Η δική μου ιστορία είναι απλή, αλλά στο δικό μου μυαλό είναι περίπλοκη.

Συναντηθήκαμε με τον Χ. πριν από δύο χρόνια. Με προσέγγισε πολύ όμορφα! Εγώ είχα βγει από μια σχέση, αλλά δεν ήμουν έτοιμη για τίποτε άλλο. Όλους τους σύγκρινα με τον πρώην μου. Και αυτόν. Με τη διαφορά ότι αυτόν τον συμπαθούσα πολύ!

Δεν ξέρω, αλλά είναι κάποιες φορές που χωρίς να ξέρεις κάποιον τον συμπαθείς… Ίσως, γιατί το βλέμμα του είναι πολύ καθαρό! Εκεί την πάτησα.

Ασχολιόταν συνέχεια μαζί μου. Το είχα τόσο μεγάλη ανάγκη… Τηλέφωνα, μηνύματα, βόλτες και φλερτ. Λίγο… Διακριτικό…

Είχα πολύ καιρό να νιώσω έτσι. Βρισκόμασταν κάθε μέρα για τρεις μήνες. Και τίποτα. Τα βράδια τα περνούσαμε αγναντεύοντας τα πιο όμορφα τοπία και μιλώντας μέχρι το πρωί.

Ήταν πολύ γλυκά… Αθώα… Και ήρθε το πρώτο φιλί. Το αρκούσε αυτό μόνο. Μόνο φιλιά. Τίποτε άλλο! Δεν ξέρω γιατί, αλλά μου άρεσε που προχωρούσε τόσο αργά.

Έπειτα από καιρό κι αφού η σχέση προχώρησε, μου το είπε. Είχε κοπέλα. (Και που ήταν τόσο καιρό;)…

Τέλοσπάντων, απομακρυνθήκαμε. Ποτέ δεν μου άρεσαν αυτές οι ιστορίες. Οι περίπλοκες. Δεν μου ταίριαζαν. Όμως, οι παρέες μας κοινές πια… Έτσι, αναπόφευκτα συναντιόμασταν.

Εγώ στο δικό μου μυαλό να κάνω όνειρα που ποτέ δεν θα γίνουν αληθινά κι αυτός στην ίδια σχέση, την οποία την τραβάει από τα μαλλιά για να συνεχιστεί.

Ο καιρός πέρασε κι εγώ είπα ότι τελείωσε. Και τα χαζά όνειρα και τα πάντα. Αλλά τα Χριστούγεννα συναντηθήκαμε τυχαία. Μου πρότεινε να με πάει σπίτι γιατί ήταν αργά. Τελικά καταλήξαμε να πάμε βόλτα! Και με φίλησε… Πάλι. Κι όλο το βράδυ μόνο φιλιά. Αθώα… Αλλά την επόμενη μέρα που του πρότεινα να βγούμε με την παρέα μου είπε πως το είχε μετανιώσει. Μόνο αυτό….

Το ξέρω ότι δεν πρόκειται να γίνει τίποτα άλλο με τον Χ. αλλά με τρώει. Βρισκόμαστε συνέχεια και οι ματιές του δείχνουν άλλα… Και δεν κάνω λάθος σε αυτό. Όλοι τον έχουν πάρει στο δούλεμα.

Δεν του κρατάω κακία. Απλά νιώθω μια πικρία μέσα μου. Αν και το ξέρω ότι και πάλι κάποια στιγμή θα ξανακάνει κάποια κίνηση…

Αυτό που δεν ξέρω είναι τι θα κάνω εγώ…

Βάλια