Μαριλένα: “Όταν βρισκόμαστε τυχαία, κάνει λες και δεν με ξέρει! Δεν ξέρω τι να κάνω”

Γεια σας!

Είμαι 15 χρόνων κι εδώ και λίγο καιρό μου αρέσει ένα αγόρι. Γνωριστήκαμε όταν αυτός και η παρέα του ζήτησε από τη δικιά μας παρέα να παίξουμε μαζί “tichu”.

Αρχικά κάναμε πολύ παρέα και τον έβλεπα φιλικά. Όσο περισσότερο όμως βγαίναμε τόσο πιο πολύ μου άρεσε και σαν άτομο (δεν ειναι και κούκλος, όμως αυτό δεν παίζει και τόσο ρόλο για μένα).

Περνούσαν οι μέρες λοιπόν και φτάσαμε στο σημείο να μιλάμε καθημερινά στο facebook. Με ρωτούσε συνέχεια ποιος μου αρέσει κι εγώ απέφευγα να του απαντήσω ώσπου τον ρώτησα το ίδιο χωρίς να του έχω δώσει καμία απάντηση.

Εκείνος μου απάντησε ότι του άρεσα εγώ, αλλά συνέχισε και με δύο ακόμα ονόματα -π.χ. η Μαρία, η Κατερίνα. Εγώ χάρηκα και του είπε πως μου αρέσει κι αυτός. Συνεχίσαμε να μιλάμε και μου είπε πως του αρέσω πιο πολύ από τις άλλες κοπέλες.

Έφτασε η στιγμή που συναντηθήκαμε και με το ζόρι μου μιλούσε. Τον επόμενη φορά, μπορώ να πω έδειξε ενδιαφέρον… Με πείραζε, με αγκάλιαζε, μου πείραζε τα μαλλιά κτλ. Όμως από τότε ούτε φωνή ούτε ακρόαση.

Είχαν κανονίσει οι κολλητοί μας να βγούμε κάτι σαν διπλό ραντεβού, αλλά δεν έκατσε η φάση γιατί αρρώστησε.

Από τότε του μίλησα δυο φορές και συνέχιζε τη συζήτηση… Δεν του ξαναμίλησα. Όταν βρισκόμαστε τυχαία και καθόμαστε κάνει λες και δεν με ξέρει! Είμαι σίγουρη πως του αρέσουν κι άλλες αλλά δεν μπορώ να καταλάβω τι παίχτηκε.

Δεν ξέρω τι να κάνω. Θέλω να προχωρήσω, αλλά όσο δεν μου δίνει σημασία με πορώνει περισσότερο. Τι να κάνω;

Μαριλένα