Μαράκι μου μην αγχώνεσαι και μη βάζεις στον εαυτό σου ταμπέλες του τύπου “γεροντοκόρη” που λέγανε πριν 30+ χρόνια γιατί αυτά έχουν ξεπεραστεί πλέον και είναι μόνο στο μυαλό μας. Και μένα φίλες μου που παντρευτήκανε στα 25 τους, τώρα μετά από 8 χρόνια βγαίνει το διαζύγιό τους. Και τι καταλάβανε; Χαλάρωσε και απόλαυσε τα νιάτα σου και την ελευθερία σου γιατί αφού έχεις αποκατασταθεί θα τα αναπολείς και τα δύο. Φιλάκια. ΥΓ: Η ζωή σου είναι δική σου και όχι του περίγυρου, μην ακούς κανένα!

Μαράκι,
Πόσο πραγματικά ώριμη είναι η αντίδρασή σου στα καταπιεστικά κλισέ της κοινωνίας. Χαίρομαι που ήδη έχεις θέσει τις προτεραιότητές σου, η ίδια η ζωή θα σου αποδείξει με το πέρασμα του χρόνου πως μία από τις σημαντικότερες αποφάσεις της ζωής μας είναι η εύρεση του κατάλληλου συντρόφου για εμάς τους ίδιους. Και αυτό είναι κάτι που δεν μπορεί να ελεγχθεί με κανέναν τρόπο, να τεθεί σε πλαίσια. Αυτό είναι κάτι που καθορίζεται από την τύχη του καθενός και όπως κάθετι τυχαίο δεν συμβαίνει ούτε ένα λεπτό νωρίτερα από την ώρα που πρέπει να συμβεί. Το θέμα που έθιξες με αγγίζει πάντα βαθειά δεδομένου ότι πέρασα από το μακροχρόνιο στάδιο στο οποίο βρίσκεσαι εσύ και τώρα μιλώ από τη θέση της επιτυχημένης και δικαιωμένης επιλογής. Όποτε όμως ακούω κοπέλες να παραπονιούνται (δικαίως) για αυτό νιώθω ξανά το θυμό και την θλίψη για όσα με τα χρόνια αντιμετώπιζα. Πέρασα όπως προείπα ήδη από τη δική σου φάση και η ιστορία για μένα επαναλαμβάνεται με την απόκτηση ενός παιδιού. Πίστεψέ με όμως, όπως η αποφασιστικότητά μου με βοήθησε να παραμείνω σταθερή στις αρχές μου, να έχω απόλυτη εμπιστοσύνη στο ένστικτό μου και στα δικά μου συναισθήματα μέχρις ότου βρω αυτόν που πραγματικά αποζητώ, έτσι σκέφτομαι να πράξω και τώρα ώστε να αντιμετωπίσω το δεύτερο καταπιεστικό κοινωνικό κλισέ του “πότε θα αποκτήσετε και εσείς ένα παιδάκι”. Και αν λένε και επαναλαμβάνουν όλα τα παραπάνω να θυμάσαι πως επίσης λένε πως αυτός “που ξέρει να περιμένει παίρνει τριανταφυλλά”. Δεν καθορίζονται όλα στη ζωή από την ηλικία, και σαφώς όλοι οι άνθρωποι δεν έχουν την ίδια μοίρα σε κάθε ηλικιακό στάδιο….

ΜΑΡΑΚΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΕΧΩ ΣΟΚΑΡΙΣΤΕΙ ΜΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΙΑΒΑΖΩ.ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΠΙΣΤΕΨΩ ΠΩΣ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΠΟΥ ΔΙΑΝΥΟΥΜΕ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΤΕΤΟΙΑ ΜΥΑΛΑ.ΖΗΣΕ ΤΗ ΖΩΗ ΣΟΥ ΚΟΠΕΛΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΜΗ ΜΑΣΑΣ.ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΖΕΙΣ ΤΗ ΖΩΗ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΑ “ΘΕΛΩ” Η’ ΤΑ “ΠΡΕΠΕΙ” ΤΟΥΣ.ΚΑΙ ΠΟΙΟΣ ΠΑΝΤΡΕΥΕΤΑΙ ΤΟΣΟ ΝΩΡΙΣ ΣΗΜΕΡΑ?ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΚΟΛΟ ΝΑ ΒΡΕΙΣ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΣΟΥ ΣΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ.ΜΗΝ ΠΤΟΕΙΣΑΙ ΑΠΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΥΣ ΚΑΙ ΠΙΟ ΣΤΕΝΟΜΥΑΛΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ.ΕΖΗΣΑΝ ΣΕ ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΕΠΟΧΗ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΑΠΛΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΑΠΟΔΕΧΤΟΥΝ ΤΗΝ ΝΕΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ.ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ ΚΑΚΟ ΑΥΤΟ ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΜΗ ΣΕ ΕΠΗΡΕΑΖΕΙ.ΘΑ ΗΤΑΝ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΝΑ ΒΙΑΣΤΕΙΣ ΔΗΛΑΔΗ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΝΑ ΧΤΥΠΑΣ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΣΟΥ ΣΤΟΝ ΤΟΙΧΟ ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΗΣΟΥΝ ΔΥΣΤΥΧΙΣΜΕΝΗ?

Αν σε ξαναρωτήσουν γιατί δεν παντρεύτηκες ή δεν είσαι παντρεμένη, απάντησέ τους “γιατί; τόσο καλά είναι;”

maraki mou kala kaneis k kleineis ta autia sou.. min afineis ton kathe asxeto pou taxa noiazetai gia to mellon sou na se prizei me autes tis mikroastikes antilipseis. i zwi einai diki sou kai esu tha tin kateuthyneis opou theleis. den einai upoxrewtiko na pantreutei kaneis. aplws i koinwnia etsi thelei. ena stereotypo einai. mporei esu na gnwriseis ton antra pou tha theliseis na zisete mazi ti zwi sas sta 43 sou. dld tha pantreuteis upoxrewtika sta 30 epeidi tote lene pws einai i swsti ilikia? e oxi.. de tha tous kaneis ti xari. o kosmos panta tha leei. koita na eisai eutuxismeni me tis dikes sou epiloges. ki egw eimai liga xronia neoteri sou kai se katalavainw.. arxisa na ta akouw ki egw auta kai sfyrizw adiafora :))

Είμαι 33, είμαι παντρεμένη ένα χρόνο και έχω ένα κοριτσάκι 4 μηνών. Μέχρι τα 29 μου ήμουν μόνη μου έχοντας μια μεγάλη σχέση μόνο 7 ετών στο ενεργητικό μου που διήρκησε από τα 18 έως τα 24 μου. Γνώρισα πολλούς ανθρώπους στη ζωή μου, βγήκα με αρκετούς, προσπάθησα να κάνω σχέση με αρκετούς, έπαιξα με αρκετούς, πληγώθηκα, πλήγωσα, γενικά έζησα μια πλήρη ζωή μέχρι τα 30 μου περίπου. Η αλήθεια είναι ότι η αναζήτηση κάποια στιγμή κουράζει. Όλοι μας έχουμε ανάγκη από κάποιο λιμάνι για να αράξουμε κάποια στιγμή. Αυτό όμως που μπορώ να πω με σιγουριά είναι ότι η ζωή μπορεί να γίνει πολύ μικρή ή πολύ μεγάλη ανάλογα με ποιον τη μοιράζεσαι. Έχοντας ζήσει σε σχέση που δε μου ταίριαζε, θα ήθελα να συμβουλέψω όλες τις κοπέλες σε αντίστοιχη κατάσταση ότι είναι πολύ χειρότερο να βρίσκεσαι με έναν άνθρωπο που δε σου ταιριάζει από το να είσαι μόνος σου. Κι εσύ δυστυχισμένη θα είσαι, κι αυτόν δυστυχισμένο θα τον κάνεις. Επιπλέον, η ηλικία των 25 ετών, μπορεί πριν 20 χρόνια να ήταν κατάλληλη για γάμο, σήμερα κατά την ταπεινή μου άποψη είναι αυτή που ένα κορίτσι πρέπει να ζήσει, να γνωρίσει, να κρίνει, να αποτύχει, για να είναι έτοιμη για τη μεγάλη δοκιμασία του γάμου στη συνέχεια. Ο γάμος δεν είναι εύκολος, γίνεται όμως υπέροχος όταν τον μοιράζεσαι με αυτόν που πρέπει. Μιλώντας από προσωπική πείρα, μέχρι τα 29 μου είχα καταλήξει στο συμπέρασμα ότι θα έμενα μόνη γιατί θεωρούσα ότι προφανώς ήμουν πολύ δύσκολος άνθρωπος, γι αυτό άλλωστε δεν ταίριαζα με κανέναν ως τότε. Ούσα παντρεμένη πια με τον άντρα της ζωής μου, έχοντας κάνει ένα παιδί, ούσα ευτυχισμένη και χαρούμενη κάθε μέρα ανεξαιρέτως της ζωής μου, θα ήθελα να πω σε όλες σας, κάντε υπομονή και μην αφήνετε να σας επηρεάζουν γνώμες τρίτων, καλοπροαίρετες ή κακοπροαίρετες. Στο τέλος τέλος, δε χρωστάμε τίποτα σε κανέναν παρά μόνο στον εαυτό μας.