Μαίρη συγγνώμη που θα στο πω αλλά όταν ένας άνδρας θέλει μια γυναίκα δεν έρχεται και φεύγει.Εσύ γιατί δεν του είπες σε αγαπώ?Γιατί φοβόσουν τι θα ακούσεις από εκείνον ή επειδή καταβάθος γνω΄ριζες ότι δεν θα στο ανταποδώσει.Όλοι μας έχουμε βρεθεί σε”αρρωστημένες΄’ σχέσεις και μόνοι μας πρέπει να πάρουμε δύναμη να φύγουμε απο αυτές.Δεν ξέρω αν σε αγαπούσε ή αν ενοιωθε κάτι απλά σκέψου ότι αν εσύ ήσουν με κάποιον που δεν τρελαινόσουν πως θα συμπεριφερόσουν,αν δεις κοινά σημεία της σκέψης σου με τις πράξεις του πρωήν σου νομίζω έχεις την απάντηση που ψάχνεις.Ασχετα το τι ηθελες να πιστευεις και τι ενοιωθες δεν μπορει τοσοι ανθρωποι γυρω σου οπως η οικογενεια σου και οι φιλοι σου να κανουν λαθος,μερικες φορες καλο ειναι να ακουμε και μια δευτερη γνωμη.Εμενα ο τυπος μου φαινεται κλασσικη περιπτωση που δεν θελει να δεσμευτει-μαζι σου-αν ηθελε τι τον εμποδιζει?Eιμαι σιγουρη οτι εισαι μια αξιαγαπητη κοπελα και σιγουρα δεν αξιζεις σε εναν τετοιο ανθρωπο.Μαζεψε δυναμεις και παρατα τον και μην ξανασχοληθεις.

Μαίρη μου,
καλημέρα. Been there done that …. Δυστυχώς, θα σε απογοητεύσω. Ο τύπος δε θέλει τίποτα παραπάνω από το να περνάει καλά μαζί σου …. όταν αυτός το θέλει βέβαια!!! Κοίτα να περνάς καλά με τους φίλους σου και να μην υποβιβάζεις τον εαυτό σου σε καταστάσεις που δε σου αξίζουν!! Γιατί όλοι μας αξίζουμε έναν άνθρωπο που θα μας αγαπάει και θα μας το δείχνει!! Και πίστεψέ με όταν με το καλό γνωρίσεις αυτόν τον άνθρωπο, όλα θα σου βγαίνουν αβίαστα! Έχω περάσει αντίστοιχη φάση που με ταλαιπώρησε για ένα χρόνο. Ευτυχώς έκανα μια μεγάλη αλλαγή στη ζωή μου (έφυγα για το μεταπτυχιακό μου στο εξωτερικό) που με βοήθησε πολύ. Δεν αξίζει να τους αφιερώσεις ούτε δευτερόλεπτο απ’ τη ζωή σου!!! Βέβαια, ό, τι και να λέμε μέχρι να φτάσεις στον προσωπικό σου πάτο αξιοπρέπειας πιθανόν να ανεχτείς κι άλλο την απαράδεκτη συμπεριφορά τους. Η συμβουλή μου: Ξέχνα τους έρωτες, πέρνα καλά με τους φίλους σου και μόλις χαλαρώσεις θα δεις που θα εμφανιστεί στη ζωή σου κάποιος που να αξίζει την αγάπη σου!

Καλή μου Μαίρη δεν ξεκαθαρίσατε τη σχέση σας από την αρχή; Ίσως πράγματι να έχει συναισθήματα για σένα αλλά να φοβάται να τα εκφράσει γιατί μπορεί να έχει πληγωθεί πολύ στο παρελθόν. Μου έτυχε κάτι παρόμοιο εδώ και 8 μήνες. Αλλά η επιμονή μου τον έκαναν να ανοιχτεί και να με εμπιστευτεί, να εμπιστευτεί ξανά μια γυναίκα. Τώρα είμαστε μαζί και πολύ αγαπημένοι και δεν τον αλλάζω με τίποτα γιατί μπορεί να φαίνεται σκληρός αλλά κρύβει μέσα του μόνο ευαισθησία. Προσπάθησα πολύ για να με εμπιστευτεί και να πιστέψει σε μια νέα σχέση, κάνε κι εσύ το ίδιο. Τουλάχιστον δε θα λες στον εαυτό σου ότι δεν προσπάθησες.

Κοριτσια σας ευχαριστω για την γνωμη σας…καπως με βοηθατε..αλλα μεσα μου γινεται μια μαχη…λογικη και συναισθημα…ειναι εκει που τα ορια σου εχουν φτασει δεν αντεχεις αλλα οταν το αυτα που νιωθουν ειναι μεγαλυτερα εχει κ αλλο πατο. Σε κανεναν δεν αξιζει αυτο ουτε και σε μενα το γνωριζω καλα αλλα πως μπορω να αντισταθω σ αυτα που νιωθω? ισως θελει περισσοτερη δυναμη περισσοτερη προσπαθεια και επιμονη ισως θελει χρονο κι αλλο χρονο…αυτη τη στιγμη αδυνατω να πω τελος το χω πει πολλες φορες και παλι πισω…πιστευω σ αυτα που γινονται απο μονα τους που συμβαινουν χωρις ιδιαιτερη προσπαθεια. Οτι καποια μερα θα ξεχασω και δε θα μαι εκει απλα θα γινει απο μονο του χωρις να το καταλαβω θελω να ερωτευτω ξανα θελω να μαι με καποιον ισως οχι τωρα αμεσα γι αυτο και βγαιγω κ με αλλους μακαρι να υπηρχε ενας διακοπτης και να το σταματουσα. θα συνεχισω να βγαινω κ να φλερταρω κ να περναω καλα και μονη μου προτιστως…ειναι ενα βημα αυτο για μενα γιατι πριν ακομα και αυτο αρνιομουν, αλλα…οσο νιωθω θα ναι δυσκολο..θελω να ναι καλα να μαθαινω νεα του να εχουμε μια μικρη επικοινωνια ακομα κ αν δεν ειμαστε μαζι..ισως ναι χρειαζεται τον χρονο του να συνειδητοποιησει τι ειναι αυτο που θελει αλλα δεν ξερω αν τοτε θα μαι εκει..ηδη σε μεγαλα διαστηματα του ενος μηνα 2 4 μηνων επεστρεφε να δει τι κανω πως ειμαι κ ξανα απ την αρχη. ομως πως μπορω να τον αφησω να δει τι θελει ενω εγω θελω για παραδειγμα να του ευχηθω καλες γιορτες σε λιγες μερες?

Όπως και οι περισσότερς εδώ, έτσι κι εγώ κάποτε είχα μια σχέση σαν το γιοφύρι της ʼρτας. Κάθε πρωί τη χτίζαμε, το βράδυ γκρεμιζόταν. Ενάμιση χρόνο κράτησε το πανηγύρι, και φτάσαμε ρεκόρ έξι χωρισμούς σε έξι μήνες. Τη μία της έφτιαγε ότι σκεφτόταν τον πρώην της, και δεν μπορούσε να αφεθεί, την άλλη εγώ είχα φύγει για διακοπές ξεχνώντας την (ή τουλάχιστον προσπαθώντας…), και τότε καταλάβαινε ότι της έλειπα. Την τρίτη ερωτεύτηκε κάποιον άλλον, αλλά όταν εκείνος την έστειλε κατάλαβε πόσο με “με είχε αδικήσει” και γύρισε, την τέταρτη, θυμήθηκε ότι την ενοχλεί το “τι θα πει ο κόσμος” για δυο γυναίκες μαζί…Και ούτω καθ’εξής… Εν τέλει, δεν μπορούσα να καταλάβω. Είχε συναισθήματα για μένα, ή ήμουν απλά ένα δεκανίκι στα “δύσκολα”, είτε αυτά ήταν αναγκη παρηγοριάς είτε έλλειψη σεξ, είτε..κι εγώ δεν ξέρω. Τι έγινε στο τέλος; Απλά κουράστηκα να με απασχολεί το θέμα. Δέχτηκα ότι είτε έχει συναισθήματα, είτε δεν έχει, αυτό είναι ΔΙΚΟ ΤΗΣ πρόβλημα, κι εγώ δεν μπορώ να το επηρρεάσω. Εγώ, καλώς ή κακώς, την συμπεριφορά της λαμβάνω. Και είναι μια συμπεριφορά που με κάνει δυστυχισμένη. Έτσι, μια ωραία μέρα, χωρίς καλά-καλά να το καταλάβω, ερωτεύτηκα κάποιον άλλον…Και, ενώ “επίσημα” τότε δεν ήμουν μαζί με κανέναν από τους δύο, εκείνη με το που ψυχαναιμίστηκε ότι ήμουν αλλού άρχισε τις σκηνές ότι την “πρόδωσα”, ότι την “εγκατέλειψα” κλπ. Συμπέρασμα; Μπορεί να αποδείχτηκε ότι δεν με αγαπούσε, αλλά ασχολιόταν τόσο μαζί μου γιατί της τόνωνα τον εγωισμό. ʼθελά μου με την συμπεριφορά που είχα, την “εκδικήθηκα” για ό,τι είχε κάνει κατά τη διάρκεια της σχέσης μας. Νομίζω (χωρίς να βάζω και το χέρι στη φωτιά…) ότι έτσι είναι και ο δικός σου. Του προξενείς συναισθήματα τόνωσης του εγωισμού του, και γι’αυτό πηγαινοέρχεται. Όμως, ενώ θεωρητικά ο εγωισμός και ο έρωτας μοιάζουν, στην πράξη τους διαχωρίζει το γεγονός ότι ενώ το πρώτο φέρνει δυστυχία, το δεύτερο φέρνει χαρά (και πολλά άλλα, μα καλύτερα να μη γράψω έκθεση φιλοσοφίας). Τέλος, η συμβουλή μου και η ευχή μου είναι…να ακολουθήσεις τα δικά μου βήματα….Καλή σου τύχη.

κοπελια εισαι πολυ δεδομενη και το δεδομενο δεν ειναι καθολου ερωτευσιμο!!! καθεσαι και τον παρακαλας και πιστευεις οτι με το να παρακαλας και να λες τα συναισθηματα σου, εκεινος θα συγκινηθει και θα γυρισει??? εγω θα ελεγα να λογικευτεις!!! πανω απο ολα αξιοπρεπεια!!!

μαιρη μου ειναι πολυ ασχημη η κατασταση σου, δυστυχως σε εκμεταλευεται. Φαινεσαι πολυ γλυκο ατομο δεν χρειαζεται να βασανιζεσαι αλλο!! Παρ’ τον τηλεφωνο μιληστε, πες του τι νιωθεις και αν σου πει πως δεν αισθανεται το ιδιο τοτε ξεπερασετο. Μην ασχολησε και στενοχωριεσαι για καποιον που δεν αξιζει, για καποιον που δεν θα στενοχωριοταν για σενα. 2 χρονια ειναι πολυς καιρος, αν δεν εχει αισθηματα μεχρι τωρα ειναι αυτονοητο πως σε χρησημοποιησε. Δεν λεω μπορει να γουσταρει τη φαση και να σε βρισκει ομορφη οποτε λεει ας μην την ξεκοψω εντελως, οποτε σου δινει ελπιδες με ενα μυνημα που και που. Το ιδιο επαθα και εγω. Δεν πρεπει να αφησεις τον αλλον να σε θεωρει δεδομενη. Δεν πρεπει να τον αφησεις να σου μιλαει οποτε θελει αυτος και να αγνοει εντελως τα μυνηματα που το εκφραζεις τι νιωθεις. Αμα θες τη γνωμη μου προχωρα, δεν αξιζει…. αλλα ξερω πως για καποιον που αγαπαει τοσο εντονα ειναι πολυ δυσκολο…
Ο,τι και αν κανεις σου ευχομαι καλη επιτυχια.!!!