ΑΓΑΠΙΟΜΑΣΤΕ ΑΛΛΑ ΟΙ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΜΑΣ ΤΟ ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΥΝ…
Είμαστε μαζί δυο χρόνια κι ένα μήνα. Το θέμα της απόστασης πρωταγωνιστούσε στη σχέση μας από την αρχή. Ίσως επειδή ήταν αρχή να μην είχαμε δώσει ιδιαίτερη σημασία σε αυτό αλλά πλέον βρισκόμαστε σε αδιέξοδο.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Βαθιά μέσα μου ξέρω πως δεν μπορεί να οδηγήσει πουθενά λόγω συνθηκών. Είμαι φοιτήτρια στην Καλαμάτα -λόγω ατυχίας όχι επιλογής, κι εκείνος τώρα είναι φαντάρος. Η επικοινωνία μας είναι ελάχιστη έως μηδαμινή. Ακόμα και στην άδειά του δεν βρισκόμαστε λόγω οικονομικών.
Μου λείπει ολοένα και πιο πολύ. Είμαι απελπισμένη. Βρίσκομαι σε αδιέξοδο διότι η απόσταση δεν προέκυψε λόγω στρατού και σχολής απλά επιδεινώθηκε η κατάσταση λόγω αυτών.
Όπως σας είπα η απόσταση προϋπήρχε. Εκείνος σπούδαζε στην Κρήτη, εγώ ήμουν Αθήνα. Μετά εκείνος ήταν Θήβα και τώρα εγώ είμαι Καλαμάτα κι εκείνος Κατερίνη. Εκείνος ελπίζει σε μια αναμενόμενη μετεγγραφή, εγώ δεν ελπίζω. Έπαψα να ελπίζω, να ονειρεύομαι…
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Δεν είμαι απαισιόδοξη, αλλά προσγειωμένη. Ξέρω πως εάν παραμείνω Καλαμάτα και δεν γίνει η μετεγγραφή για την Αθήνα θα χωρίσουμε. Όχι επειδή δεν αγαπιόμαστε αλλά επειδή η μοίρα το όρισε. Μπορείς να αλλάξεις άραγε το πεπρωμένο;
Ήρθε στη ζωή μου τόσο ξαφνικά και φοβάμαι πως και τόσο ξαφνικά θα χαθεί από αυτήν. Φοβάμαι να τον χάσω γιατί τον αγαπάω πραγματικά. Δεν θα τον άλλαζα και γιατί άλλωστε να τον αλλάξω; Είναι αληθινός, είναι ο άνθρωπός μου, το στήριγμά μου. Μου δίνει τη δύναμη να συνεχίζω να προσπαθώ για το καλύτερο. Με βοηθάει να βγάζω προς τα έξω τον καλύτερό μου εαυτό. Του έχω απόλυτη εμπιστοσύνη. Μπορεί κάποιες φορές να σκέφτομαι διάφορα, να στενοχωριέμαι αλλά ποτέ δεν θα έκανε κάτι που θα με πλήγωνε. Το ίδιο κι εγώ.
Τον αγαπάω, αλλά είμαι μπερδεμένη. Αυτήν την περίοδο διαφωνούμε σε όλα συνεχώς. Παρεξηγεί με το παραμικρό ο ένας τον άλλον. Η ατμόσφαιρα μεταξύ μας είναι πολύ τεταμένη. Έχουμε σκεφτεί αρκετές φορές να δώσουμε ένα τέλος. Απλά δεν ξέρουμε πιο από τα δύο είναι χειρότερο: το να είμαστε μαζί και να βασανιζόμαστε ή να χωρίσουμε;
Δεν μπορώ να ζήσω χωρίς αυτόν. Αλλά εξίσου δύσκολο είναι να είσαι με κάποιον και να μην μπορείς να τον ζήσεις…
Μαριλένα
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232164
Συμφωνω απολυτα με τη Νασια. Οταν δεν θελεις βρισκεις εμποδια, οταν θελεις βρισκεις λυσεις. Τοσο απλα ειναι τα πραγματα και μην παραμυθιαζεστε με σεναρια.
Μην παψεις να ελπιζεις!!! Η ελπιδα πεθαινει τελευταια δεν λενε?? Προσπαθησε για μια μεταγραφη εσυ.λες απο την αρχη οτι ησασταν απο αποσταση, δεν μας ειπες ομως το αν μενετε και οι δυο αθηνα! αν οχι δν εχει σημασια να κανεις μεταγραφη! αν ναι, προσπαθησε!!! παρ’ολα αυτα επειδη και αυτο ειναι δυσκολο, αν κανετε υπομονη μεχρι να περασει ο στρατος και να ερθει να μεινει μαζι σου καλαματα λιγακι! Δεν ξερω!!! Ειναι πολυ ιδιαιτερο θεμα και θελει εξισου ιδιαιτερη διαχειρηση!!!!!!! Καλη τυχη!
εφοσον αγαπιοσαστε δεν μπορω να καταλαβω γιατι πρεπει να χωρισετε…οταν αγαπιεσαι με ενα ατομο τοσο πολυ ,οσο μας λες, η αποσταση δεν μετραει-τουλαχιστον αυτη ειναι η γνωμη μου! οσον αφορα για τις διαφωνιες που εχετε τελευταια εχεις σκεφτει να του μιλησεις για ολα αυτα που μας ειπες;
Πολύ μοιρολατρεία σε διακατέχει. Αν τον θές τόσο πολύ φέρσου δυναμικά, πάρε αποφάσεις και πήγαινε όπου είναι να είσαι μαζί του. Αλλά απο το γράμμα σου, μου φαίνεται οτι κατά βάθος κάτι σου αρέσει στην τρέχουσα κατάσταση, είσαι και λίγο drama queen, ζείς και με ψευδαισθήσεις ελαφρώς και το έχεις ρίξει στη μοίρα και το πεπρωμένο…
marilena mou mh vasanizeis to mualo sou kai panw apo ola tn eayto sou. Kane apla ena ervthma ston eauto sou afou teleiwsei to strato yparxei periptwsh na eiste pote sthn idia polh? an nai tote me diko sou risko panta to prospatheis. An kai h alitheia einai pws otan yparxei apostash kapoia stigmh teleiwnei to olo thema.Ws pathousa tha sou pws pws kalutera na vreis kapoion konta sou. Ta pragmata pou xaneis se mia sxesh apo apostash einai para polla kai tha to katalaveis otan vreis auto to allo..
Ζω παρόμοια κατάσταση (εξαιρουμένων του στρατού και μερικών άλλων) .. Δεν μπορώ να σου πω φύγε ή μείνε. Μερικές φορές το να σκέφτεσαι τι θα κάνεις σε κάνει να μην ζεις στο έπακρον τις στιγμές. Θα σου πω,λοιπόν, να το ζήσεις. Τώρα είσαι σε σχέση, αν έρθει ο χωρισμός το σκέφτεσαι τότε. Τώρα ζήσε τους τσακωμούς, βρες λύσεις. Στήριξε την αρχική επιλογή σου. Όταν δεν σε γεμίζει πια θα νιώσεις το κλικ να γίνει μέσα σου. Όταν είναι να ξέρεις κάτι, απλά το ξέρεις. Μπορεί να κάνω και λάθος.. μα στην ζωή όλα έχουν ένα λόγο. Και τα πιο μεγάλα εμπόδια(απόσταση) είτε χωρίζουν είτε ενώνουν πιο σφιχτά. Ζήσε και μη ερεύνα (τουλάχιστον όχι πολύ :Ρ). Καλή συνέχεια και δύναμη σε ο,τι κι αν αποφασίσεις!
Ζω παρόμοια κατάσταση (εξαιρουμένων του στρατού και μερικών άλλων) .. Δεν μπορώ να σου πω φύγε ή μείνε. Μερικές φορές το να σκέφτεσαι τι θα κάνεις σε κάνει να μην ζεις στο έπακρον τις στιγμές. Θα σου πω,λοιπόν, να το ζήσεις. Τώρα είσαι σε σχέση, αν έρθει ο χωρισμός το σκέφτεσαι τότε. Τώρα ζήσε τους τσακωμούς, βρες λύσεις. Στήριξε την αρχική επιλογή σου. Όταν δεν σε γεμίζει πια θα νιώσεις το κλικ να γίνει μέσα σου. Όταν είναι να ξέρεις κάτι, απλά το ξέρεις. Μπορεί να κάνω και λάθος.. μα στην ζωή όλα έχουν ένα λόγο. Και τα πιο μεγάλα εμπόδια(απόσταση) είτε χωρίζουν είτε ενώνουν πιο σφιχτά. Ζήσε και μη ερεύνα (τουλάχιστον όχι πολύ :Ρ). Καλή συνέχεια και δύναμη σε ο,τι κι αν αποφασίσεις!
λιγο μελοδραματικα μας τα παρουσιαζεις τα πραγματα ειμαι γενικα τισ αποψεις οτι σχεση εξαποστασεως δεν γινεται κακα τα ψεματα αν δεν ζεις τον συντροφο σου δεν ειναι σχεση — ΤΕΛΟΣ –αν υπαρχει πραγματικη αγαπη ολα λυνονται και εχεις σκεφτει το ενδεχομενο να πας εσυ εκει??και στην τελικη αν χωρισετε υπαρχουν και αλλου πορτοκαλιες…..μην βασανιζεσαι και πολυ απλα τα πραγματα εισαι μικρη ακομα για να λες δεν μπορω να ζησω χωρις αυτον (ποσους 8α αγαπησεις μεχρι να βρεις τον αντρα της ζωης σου)ουτε καλα καλα τον εχεις ζησει…χαλαρωσε λιγο
καλησπέρα, εχω ζησει και ζω ακομα παροιμια κατασταση και περασα και φανταρικο και καταλαβαινω οτι ειναι πολύ δυκολο. Ειχα βρεθει και εγω σε φασεις που νομιζα οτι ειναι αδιεξοδες αλλα τελικα ολο και κατι γινοταν. Ειναι απολυτα φυσιολογικο και ανθρωπινο να τα σκεφτεσαι ολα αυτα και να σε παιρνει απο κατω καποιες φορες αλλα υπαρχει ελπιδα. συμφωνω με τα υπολοιπα σχολια οτι και εσυ τα παρουσιαζεις λιγο μεγενθυμενα και μελοδραματικα τα πραγματα και ανακατεβεις και την μοιρα και το πεπρωμενο και γενικα τα εχεις μπλεξει λιγο. Πορέψου με αυτα που εχεις, χαλαρωσε και ολα θα βρουν τον δρομο τους και θα γινουν.! απολαυσε τα φοιτητικά σου χρονια οσο γινεται περισσοτερο! 😉
Μαριλένα μου μπερδεύτηκα με τόσες πόλεις που ανέφερες στο γράμμα σου και δεν κατάλαβα αν πότε έχετε ζήσει στην ίδια πόλη. Αν όντως ισχύει αυτό τότε είσαι λιγάκι υπερβολική. Δεν μπορείς να ξέρεις αν είναι ο άνθρωπος σου χωρίς να ξέρεις πως αντιδράει στα καθημερινά προβλήματα και δυσκολίες. Με την απόσταση να είναι εμπόδιο συνεχώς στη σχέση σας δεν μπορείς να τον ζήσεις και να σε ζήσει. Ξέρω πως η απόσταση φέρνει πολλά προβλήματα σε μία σχέση (στο λέω από προσωπική εμπειρία) όμως η πραγματική αγάπη δεν κοιτάει ούτε πόλεις ούτε σύνορα. επίσης μην πιστεύεις τόσο πολύ στη μοίρα και το πεπρωμένο. Δε λέω αυτά τα δύο παίζουν κάποιο ρόλο στην πορεία της σχέσης δύο ανθρώπων όμως όχι τον καθοριστικό. ʼλλωστε την τύχη μας μόνοι μας την φτιάχνουμε. Και κάτι τελευταίο. Αν όπως μας λες τον αγαπάς και δεν μπορείς να ζήσεις μακριά του βρες λύσεις και μην κάθεσαι με σταυρωμένα τα χέρια.