Όλα ξεκίνησαν πριν από επτάμιση χρόνια που γνώρισα τον άντρα μου. Παντρευτήκαμε μετά από δύο περίπου χρόνια. Έχουμε αποκτήσει ένα παιδάκι τρισήμισυ χρόνων τώρα.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Οι σχέσεις μας όμως δεν είναι καλές. Καταρχήν, να σας πω πως έχουμε να κάνουμε σεξ εδώ και τρισήμισυ χρόνια!!!!!! Σχεδόν όσο και το παιδί μας!
Εκείνος μου λέει πως δεν έχει κάνει ούτε και με άλλη γυναίκα… Μα είναι δυνατόν! Δεν το πιστεύω!
Εγώ πάλι, εννοείται πως το κάνω -μα είναι ανάγκη! Πώς αλλιώς;
Εδώ και δύο χρόνια του λέω να χωρίσουμε. Παρόλο που δεν έχω ούτε δουλειά, το αποφάσισα… Μα δεν πάει έτσι!
Βασανιζόμαστε, αλλά αυτός δεν θέλει ούτε να το ακούσει. Με θέλει εδώ, να με παιδεύει… Μια τρέλα δηλαδή.
Όποτε του λέω να πάει σε δικηγόρο να δούμε τι θα κάνουμε (γιατί εγώ έχω πάει) με κοροϊδεύει, με ειρωνεύεται, μου λέει άσχημες κουβέντες και πάντα μου φέρνει μπροστά τα χρήματα… και τα χρήματα… (εγώ δεν εργάζομαι).
Δεν έχουμε επικοινωνία, δεν έχουμε σεξ, δεν βλέπω αγάπη -τουλάχιστον από την πλευρά μου…. Έχει σπάσει το γυαλί.
Δημιουργεί πολύ άσχημο κλίμα στο σπίτι μέσα. Με έχει πληγώσει με πολύ βαριά λόγια. Είναι ένας χαρακτήρας με πολλά παιδικά και ψυχολογικά τραύματα.
Εγώ τον βοήθησα όσο μπορούσα, αλλά δεν έχω άλλη υπομονή. Εκείνος δεν ήταν δίπλα μου σε τίποτα. Κάποιος γιατρός του είπε να πάει σε ψυχολόγο, νευρολόγο να κοιταχτεί…
Τι να κάνω; Δεν είμαι ευτυχισμένη. Η μαμά μου τα βλέπει και με καταλαβαίνει αλλά τον λυπάται και μου λέει να κάνω υπομονή. Μου λέει: άλλες περνάνε και χειρότερα… τρώνε ξύλο, δεν τους δίνουν λεφτά!!! Μα πως να είμαι με έναν άνθρωπο που δεν τον αγαπάω και δεν μπορώ να φανταστώ να κάνω έρωτα με αυτόν ποτέ ξανά;
Ειλικρινά προτιμώ να μείνω μόνη μου με το παιδάκι μου…
Ποια είναι η γνώμη σας;
Laura
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ