Μαρία: “Με εκνευρίζει που οι φίλες μου δεν χάνουν ευκαιρία να μου τονίζουν τα προβλήματα”.

Γεια σας κορίτσια!
Θα ήθελα κι εγώ τη βοήθειά σας…

Πριν τρεις μήνες γνώρισα κάποιον που μου αρέσει πολύ. Δεν μπορώ να το πω ακόμα σχέση, γιατί τα πράγματα είναι σε πολύ αρχικό στάδιο. Και δυστυχώς οι επαγγελματικές του υποχρεώσεις τον αναγκάζουν να λείπει αρκετά συχνά.

Τις μέρες όμως που είναι εδώ, η συμπεριφορά του είναι πολύ γλυκιά και περνάμε όμορφα μαζί. Γενικά, δείχνει να ενδιαφέρεται. Απλά όπως σας είπα αυτή η ιστορία έχει κάποιες πρακτικές δυσκολίες. Δεν έχω μπει ακόμα στη διαδικασία να το σκεφτώ, απλά το απολαμβάνω, γιατί θεωρώ ότι είναι πολύ νωρίς να ανοίξω συζητήσεις.

Αυτό που με έχει εκνευρίσει όμως είναι οι φίλες μου που δεν χάνουν ευκαιρία να μου τονίζουν τα προβλήματα. Είμαι στη φάση που ζω στο συννεφάκι μου ας πούμε και προσπαθούν να με προσγειώσουν, για το καλό μου όπως λένε.

Μου λένε ότι δεν ξέρω τι κάνει εκεί που πηγαίνει, ότι ταξιδεύει τόσο συχνά που μπορεί να έχει και άλλη, ότι τα μάτια τους έχουν δει πολλά κλπ. κλπ. Όλο αυτό με φορτίζει αρνητικά. Και τις τελευταίες μέρες με έχουν επηρεάσει τόσο πολύ που είμαι μονίμως αγχωμένη. Σκέφτομαι τα χειρότερα.

Ξέρω ότι με αγαπάνε και θέλουν το καλό μου, αλλά εγώ σε αυτή τη φάση θέλω απλά να το απολαύσω και με τον τρόπο τους δεν με αφήνουν. Με επηρεάζουν τόσο πολύ, που πιάνω τον εαυτό μου να του μιλάω απότομα, ενώ δεν υπάρχει λόγος. Εκείνος δεν μου έχει δικαιώματα να ανησυχώ. Αλλά ποτέ δεν ξέρεις… Μήπως τελικά έχουν δίκιο οι φίλες μου κι εγώ μοιάζω αδικαιολόγητα ρομαντική;

Μαρία