Κοριτσάκι μου, λυπάμαι για την κατάσταση. Το μόνο που μπορείς να κάνεις εσύ είναι να μιλήσεις στη μαμά σου (αν χρειάζεται, και στον πατριό σου) και να τους ζητήσεις να κάνουν…ησυχία. Πες τους ότι είσαι πολύ πιεσμένη με τα μαθήματα και εκείνοι (άθελά τους φαντάζομαι) σου μεταφέρουν όλη τους την ενταση, ενώ χρειάζεσαι ηρεμία για να μπορείς να διαβάζεις απερίσπαστη. Τα μεταξύ τους θα πρέπει να τα βρουν εκείνοι, εσύ δε μπορείς να τους κάνεις κάτι, γιατί αν κατάλαβα καλά δε θα ήθελες να χωρίσουν. Τώρα θέλω να σου μιλήσω από την πλευρά ενός ανθρώπου που σπούδασε και ζει στο εξωτερικό, οπότε ξέρω από πρώτο χέρι κάποια πράγματα. Καταρχήν κατανοώ απόλυτα ότι μιλάμε για ένα μεγάλο βήμα ζωής. Όμως έχεις σκεφτεί ότι θα μπορούσε να σε συμφέρει να τελειώσεις το λύκειο στη Γερμανία; Αν και πλέον πολλά έχουν κλείσει, ωστόσο εξακολουθούν να υπάρχουν ελληνικά δημόσια λύκεια σε μεγάλες γερμανικές πολεις. Τελειώνοντάς το εκεί μπορείς να δώσεις πανελλήνιες ως Ελληνίδα του εξωτερικού, με αρκετά ευνοϊκότερους όρους, όπως μικρότερο ανταγωνισμό και εύκολα θέματα. Ζήτησε λοιπόν από τον πατριό σου να πάρει πληροφορίες για το αν υπάρχει στην πόλη που ζει τέτοιο λύκειο και αν για να δωσεις πανελλήνιες σαν μαθήτρια εξωτερικού πρέπει να κάνεις και τα 3 χρόνια εκεί ή αν αρκούν 1-2. Εγώ δυστυχώς δε γνωρίζω περισσότερες πληροφορίες. Αν δε δέσει αυτό, μπορείς πάντα να φοιτήσεις σε γερμανικό σχολείο. θα μάθεις σε εξαιρετικό επίπεδο μια γλώσσα αρκετά δημοφιλή (στα συν σου για το βιογραφικό όταν θα βγεις αργότερα στην αγορά εργασίας) και θα έχεις τη δυνατότητα να σπουδάσεις εκεί, κάτι που μόνο κακό δεν είναι. Πρέπει να τα βάλεις κάτω χωρίς συναισθηματισμούς και να δεις εντελώς ψυχρά τα πράγματα γιατί μιλάμε για επιλογές που θα καθορίσουν σε μεγάλο βαθμό την πορεία της ζωής σου. Τα ίδια οφέλη θα έχει μελλοντικά και η μικρή σου αδερφή. Πραγματικά δεν καταλαβαίνω τη μαμά σου που “δε θέλει να χάσει το παιδί της τα ελληνικά σχολικά του χρόνια” και δε σκέφτεται το μαύρο χάλι της εκπαίδευσης στην Ελλάδα και ότι εκεί θα έχει πολυ περισσότερες δυνατότητες και ευκαιρίες να πάει μπροστά. Πέρα από συναισθηματισμό αυτή η επιθυμία της δεν έχει πραγματική και πρακτική ουσία (με συγχωρείς αν είμαι λίγο απότομη). ʼλλωστε όπως υπάρχουν ελληνικά λύκεια, έτσι υπάρχουν και ελληνικά δημοτικά στη Γερμανία, αλλά ακόμα κι αν δεν υπάρχει πια στην περιοχή, υπάρχουν δάσκαλοι και καθηγητές Έλληνες και το παιδί δε χρειαζεται να χάσει την επαφή του με τα ελληνικά (άλλωστε θα τα μιλάτε στο σπίτι). Δεν ξέρω αν η μαμά σου έχει άλλους λόγους από εκεί και πέρα, που αρνείται να σκεφτεί το ενδεχόμενο να πάει κοντά στον άντρα της, όπως το να έχει δουλειά στην Ελλάδα και να μη θέλει να την αφήσει από φόβο ότι δε θα ξαναβρεί άλλη αν χρειαστεί να επιστρέψει ή αν ζείτε μια άνετη οικονομικά ζωή και δε βρισκει λόγο να μεταναστεύσει… Πάντως εγώ διακρίνω πιο πολύ συναισθηματικούς λόγους (δε θέλω να εγκαταλείψω την πατρίδα μου, τους φίλους, συγγενείς, φοβάμαι κλπ) παρά ουσιαστικά επιχειρήματα. Για να μην παρεξηγηθώ, δε σας παροτρύνω να ξενιτευτείτε, αλλά να μην είστε τόσο αφοριστικές με κάτι που δε γνωρίζετε από την εμπειρία σας. Μια μέση λύση θα ήταν να πάτε ένα ταξίδι για λίγες μέρες, αν τα οικονομικά και οι συνθήκες το επιτρέπουν, ώστε να δείτε κάποια πράγματα μόνες σας και να αποφασίσετε. Ίσως αυτό να βοηθούσε και τη μαμά σου με τον πατριό σου να ηρεμήσουν λίγο μεταξύ τους. Όπως κι αν το κάνουμε, αλλιώς θα μιλήσουν από το τηλέφωνο και αλλιώς από κοντά. Εύχομαι ό,τι καλύτερο για όλους σας.

κοειτσακι μου ρωτα τη μαμα σου τι πραγματικά θελει αν τ απανε καλα σαν ζευγαρι και τσακώνονται για αυτο ακεψου καλύτερα μηπως να πας εκει μαι χωρα ανεπτυγμενη γιατι πλέον εδω στην Ελλάδα δεν υπάρχει μελλον για τουε νεους ενω εκει θα είναι πολυ καλυτερα τα πράγματα ροσο για σενα για το μελλον οσο και για την αδερφη αου!! όσο για τη μαμα σου αν μοβο αυτο είναι το θεμα τοτε ανακουφησε την και κοιτα και τοβδικο σου μελον που σίγουρα θα είναι καλυτερο εκει παρα εδω!