνάω ασχολίαστα!
Έχει τύχει μάλιστα να κάνει κάτι με άτομα τα οποία έχω κάνει κι εγώ και να βγαίνουμε και οι τρεις μας βόλτα! Τραγικό, ε; Ποτέ όμως δεν έκανα παράπονα! (Να πω την αλήθεια, με όσους είχε ασχοληθεί ερωτικά για εμένα ποτέ δεν ήταν κάτι σοβαρό, ούτε είχα αλληλεπιδράσει ερωτικά μαζί τους.)
Πάντα ό,τι με ενοχλούσε το κρατούσα μέσα μου, γυρνούσα σπίτι έβαζα τα κλάματα και μετά έκανα σαν να μην τρέχει τίποτα! Σαν άνθρωπος γενικά δεν είμαι έτσι πάντα. Ό,τι έχω να πω -είτε άσχημο είτε όχι- το λέω στους άλλους με κάθε αντίκτυπο και για αυτό πολλά άτομα με συμπαθούν λόγω του “θράσους” που έχω.
Όλα αυτά δεν πιστεύω ότι τα κάνει από ζήλια. Είμαστε και οι δύο εξίσου εμφανίσιμες σαν κοπέλες και δεν θέλω να πιστεύω ότι έχει να ζηλέψει κάτι. Ό,τι και να μου έχει κάνει, νιώθω αγάπη για αυτό το άτομο και μπορώ να δικαιολογήσω πολλά από όσα κάνει!
Όμως και η ανοχή έχει τα όριά της. Είμαι της άποψης ότι είναι προτιμότερο να καταντήσεις μόνος σου παρά με άτομα που δεν έχουν να σου προσφέρουν κάτι…
Καιρό τώρα λοιπόν αυτή η κοπέλα άρχισε να απομακρύνεται χωρίς λόγο και όταν μετά από πολύ καιρό αποφάσισα να ασχοληθώ να δω τι έγινε μου είπε πως έμαθε ότι μιλάω άσχημα πίσω από την πλάτη της και διάφορα άλλα τέτοια που δεν πήγαινε το μυαλό μου ποιος μπορεί να θέλει να μας βάλει σε τέτοια διαδικασία!
Το θέμα ξέρετε ποιο είναι; Πραγματικά δεν κάθισα σε άσχετους να μιλήσω άσχημα για εκείνη αλλά και να το είχα κάνει είναι στάση αυτή; Πέρασε τόσος καιρός και δεν ήρθε να με ρωτήσει κάτι! Δεν θέλω να φανώ το θύμα, αλλά μια άλλη καλή μου φίλη μου είχε πει να την προσέχω, ότι ζηλεύει κι ότι με βρίζει στους τρίτους… Κι εγώ ξέρετε τι έκανα;
Μάλωσα με την κοπέλα που μου τα είπε αυτά και της έκοψα την καλημέρα γιατί έθιξε την κολλητή μου… Δεν το μετανιώνω, αλλά γίνεται μόνο εγώ να δίνω και να παίρνω συνεχώς άσχημα πράγματα;
Έχει μάθει για εμένα διάφορα και απομακρυνόταν με τον τρόπο της χωρίς να καταλάβω, έλεγε διάφορες δικαιολογίες και έβγαινε έξω κρυφά από εμένα! Και λέω είναι δυνατόν;
Στις υπόλοιπες φίλες μου έχω αρχίσει και φέρομαι άσχημα και αυτές με ανέχονται, καταλαβαίνουν κάποια πράγματα κι εγώ μέσα μου στεναχωριέμαι που δεν είμαι σωστή απέναντί τους! Σκέφτομαι όσα έχουν γίνει και προσπαθώ να δω πού είμαι λάθος.
Πάντα αναγνώριζα τα λάθη μου με κάθε κόστος. Τώρα όμως δεν βρίσκω που μπορεί να έφταιξα… Πραγματικά δεν με ενδιαφέρει αν δεν ξαναμιλήσουμε ποτέ, δεν θα το κυνηγήσω καν. Είμαι καθαρή και θέλω να πιστεύω πως μέσα της κατά βάθος το πιστεύει και η ίδια, αλλά θεωρώ ότι μου άξιζε μια καλύτερη αντιμετώπιση!
Εσείς τι συμπέρασμα βγάζετε από όλη αυτήν την ιστορία;
Κάτια
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ