Καλησπέρα!
Κάθε φορά διαβάζω τις ιστορίες σας και νομίζω πως ήρθε η ώρα να διαβάσετε και τη δική μου. Γιατί κορίτσια χρειάζομαι οπωσδήποτε μια συμβουλή!
Πριν δύο χρόνια σπούδαζα στην Αγγλία. Έκανα δηλαδή το μεταπτυχιακό μου. Εκεί γνώρισα ένα παιδί από την Αμερική που είχε έρθει μέσω ενός εκπαιδευτικού προγράμματος της σχολής του.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Νομίζω πως η συμπάθεια ήταν αμοιβαία από την αρχή. Γνωριστήκαμε, βγήκαμε πολλές φορές και πριν ακόμα το καταλάβουμε, ήμασταν ζευγάρι! Όταν τελείωσε το πρόγραμμα, επέστρεψε στην Αμερική. Εγώ βρήκα δουλειά στην Ελλάδα, οπότε έφυγα από την Αγγλία. Δεν χωρίσαμε σαν ζευγάρι. Απλά οι συνθήκες ήταν τέτοιες που έπρεπε να χωριστούμε.
Η επικοινωνία μας είναι καθημερινή. Μέχρι σήμερα έχει επισκεφτεί την Ελλάδα πολλές φορές, τον έχω φιλοξενήσει στο σπίτι μου, έχω πάει και εγώ στο δικό του στην Αμερική και ετοιμάζομαι να τον επισκεφτώ και τώρα μέσα στις γιορτές.
Το θέμα μου δεν είναι όταν είμαστε μαζί. Το θέμα μου είναι όταν είμαστε μακριά και κυρίως η διαφορά της ώρας!!! Για παράδειγμα, όταν εγώ είμαι στη δουλειά μου, αυτός είναι στο σπίτι του χαλαρός και θέλει να μιλήσουμε. Εγώ όμως δεν προλαβαίνω ούτε νερό να πιω, πώς θα μιλήσω τόση ώρα στο τηλέφωνο; Ε και αυτός το παίρνει αλλιώς. Παραπονιέται ότι μιλάμε λίγο μέσα στη μέρα γιατί όταν εγώ είμαι διαθέσιμη, αυτός είναι ήδη στη σχολή του.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Γενικά δηλαδή γκρινιάζει πολύ για αυτό, με αποτέλεσμα να τσακωνόμαστε.Θεωρώ ότι είναι υπερβολικός και δεν καταλαβαίνει κάτι πραγματικά αυτονόητο: τη διαφορά της ώρας! Δεν γίνεται να γκρινιάζει τόσο πολύ, από τη στιγμή που του εξηγώ πως τίποτα δεν έχει αλλάξει και ότι απλά δεν έχω τόσο χρόνο να συζητήσουμε!
Εμένα αυτό με ξενερώνει όταν γίνεται. Επίσης με στεναχωρεί το ότι μια ζωή θα είμαστε χωρισμένοι σε 2 ηπείρους (εκτός κι αν γίνει κανένα θαύμα). Θα μου πείτε όλα αυτά δεν τα σκεφτόσουν πριν κάνεις σχέση μαζί του; Εννοείται πως τα σκεφτόμουν αλλά όταν θέλεις κάποιον πάρα πολύ, η απόσταση είναι το λιγότερο.
Anyway, για να μην σας κουράζω άλλο… Ποια νομίζετε ότι είναι η καλύτερη αντιμετώπιση όταν αυτός αρχίζει την γκρίνια; Πώς πρέπει να το διαχειριστώ;
Λίλιαν
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Ταλαιπωρήστε αλλά δεν το καταλαβαίνετε. Αν δεν υπάρχει η προοπτική να βρεθείτε στο ίδιο μέρος δεν υπάρχει λόγος να παιδεύετε τους εαυτούς σας. Κρατήστε τις όμορφες στιγμές και πάτε παρακάτω. Η γκρίνια απλά θα επιδυνωθεί γιατί απλά άρχισε εκείνος πρώτος να συνειδητοποιεί ότι αυτό δεν του είναι αρκετό.
Κακά τα ψέμματα κανείς δεν μπορεί να κοιμάται με την φωτογραφία του άλλου δίπλα του ο άνθρωπος προφανώς και σε θέλει κοντά του αν δεν μπορείς να πας εσύ σε αυτόν ή αυτός σε εσένα τότε χωρίστε.
πηγε πηγε αυτη η ιστορια με την αποσταση αλλα μεχρι ποτε? Η θα ερθει αυτος εδω η θα πας εσυ εκει. Δεν παει αλλο ετσι γι αυτο αρχισε η γκρινια.
Αγαπητή Λίλιαν μπορεί να είμαι 15 ετών αλλα ελπίζω η συμβουλή μου να σε βοηθήσει
Αρχικά όπως είπες > καταλαβαίνεις και εσυ οτι είναι δύσκολο να είστε χωριστά , δεν μπορείς να κοιμάσαι με μια ανάμνηση και μια φωτογραφία στα χέρια!. Και μάλιστα είναι δύσκολο 2 καρδιές να είναι τόσο μακριά!
Φρόντισε να βρείτε μια λύση ο ενας απο εσας να έρθει να μείνει σε κάποια ήπειρο! ( αμα όντως θελεις και σε θελει ) να μην είστε ξεχωριστά! Αλλα πρόσεξε κάτι , για να αφήσει κάποιος την δουλεία του για να πάει να ζήσει κάπου αλλού με τον σύντροφο του μπορεί να φέρει πολλά προβλήματα και όχι καλά αποτελέσματα! Φαντάσου να γίνει κάτι και να χωρίσετε; θα πρεπει ο ένας απο τους αλλους να βρει δουλεία… τοτε τι γίνετε; Μίλησε του..
Και 2ον αμα δεν σε καταλαβαίνει και γκρινιάζει τότε πρεπει να σκεφτείς αμα πρέπει να είστε μαζί! ΚΑΚΑ ΤΑ ΨΕΜΑΤΑ αλλα πρεπει να σκεφτείς καλά , ο έρωτας φέρνει τα προβλήματα του , ξέρει όμως να τα αντιμετωπίζει .. οχι πάντα ομως!
Κοίτα αν είναι να σου γκρινιάζει κάποιος απο άλλη ήπειρο ε…δεν λέει….
Πιστεύω ότι μία καλή λύση θα ήταν να πας εσύ να ζήσεις στις ΗΠΑ. Προοπτικές να βρεις απασχόληση υπάρχουν και με το παραπάνω, ενώ οι απολαβές σου σε δολάρια θα είναι πολύ καλύτερες απ’ ότι σε ευρώ στην Ελλάδα, ακόμα κι αν η δουλειά (έστω στην αρχή) θα είναι “ταπεινή” χωρίς προοπτικές. Το κακό είναι ότι το να μείνεις εκεί είναι κάτι που μόνο εκείνος μπορεί να σου το προτείνει. Έδειξες ποτέ προθυμία ν’ αφήσεις την Ελλάδα για καλύτερα μέρη; Εάν όχι, και αν εκείνος διακρίνει σ’ εσένα μια αποφασιστικότητα να μείνεις στον τόπο σου ό,τι κι αν γίνει, τότε κατά βάθος ίσως να θυμώνει που δεν μπορεί να βρεθεί μια λύση. Αν ήθελες να φύγεις και αν εκείνος το ήθελε τόσο πολύ να σ’ έχει κοντά του, θα έκανε το παν για να σε φέρει στις ΗΠΑ (το να πάει εκείνος Ελλάδα, καταλαβαίνουμε ότι αποκλείεται). Επίσης, ίσως να θυμώνει με την έλλειψη προοπτικών στη σχέση σας, γιατί ξέρει ότι είναι δύσκολο ο ένας από εσάς να μεταναστεύσει. Κακά τα ψέματα, αν η απόσταση στη σχέση σας ήταν η εξαίρεση και όχι ο κανόνας, τότε ίσως να ήταν βιώσιμη. Ωστόσο, εφόσον ρωτάς τι να κάνεις τώρα, θα έλεγα απλώς να βρεις μια φορά χρόνο (ας είναι και άγρια χαράματα ώρα Ελλάδος) να μιλήσετε και παρουσίασέ του το ως μία μεγάλη υπαναχώρηση που έκανες για δύο λόγους: (1) Να σταματήσει τη γκρίνια νομίζοντας ότι δεν κάνεις αρκετά και (2) να καταλάβει ότι το να σηκώνεσαι στις 03:00 για να συνδεθείς με το Skype δεν είναι και ό,τι ευκολότερο για σένα και να το εκτιμήσει.
Η γνώμη μου ειναι αγαπητή Λίλιαν οτι πρέπει να βρείτε μια λύση απο κοινού.Η αλήθεια ειναι οτι ειναι αρκετά δύσκολη η επικοινωνία οταν είστε σε δυο διαφορετικές πλευρές της γής, ωστοσο αν πραγματικά πιστεύεις οτι αυτός ο άνθρωπος αξίζει να θυσιάσεις καποια πράγματα, είσαι ευτυχισμένη κ.τ.λ τότε ναι να θυσιάσεις αλλα πρόσεξε οχι μόνο εσύ..Είναι μεγάλο ρίσκο και πρέπει και να είσαι απόλυτα σίγουρη.
American! Yeah, σε ζηλεύω, my friend! Λίλιαν, μην ανησυχείς καθόλου. Μοιάζεις να νιώθεις πολλά γι’ αυτόν τον άνθρωπο. Το τι θα κάνετε, το αν θα μείνετε μαζί ή όχι, αυτό δεν νομίζω να έχω το δικαίωμα να σου το συμβουλέψω, γιατί μόνο ο χρόνος θα δείξει σ’ εσένα και σ’ εκείνον τι είναι να γίνει. Ο χρόνος και οι αμοιβαίες σας προσπάθειες. Εξήγησέ του το αυτό και πες του ότι η γκρίνια δεν βοηθά σε τίποτα. Εφόσον θα πας να τον δεις κιόλας, από κοντά λύνεται καλύτερα το θέμα. Κάνε του μια κουβέντα όποτε μπορέσεις τώρα, κι από κοντά το συζητάτε πιο αναλυτικά. Όταν θα είστε face-to-face, μαζί, θα δεις ότι κάθε πρόβλημα λύνεται πιο εύκολα.