Μαρία: “Αυτό το χρονικό διάστημα είναι στον κόσμο του και δεν μου φέρεται όπως παλιά.”

Ονομάζομαι Μαρία και θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας τη δική μου ιστορία…

Είμαι στην τρίτη Λυκείου κι έχω σχέση με ένα αγόρι εδώ και ενάμιση χρόνο, ο οποίος είναι συνομήλικος.

Τα συναισθήματά μου για αυτόν είναι πάρα πολλά. Τόσο, που αισθάνομαι ότι δεν θα μπορέσω να αγαπήσω ξανά κάποιον τόσο πολύ. Το θέμα είναι η συμπεριφορά του τον τελευταίο καιρό… Είναι απόμακρος και μερικές φορές αδιάφορος.

Βρισκόμαστε μία φορά την εβδομάδα και μιλάμε στο τηλέφωνο 3-4 φορές την εβδομάδα. Δεν με πειράζει που βρισκόμαστε λιγότερο από πέρισυ ή που μιλάμε λιγότερο. Αυτό που με πειράζει είναι ότι αυτό το χρονικό διάστημα είναι στον κόσμο του και δεν μου φέρεται όπως παλιά.

Μπορεί να φταίνε οι Πανελλήνιες, μπορεί να φταίει το γεγονός ότι εγώ θα πάω για σπουδές στην Αγγλία του χρόνου και δεν πιστεύει ότι έχουμε μέλλον, μπορεί… μπορεί… μπορεί…!

Του έχω πει πολλές φορές ότι με πληγώνει η συμπεριφορά του, ότι με στεναχωρεί και μου λέει ότι δεν έχει τέτοιο σκοπό κι ότι θα απομακρυνθεί γιατί δεν μπορεί να μου υποσχεθεί ότι θα αλλάξει.

Η ψυχολογία μου είναι χάλια τον τελευταίο καιρό. Ενώ ξέρω ότι υπάρχει η επιλογή του χωρισμού, η ιδέα αυτή με πληγώνει περισσότερο για κάποιον περίεργο λόγο.

Θα με ενδιέφερε να ακούσω τη γνώμη σας πάνω σε αυτό το θέμα!

Ευχαριστώ πολύ,
Μαρία