Του απαντάς ευγενικά ότι θα ήθελες να σταματήσει να σου στέλνει μηνύματα καθώς η σύντομη περιπέτεια σας έχει τελειώσει οριστικά εδώ και καιρό και του εύχεσαι να προχωρήσει σύντομα όπως έχεις κάνει εσύ. Αν συνεχίσει να σε ενοχλεί (κρατά τα μηνύματα ως απόδειξη της παρενόχλησης) πήγαινε σε δικηγόρο να του στείλει ένα εξώδικο. Ούτε εξηγήσεις για το τι συμβαίνει στη ζωή σου, ούτε προσωπικές πληροφορίες, γιατί δεν είναι δική του υπόθεση. Επίσης, αυτό το κάνεις για εσένα την ίδια, όχι γιατί είσαι σε νέα σχέση (δηλ. αν δεν ήσουν δεν θα σε πείραζε ο άλλος να σε βομβαρδίζει με μηνύματα και εσύ να το δέχεσαι παθητικά; Η δική σου ηρεμία δεν προέχει;). Συζήτηση για το θέμα με τον νυν να κάνεις ως ένα πρόβλημα που εσύ η ίδια χειρίζεσαι, και όχι για να ‘καθαρίσει’ εκείνος για πάρτι σου.

Διακρίνω μήπως μια ‘ενοχή’ για το ότι ενώ δεν αισθανόσουν τίποτα σπουδαίο γι’αυτόν δημιούργησες μια σύντομη σχέση μαζί του (εκείνο το ‘επειδή τον λυπάμαι’ να το κοιτάξεις λίγο πιο βαθιά) επειδή κολακεύτηκες; Μα ποιος η ποια δεν κολακεύεται όταν γίνεται αντικείμενο πόθου; ʼνθρωποι είμαστε. Και επειδή είμαστε άνθρωποι όσο κολακευμένοι και να αισθανόμαστε πολύ σύντομα το ότι μας θαυμάζουν σταματά να μας αρκεί. Γι’ αυτό τελείωσες την ιστορία σας, γιατί όλες οι άλλες ανάγκες σου, συναισθηματικές, πνευματικές, ερωτικές ίσως, δεν ικανοποιούνταν. Επομένως, δεν είσαι η ‘άτιμη πλανεύτρα’ που τον εξαπατησες και τώρα τον λυπάσαι. Ενήλικας είναι, το σοβαρό παιγνίδι του πόθου το ξέρει (η θα έπρεπε να το ξέρει). Αν αρνείται να δεχτεί ότι τελείωσε η ιστορία σας τότε το πρόβλημα είναι ολόδικό του, και έχει να κάνει με τα δικά του βιώματα και την δική του ικανότητα να τα ερμηνεύει (π.χ., αν μεγάλωσε με πρότυπα που του υπαγόρευσαν ότι οι γυναίκες είναι αντικείμενα και όχι άτομα με ελεύθερη βούληση, που έρχονται στη ζωή σου και έχουν κάθε δικαίωμα να φύγουν όταν δεν είναι ευτυχισμένες). Τον εαυτό σου να λυπάσαι που έχει χάσει την ηρεμία του επειδή κάποιος αρνείται να δεχτεί ότι τελείωσε η σχέση σας.