Κική: “Χωρίζω ή μένω όπως είμαι, χωρίς φυσικά να ξανακάνω τίποτα στο μέλλον; Βοηθήστε με!”

Γεια σας!
Είπα κι εγώ να σας γράψω τη δική μου ιστορία μιας και χρειάζομαι πολύ αντικειμενικές συμβουλές.

Πριν 5 χρόνια είχα γνωρίσει ένα παιδί -στο εξοχικό μου, το οποίο μένει μόνιμα κι αυτό στην ίδια πόλη με μένα.

Όταν τον γνώρισα τα είχε με μια άλλη κι εγώ ήμουν με κάποιον άλλον. Ερωτεύτηκε ο ένας τον άλλον. Τα συναισθήματα ήταν πολύ έντονα και στους δυο μας. Όμως, επειδή προφανώς δεν ήθελε να χάσει τη σιγουριά του και τη σχέση του δεν θέλησε να γίνει κάτι παραπάνω μεταξύ μας, ακόμη κι αν εγώ ήθελα και του το είχα πει.

Κάθε φορά που συναντιόμασταν (πάντα στο εξοχικό), πάντα κάτι θα γινόταν. Μέχρι που κι εγώ αποφάσισα να προχωρήσω. Έτσι λοιπόν χώρισα με τη σχέση που είχα και αποφάσισα να σταματήσω να τον σκέφτομαι.

Ήθελα να κάνω μια σοβαρή σχέση που να με κάνει να περνάω όμορφα και να δίνω και να μου δίνουν πράγματα! Έτσι, ήρθε στη ζωή μου κάτι καινούριο, σωστό, σοβαρό και το κυριότερο ενδιαφέρεται για μένα κι εγώ για εκείνον.

Είμαστε μαζί 3,5 χρόνια και περνάμε πολύ ωραία!

Δεν είχε ξαναγίνει τίποτα με εκείνο το παιδί από το εξοχικό μου. Ακόμη κι αν μιλούσαμε… δεν είχε γίνει ποτέ τίποτα.

Το Καλοκαίρι όμως που μας πέρασε, τον είδα ξανά στο εξοχικό μου κι ενώ μιλούσαμε και λέγαμε τα νέα μας και μου είπε ότι κι εκείνος έχει κάνει μια καινούρια σοβαρή σχέση μου είπε ότι ομόρφυνα, ότι του έλειψα και ξαφνικά με φίλησε!

Ακολούθησαν κι άλλες τέτοιου τύπου “βόλτες” και μάλιστα προχώρησαν όσο δεν πάει!

Τι κάνω σε αυτήν την περίπτωση; Χωρίζω ή μένω όπως είμαι ΧΩΡΙΣ ΦΥΣΙΚΑ ΝΑ ΞΑΝΑΚΑΝΩ ΤΙΠΟΤΑ ΜΑΖΙ ΤΟΥ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ;

Μάλλον έχω μετανιώσει αυτές τις “βόλτες”. Βοηθήστε με!!!!!! Τι πρέπει να κάνω;

Ευχαριστώ!

Κική