Μαρία: “Του έχω κάνει δώρα αξίας χιλιάδων ευρώ. Άσε τα καθημερινά…”

Καλησπέρα σας.
Θα ήθελα κι εγώ τη γνώμη/συμβουλή σας σχετικά με τη σχέση μου…

Με λένε Μαρία και είμαι 27 χρόνων. Έχω μια σχέση 4 χρόνια. Από την αρχή συζούμε. Τα πρώτα δύο ήταν καλά, μια χαρά. Μετά άρχισαν τα προβλήματα. Απομακρυνθήκαμε (παρόλο που συζούμε). Άρχισαν οι καυγάδες για ασήμαντα πράγματα καθημερινότητας, από τη μεριά του.

Εγώ -παρόλο που δεν θέλει να τον αγγίζω, να φιλιόμαστε, δεν είναι τρυφερός, ρομαντικός κ.λ.π., με πατσαβουρίζει καθημερινά- συνεχίζω να προσπαθώ. Έχει φύγει ο έρωτας νιώθω. Απλά μένω γιατί καταρχήν “φοβάμαι” τη μοναξιά.

Κάποτε άφησα κάποια πολύ καλή σχέση, γιατί νόμιζα, πίστεψα ότι θα βρω κάποιον καλύτερο. Και μετά από μερικές εφήμερες “σχέσεις” και μετά από μια εξάμηνη “σχέση” που με είχε γραμμένη και με κούρασε, έμεινα ένα χρόνο ΜΟΝΗ! Να σας πω ότι σαν άτομο είμαι κλειστός χαρακτήρας κι αυτό με κάνει να ΜΗΝ έχω φίλες/φίλους. Άρα έμεινα ΕΝΤΕΛΩΣ ΜΟΝΗ!! Μετά ήρθε στη ζωή μου η παρούσα σχέση. Δέθηκα, επένδυσα, όχι μόνο συναισθηματικά, αλλά και οικονομικά…

Του έχω κάνει δώρα αξίας χιλιάδων ευρώ. Άσε τα καθημερινά… Και από όταν έφυγε από τη δουλειά του, λόγω του ότι του έφαγαν λεφτά, εγώ τον στήριξα και τον στηρίζω μέχρι και σήμερα… Εγώ του πληρώνω βενζίνη, τσιγάρα και καμιά δεκαριά μπύρες καθημερινά λόγω του ότι είναι αγχωμένος -και για αυτό πίνει, λέει. Τα ρίχνει όλα σε μένα. Εγώ φταίω…

Δεν είμαι ευτυχισμένη, αλλά μένω γιατί είμαι σχεσάκιας και μου ‘ρχεται κρίμα να “πετάξω” τέσσερα χρόνια σχέση έτσι… Βέβαια, δεν ξέρω αν αξίζει κάθε μέρα να στεναχωριέμαι με τη συμπεριφορά του, να ανέχομαι…

Το ερώτημα είναι να φύγω; Να χωρίσω και να ρισκάρω πάλι από την αρχή ή να μείνω συμβιβασμένη; Εγώ άλλα όνειρα είχα. Να ζήσω στην Αθήνα, όχι επαρχία, να πάρω σπίτι -κάτι που για χάρη του δεν κάνω και πετάω τα λεφτά μου (την προίκα μου)…

Θέλω να κάνω οικογένεια, αλλά ΟΧΙ μαζί του. Πάντα, από μικρή ονειρευόμουν μέχρι τα 30, να είμαι τακτοποιημένη και όπως πάει δεν το βλέπω. Δυστυχώς ήθελα να έχω το σπίτι και να κάνω τη δικιά μου οικογένεια.

ΕΙΜΑΙ ΜΠΕΡΔΕΜΕΝΗ… ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ;

Μαρία

ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΣΤΕΙΛΕΙΣ ΚΙ ΕΣΥ ΤΗ ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑ;