Εάν είχε τίτλο το άρθρο, και καθώς το γράφω για μένα, θα το ονόμαζα: “Το Κορίτσι Που Άφησαν Πίσω.”
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Είμαι 23 χρόνων και έχω μόλις εξέλθει από μία σχέση, στην οποία ένιωσα να έδωσα πολλά χωρίς να πάρω κάτι. Αποδείχτηκε ότι ο άνθρωπος αυτός απλώς δεν ήταν εξαρχής ερωτευμένος μαζί μου και έκανε κάτι μόνο και μόνο για να έχει να περνά την ώρα του.
Κι αυτό γιατί ξαφνικά μια μέρα μου λέει ότι δεν μπορούμε να είμαστε μαζί, επειδή ερωτεύτηκε σφόδρα μια κοπέλα και ότι θα ήθελε να δοκιμάσει μαζί της. Ωστόσο, δεν μου είπε από την αρχή ότι δεν νιώθει κάτι για μένα, εφόσον για να ερωτεύτηκε, πάει να πει ότι μαζί μου δεν ήταν ερωτευμένος.
Και μάλιστα, ήταν ο πρώτος που έκανε την κίνηση να με φιλήσει και, λίγο καιρό μετά, ο πρώτος που έδειξε να αδημονεί να αποκτήσουμε σωματική οικειότητα. Συγγνώμη, αλλά στο δικό μου κόσμο τα αντρόγυνα φιλιούνται και κάνουν σεξ επειδή νιώθουν κάτι.
Τώρα αντιλαμβάνομαι ότι έβλεπα κάποια σημάδια που έλεγαν ότι δεν είναι και τόσο “into me” που λένε, όμως πίστευα ότι χρειάζεται χρόνο και υπομονή. Είχα φτάσει κιόλας στο σημείο να πιστεύω ότι εγώ ήμουν αυτή που δεν έκανε αρκετά για να τον κερδίσω όπως ένιωθα ότι κέρδισε αυτός εμένα (και μάλιστα χωρίς να κάνει κάτι για να το πετύχει).
Τελικά, όμως, διαπίστωσα ότι αν ένας άνδρας δεν είναι ερωτευμένος, τότε ό,τι και να κάνουμε, ό,τι και να πούμε, δεν θα του αλλάξουμε γνώμη. Θα γίνει μόνο άδικα δικό μας πρόβλημα, όταν κανονικά θα έπρεπε να προβληματιστούμε μήπως χάνουμε πολύτιμο χρόνο και φαιά ουσία σε μία “συναισθηματική μαύρη τρύπα”, στην οποία δίνεις όσα μπορείς χωρίς ποτέ να βλέπεις ανταπόδοση.
Το ξεπερνώ και είμαι πολύ καλύτερα το τελευταίο διάστημα και ειλικρινά δεν ξέρω τι θα έκανα αν δεν είχα τους φίλους μου γύρω μου να με κάνουν να περνώ όμορφα αλλά και τη δουλειά μου που μου αρέσει.
Ωστόσο, δεν θα πω ψέματα, το πρώτο διάστημα έμεινα με την απορία μήπως ήμουν ανεπαρκής και στη συνέχεια ένιωσα λίγο θυμό που ήμουν τόσο δοτική και αυτό για να με παρατήσουν στο τέλος για κάποια άλλη, μία “ντίβα” σίγουρα, η οποία δεν θα δείχνει ούτε τη μισή έγνοια από αυτή που έδειχνα εγώ.
Ένας φίλος με διαφώτισε με τις εξής σοφές κουβέντες: “Τους ανθρώπους δεν τους αγαπούν ούτε τους ερωτεύονται για αυτά που κάνουν, αλλά για αυτό που είναι. Ή, τουλάχιστον, για αυτό που φαίνονται στους άλλους να είναι. Από εκεί κι έπειτα, όσα καλά κάνεις για κάποιον, πρέπει πρώτα να δεις ότι το αξίζει, να δεις ότι στα μάτια του είσαι η μία και μοναδική, όχι να τα κάνεις με την πρόθεση να τον κερδίσεις”. Αυτές οι κουβέντες με λύτρωσαν πραγματικά. Αυτή, λοιπόν, την ιστορία ήθελα να μοιραστώ μαζί σας και ελπίζω να βοηθήσει όσες αναγνώστριες έχουν περάσει κάτι παρόμοιο.
Μαρία-Χριστίνα
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ