Μαρία: “Δεν μπορώ να καταλάβω… Είναι τόσο δύσκολο να είναι κάποιος ειλικρινής;”

Δεν μπορώ να καταλάβω… Είναι τόσο δύσκολο να είναι κάποιος ειλικρινής; Είναι τόσο δύσκολο να πεις σε κάποιον ότι σου αρέσει ή ότι δεν θέλεις να σε ενοχλεί άλλο; Να έχεις γνωρίσει κάποιον και να σου λέει ότι του αρέσεις, ότι του αρέσει να μιλάτε, αλλά να χάνεται για μέρες και να απαντάει μόνο όταν έχεις στείλει πρώτη εσύ κάτι…

Να τον ρωτάς αν τον ενοχλείς και να σου λέει πως δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο και πως θα στο έλεγε ευθέως αν ίσχυε.

Εμένα με θεωρούν κακιά, επειδή λέω αυτό που θέλω: “δεν γουστάρω να έχω καμία σχέση μαζί σου” ή “μου αρέσεις” (το δεύτερο δεν είναι κακό)…

Είναι τόσο τρομερό να είναι όλοι έτσι; Όλα αυτά τα χρόνια που ζω, από αυτούς που γνώρισα, μόνο ένας ήταν που μου το είπε ευθέως ότι δεν θέλει καμία άλλη επαφή μαζί του. Οι υπόλοιποι απλώς έπαιζαν…

Γιατί όμως το κάνουν αυτό; Κερδίζουν κάτι; Ανεβαίνει η αυτοπεποίθηση… ότι είναι κάποιος/κάποια που τους περιμένει σε περίπτωση που μείνουν μπακούρια; Να ξέρουν ότι υπάρχει κάποιος άνθρωπος ώστε να νιώσουν επιθυμητοί; Ή πιστεύουν ότι με το να φτύνεις κάποιον αυτός θα κολλήσει πάνω τους σαν γραμματόσημο;

Γιατί δεν υπάρχει ειλικρίνεια, γαμώτο;;;;;!!!!!!!

Μαρία