Καλησπέρα κι από εμένα.
Ονομάζομαι Κορνηλία και είμαι ένα σκαλί πριν τα 30.
Έχω σχέση από τα 18 μου. Προέρχομαι από μια προβληματική οικογένεια και θυμάμαι πάντα ως στόχο της ζωής μου να κάνω κάτι διαφορετικό από ό,τι βίωσα σαν παιδί. Γιατί το αναφέρω αυτό; Έχω κάνει πολλά και δυναμικά βήματα στη ζωή μου στο επαγγελματικό κομμάτι, και γενικά είμαι άνθρωπος που θέλω να ζω και μετά να γράφω …που λένε. Δουλεύω για να ζω και να σπουδάζω ασταμάτητα.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Στις ανθρώπινες σχέσεις μου είμαι αλλιώς. Εκ των πραγμάτων βλέπω ότι είμαι αφοσιωμένη, με την έννοια ότι όταν δίνω το λόγο μου είμαι εκεί. Δεν θέλω να πληγώνω. Οικογένεια, φιλικά, ερωτικά κι επαγγελματικά (όταν έχω να κάνω με πραγματικούς ανθρώπους) τα έχω ψηλά. Κάπου εκεί αισθάνομαι ότι τηρώ την παιδική μου υπόσχεση για μια άλλη ζωή από εκείνη που είχα. Κι ας πιέζομαι κάποιες φορές…
Δεν μου πλέκω εγκώμιο περιμένετε…
Κλειστός χαρακτήρας, πρώην υπερ-κοινωνικό άτομο, νυν σχεδόν καταθλιπτικό, με μεταπτώσεις στη διάθεση, με έντονη φλόγα ακόμα για ζωή αλλά χωρίς κανέναν τρόπο πια να το επικοινωνήσω, είμαι.
Προβληματισμός 1ος: Δεν πιστεύω στο γάμο αλλά θεωρώ ότι τα παιδιά είναι μια φυσιολογική εξέλιξη της γυναικείας φύσης. Όμως είναι κάτι στο οποίο δεν μπορώ να προχωρήσω. Κι ας είμαι σχεδόν 30. Θεωρώ ότι δεν έχω ζήσει τη ζωή μου όπως και όσο θα ήθελα κάτι που μπορεί να μου βγάλει αύριο μεθαύριο απωθημένα. Κι όπως έχω αντιληφθεί κάποια συναισθήματα όσο και να τα πιέζεις στον πάτο στο τέλος… επιπλέουν! Δεν θέλω να γίνω ο γονιός που απλά έκανε παιδί για να γεμίσει τη ζωή του.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Προβληματισμός 2ος: Υπήρξαν φορές που ένιωσα ότι ήθελα να ανταποδώσω σε έντονο φλερτ που υπέστην. Δεν το έκανα. Τι κι αν ήμουν 20, 25; Έκανα αυτό που έπρεπε. Ήμουν σωστή. Και μια φορά που δεν μπόρεσα να ελέγξω (μυαλό και καρδιά) χώρισα. Δεν έκανα τίποτα ποτέ. Αλλά για μένα ήταν σαν να απάτησα.
Ξαναείμαστε μαζί από τότε. Ήταν όμως σαν κάτι να έσπασε.
Υπήρχαν λόγοι αμέτρητοι για να φύγω τότε (προβήματα μεταξύ μας) αλλά δεν αντέχω να βλέπω κάποιον δικό μου στενοχωρημένο. Δεν άντεξα και τότε.
Πόσο λάθος είναι να μην κάνεις λάθη μικρή ώστε να έχεις γνώση μεγάλη; Τώρα πια μου δικαιολογούνται τα λάθη;
Προβληματισμός 3ος: Μήπως όλα τα παραπάνω δείχνουν ότι κάπως κάπου το έμπλεξα όλο το θέμα; Το μόνο σίγουρο είναι ότι πια έχω τσακίσει το μέσα μου. Και πλεόν ούτε δύναμη έχω να κρατήσω τις αρχές που τότε είχα πει…
1.Η οικογένειά μου κρατιέται ακόμα ενωμένη αλλά πονάει πολύ αυτή η ιστορία…
2.Οι φιλίες γίνονται όλο και πιο δύσκολες αφού όλοι όταν μεγαλώνουμε γινόμαστε τόσο επιφυλακτικοί… Λες και άλλοι δεν πληγώθηκαν από φιλίες… Τέλος πάντων.
3.Πως μπορείς να κάνεις το βήμα για οικογένεια; Λένε ότι αυτά έρχονται από μόνα τους… όταν όμως πρέπει να τσουλίσεις λίγο τη ζωή σου τότε τι κάνεις;
Ευχαριστώ για την υπομονή
Αν καταλάβατε κάτι από όλα αυτά παρακαλώ σχολιάστε.
Κορνηλία
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232164
Κοπελιά, κρίση των 30 ονομάζεται αυτό που περνάς….
Φαίνεται να έχεις πολλά απωθημένα και να έχεις βάλει (από μόνη σου? η οικογένειά σου?) πολλά πρέπει στη ζωή σου με αποτέλεσμα να αισθάνεσαι αδιέξοδο, κατάθλιψη και όλα τα συναφή. Κανείς δε μπορεί να σου πει πότε θα παντρευτείς και πότε θα κάνεις παιδιά, κανείς τι θα ζήσεις και τι όχι, παρα και ΜΟΝΟ ΕΣΥ. ΖΗΣΕ αυτό που θέλεις και όχι αυτό που πρέπει, χωρίς βέβαια να οδηγήσε σε ακρότητες που πάλι δε σε γεμίζουν. ΜΙΑ ζωή την έχουμε και μας αξίζει το καλύτερο. Δε είναι κακό αν δε μπορείς να ξεφύγεις από μόνη σου από τη κατάθλιψη να αναζητήσεις και βοήθεια. Καλή τύχη
Έχεις πιάσει πολλά θέματα, Κορνηλία, από τα οποία το καθένα ξεχωριστά θέλει τουλάχιστον μία σελίδα απάντηση. Θα εστιάσω, όμως, σε κάτι άλλο. Νομίζω πως κάπου έχεις το σύνδρομο “special snowflake,” δηλαδή θες να παρουσιάσεις τον εαυτό σου ως έναν εσωστρεφή, μελαγχολικό άνθρωπο, πιστεύοντας ότι αυτό είναι το ατού σου. Λοιπόν, μάντεψε: ο κόσμος δεν περιστρέφεται γύρω από εσάς, καταθλιπτικά μου, υπερευαίσθητα όντα. Επιβιώνει ο ισχυρότερος, ο γρηγορότερος και ο ζωηρότερος. Το να κάθεσαι, λοιπόν, και να υπεραναλύεις πόση λίγη θέληση κι ενέργεια για επικοινωνία σού έχει απομείνει, όταν η ζωή είναι εκεί έξω και τρέχει με φρενήρεις ρυθμούς, δεν θα σε βγάλει πουθενά. Ανοίγεις καθημερινά την τηλεόραση των συναισθημάτων σου και βλέπεις το ίδιο έργο με κακό τέλος και το θεωρείς και αυτοανάλυση. Οφείλω, ωστόσο, να πω ότι μου αρέσει ο τρόπος που σκέφτεσαι κι έχεις απόλυτο δίκιο ειδικά στο θέμα της μητρότητας. Για να γίνει κανείς καλός γονιός, πρέπει να ωριμάσει ο ίδιος ψυχολογικά. Αλλά όταν έρθει η ώρα να γίνεις μητέρα (κάτι που το εύχομαι), θα δεις ότι δεν θα έχεις χρόνο γι’ αυτό το αέναο (και χωρίς νόημα) σκάψιμο μέσα σου, γιατί η προσοχή σου θα είναι στραμμένη στην οικογένεια και στους στόχους που θα θέλεις να πετύχεις ως σύζυγος, μητέρα και εργαζόμενη. Και τότε ίσως να είναι καλύτερα έτσι, γιατί η παρούσα υπερ-αυτο-ανάλυση μαρτυρεί έναν άνθρωπο που φοβάται να ζήσει αρκετά τη ζωή του.
νομιζω πως τα εχεις μπλεξει ολα μεσα σου κ αυτο δεν ειναι καλο!εχεις παθει κατι με το θεμα 30 χρονων κ γαμος…οπως ολοι πανω κατω…!!για μενα δεν ειναι θεμα τυπικοτητας οτι δεν ενεδωσες οταν ειχες φλερτ γτ απλα αν ηθελες κατι πολυ θα το ειχες κανει!τελεια!!αν εισαι με εναν ανθρωπο για να μην ειναι αυτος στενοχωρημενος τοτε αργησες πολυ να το καταλαβεις…κ θα του πεις τι τωρα??συγνωμη αλλα δεν εμεινα μαζι σου γτ σε ηθελα??δυστυχως αυτο το κομματι δεν το χειριστηκες πολυ καλα…κατσε να δεις γτ πραγματικα εισαι μαζι του,τι σε ενωνει,τι σε διωχνει..γραψτα τα…θυμισου…προσπαθησε να ονειρευτεις..ειναι αυτος ο ανθρωπος μεσα??αν οχι,φυγε!!απλα τα πραγματα!!οσο για τα προβληματα στην οικογ….ολοι δεν εχουμε???να γινουμε καταθλιπτικοι???να αυτοκτονησουμε??ελα πολυ σκεψη χωρις λογο..εισαι 30,καποια πραγματα υποτιθεται τα εχεις αποδεχτει πλεον..ενα απο αυτα ειναι η οικγενεια σου!!καλη τυχη κ σκεψου λιγο θετικα…χαμογελα…
Θα συμφωνήσω με τη Lian. Έκανες καλά και βρήκες τη ρίζα των προβλημάτων σου, έκανες μια ψυχανάλυση στον εαυτό σου. Το να ξέρεις, όμως, ποια αίτια σε ωθούν, για παράδειγμα, στο να έχεις γίνει ένας κλειστός χαρακτήρας, δεν φτάνει. Είναι μισή δουλειά. Η υπόλοιπη δουλειά είναι να κάνεις κάτι γι’ αυτό. Ο κλειστός χαρακτήρας είναι και κυριολεκτικά κλειστός, γιατί δεν παίρνει ούτε δίνει ενέργεια κι αγάπη. Είσαι παγωμένη μέσα σου, δεν έχεις τη θερμότητα της ευτυχίας και της πληρότητας. Μόνο όταν σφύζεις από ενέργεια κι ευτυχία, τότε μπορείς και να ανοιχτείς στους ανθρώπους και στη ζωή που συμβαίνει γύρω σου. ʼρα, κάτι σε κρατάει από αυτό. Πάντως, δεν υπάρχει μεγαλυτερη ευλογία από το να ζεις για να παρέχεις την ευτυχία σε αυτούς που αγαπάς, και δη στο παιδί σου, για το οποίο η μορφή αγάπης δεν μοιάζει με καμία άλλη αγάπη. Η καρδιά σου θα θερμανθεί με τη μητρότητα, το μόνο σίγουρο! Αλλά αυτό, όπως σωστά λες, μόνο όταν νιώσεις έτοιμη και πλήρης και όχι για να γεμίσεις κενά σου. Είσαι ακόμα με τη σχέση σου, έτσι δεν είναι; Ναι, αλλά είσαι ευτυχισμένη ή την κρατάς επειδή “πρέπει” ή επειδή δεν θέλεις τον δεις στεναχωρεμένο; Μην αφήσεις τον αγώνα σου να φείνεσαι “σωστή” να καταπιέσει τις πραγματικές σου επιθυμίες. Αλλιώς, θα καταλήξεις νευρωτική και δεν είναι υγιές αυτό.
Είναι ολοφάνερο οτι καταπιέζεσαι πάρα πολύ στο να παραμένεις με την “σχέση” σου και δεν ξέρεις που να ξεσπάσεις ….και ξεσπάς στον εαυτό σου …..— Ολα αυτα τα καταπιεσμένα συναισθήματα λοιπόν είναι που σου προκαλουν την κατάθλιψη —-Καταρχάς εγώ θα σου έλεγα οτι εφόσον βλέπεις οτι αυτή η σχέση που έχεις περισσότερο κακό σου προκαλεί παρά καλό να μπείς στην διαδικασία να την τελειώσεις ——-Δεν είναι έντιμο να παραμένεις με αυτόν τον άντρα μόνο και μόνο απο συνήθεια χωρίς να σε κρατάει στην ουσία τίποτε άλλο κοντά του —–Πρώτα απο όλα στην ζωή πρέπει να νιωθούμε καλά εμείς με τον εαυτό μας και μετά ακολουθούν οι υπόλοιποι——–Εσύ τόσα χρόνια καταπιέζεσαι σε μια σχέση που έχει πάψει απο καιρό να σε γεμίζει και βάζεις τον εαυτό σου σε δευτερη μοίρα ———-Στην ηλικία που είσαι δηλαδή 30 ετών δεν σε πήρανε και τα χρόνια ——–Εχεις περιθώρια και να ζήσεις την ζωή σου και να κάνεις λάθη που όλοι μας έχουμε κάνει ——–Το να παραμένεις όμως σε μια κατάσταση που σου προκαλεί δυστυχία και μιζέρια είναι χειρότερο ——–Οτάν τελειώσεις λοιπόν αυτή την σχέση θα νίωσεις πιο ελεύθερη να ζήσεις και να κάνεις όλα αυτά που τόσα χρόνια στερήθηκες ——Όσον αφορά το παιδί και την οικογένεια πολύ σωστά σκέφτεσαι ———Το θέμα δεν είναι να κάνουμε ένα παιδί μόνο για τα μάτια του κόσμου και επειδη έτσι κάνουν όλοι ——Το θέμα είναι το παιδί να έλθει μέσα απο μια ευτυχισμένη σχέση των γονιών του και όχι μέσα απο μια μίζερη κατάσταση —–Αν το κάνεις με τον άνθρωπο που είσαι τώρα η δυστυχία σου θα γίνει τρείς χειρότερη γιατί η ήδη προβληματική σας σχέση θα επιβαρυνθεί και με όλες τις ευθύνες και προβλήματα που φέρει το μεγάλωμα ενος παιδιού——–Καταρχάς λοιπόν τελείωσε αυτή την σχεση και κατα δέυτερον μείνε λίγο καιρό μόνη σου ώστε να δεις τι είναι αυτό που σε κάνει ευτυχισμένη και τι πραγματικά θέλεις να κάνεις στην ζωή σου μακριά απο πρέπει και καταταναγκασμούς ——Δεν θα ήταν κακό στην αρχή να σε βοηθούσε και κάποιος ψυχολόγος ώστε να βάλεις τις σκέψεις σου σε μια σειρά και να εστιάσεις στα σημεία της ζωής σου που θέλουν αλλαγή ——Κάθε αρχή και δύσκολη λοιπόν αλλά ο χρόνος που έχουμε είναι πολύτιμος ——Μην τον σπαταλάς άλλο με το να μένεις σε μια κατάσταση που σε κάνει δυστυχισμένη ——Είναι κρίμα —-
Εγώ διακρίνω ένα άγχος μέσα σου και πολλά μα πολλά ΠΡΕΠΕΙ. Δεν καταλαβαίνω τι είναι σωστό πλέον και τι όχι Κορνηλία. Ζούμε για τα πρέπει των άλλων και όχι για ΕΜΑΣ . Είμαι 27 έχω μεγαλώσει σε μία συντηρητική οικογένεια κι εγώ με διάθεση να ικανοποιώ τους πάντες εκτός από εμένα. Τώρα έχω αναθεωρήσει τα πάντα , αγαπάω τον εαυτό μου κ νιώθω υπέροχα μέσα μου. Εντελώς τυχαία βρέθηκα στο γραφείο μίας ψυχολόγου για μία απλή ερώτηση κ έχω ξεκινήσει ψυχοθεραπεία. Είναι ο,τι καλύτερο έχω κάνει για τον εαυτό μου υστερα από πολλά χρόνια. Δοκιμασέ το. Θα δεις θεαματική αλλαγή μέσα σου . Και θα μάθεις να χειρίζεσαι διαφορετικά τα προβληματα σου
tha sumifoniso me elsa eima koai egw ena paidi apo provlimatiki oikogeneia patna zousa gia ta prepei hthela panta na eimai teleia hthela panta na apodeixo oti eimai teleia katapieza ton eavtomou dioti hthela anagnwrisi kai to apotelesma htan na kataleixo ston psixiatro kai na pernw oloklira xronia psixofarmaka ospou mia mera piga se idikon psixotherapefti kai me voithise poli.
giavto prwotou katalixis na pairnis psixofarmaka episkepsou enan idiko kai meta proas sta oipoloipa px mitrotita gamos.emena prosopika epidi perasa apo avto ton klado mou dixnis oti se ligo kairo tha katalixis se psixofarmaka giavto kane kati prin einai arga
Είσαι στη σχέση αυτή γιατί είσαι ανασφαλείς. Στην πραγματικότητα θεωρείς ότι έχεις υποχρέωση να είσαι στη σχέση αυτή . Θυσιάζεις τη ζωή σου για να ξεβγαλεις την υποχρέωση αυτή. Από τα 18 μέχρι τα 30 αν ήταν ο άνθρωπος που θέλεις τώρα θα τον είχες παντρευτεί και θα είχες και παιδιά…. αν δεν είχες παντρευτεί γιατί όπως λες είσαι εναντίον του γάμου θα είχες τουλάχιστον παιδιά. … στην πραγματικότητα δεν θέλεις παιδιά ούτε αυτή τη σχέση … Θέλεις μόνο να έχεις δουλειά και λεφτά. .. Επίσης να έχεις κοινωνικό περιγυρο, να μιλούν για σένα … δεν είσαι σε καμιά σχέση. .. είσαι σε μια φιλική σχέση. … (αν δεν έχεις αδέρφια. … είσαι σε μια αδερφικη σχέση ) και την κρατάς γιατί ξέρει απλά τα πάντα κ δεν έχεις κουράγιο να τα ξαναπαρεις από την αρχή. Ελάχιστη συμβουλή … είσαι πολύ μικρή για να χαρίσεις τη ζωή σου σε μια υποχρέωση. Κάνε αυτό που θες. … ξέρω τι θες…. δουλειά λεφτά παρέες διασκέδαση φλερτ