Μαριλού: “Πιάστηκε από μια φράση μου και άρχισε να κάνει σαν τρελός…”

Γεια σε όλα τα κορίτσια του TLife!

Η ιστορία μου με τον Χ. ξεκίνησε πριν ένα χρόνο περίπου. Σύχναζε με την παρέα του στο μπαρ που δουλεύω (εμένα μου άρεσε από την πρώτη φορά).

Τους περισσότερους από την παρέα τους ήξερα, αλλά αυτόν δεν μου τον είχαν γνωρίσει ποτέ. Έτυχε να μου τον συστήσουν και ένα βράδυ που είχαν ξεμείνει μόνο αυτοί (κι εγώ δεν είχα πολύ δουλειά) μου έπιασε τη συζήτηση. Μιλούσαμε μέχρι το ξημέρωμα, όπου έπρεπε να κλείσουμε το μαγαζί. Ήταν πολύ κομπλέ. Έξυπνος, αστείος και πολύ διαφορετικός από όσους είχα γνωρίσει μέχρι τότε.

Ανταλλάξαμε κινητά με τον όρο να τα ξαναπούμε οι δυο μας κάπου αλλού, πιο ήσυχα. Και έτσι έγινε. Μετά από λίγες μέρες μου έστειλε να πάμε για ποτό. Ευτυχώς είχα ρεπό εκείνη την ημέρα, οπότε φυσικά και δέχτηκα. Περάσαμε πολύ όμορφα και μάλιστα στο τέλος φιληθήκαμε.

Βγήκαμε ακόμα 2-3 φορές και μετά μου πρότεινε να πάω στο σπίτι του. Κάναμε σεξ και μετά μείναμε αγκαλιά. Η ώρα είχε περάσει, εγώ νόμιζα ότι θα κοιμηθώ εκεί, αλλά πριν ακόμα πω κάτι, μου είπε ότι το πρωί ξυπνάει νωρίς και ότι θα ήταν καλύτερα να γυρίσω. Με ενόχλησε λίγο αυτό αλλά μου το ζήτησε πολύ τρυφερά και ευγενικά, οπότε δεν τον παρεξήγησα.

Μετά από αυτό, συνεχίσαμε για καιρό να βρισκόμαστε. Ώσπου ένα βράδυ στο σπίτι του είχε μια πολύ περίεργη συμπεριφορά. Κάτι είχε προηγηθεί μάλλον και τον είχε εκνευρίσει. Το κακό ήταν ότι ξέσπασε πάνω μου. Πιάστηκε από μια φράση μου και άρχισε να κάνει σαν τρελός. Προσπαθούσα να τον ηρεμήσω, προσπαθούσα να τον πλησιάσω και μου φώναζε “μη με πλησιάζεις, μη με ακουμπάς”! Είχα μείνει αποσβολωμένη, δεν έλεγα τίποτα. Με αρπάζει από το χέρι και μου λέει ”σήκω και φύγε τώρα”. Εννοείται πως έφυγα αμέσως. Αφού τον έβρισα φυσικά…

Την επόμενη μέρα μου στέλνει μήνυμα για να απολογηθεί: Ότι όντως κάτι άλλο είχε συμβεί και ότι ήταν απαράδεκτη η στάση του απέναντι μου. Επειδή μου άρεσε πολύ και ήταν η πρώτη φορά που συνέβη, είπα να του δώσω μια δεύτερη ευκαιρία. Δυστυχώς όμως η επιθετική του συμπεριφορά συνεχίστηκε. Όταν ήταν κάπως (χωρίς να μου εξηγεί ακριβώς το λόγο), μου φώναζε, κλεινόταν στον εαυτό του και δεν ήθελε να τον πλησιάζω καν. Επίσης μου μίλαγε πολύ άσχημα. Μέχρι που αποφάσισα να το κόψω.

Το καλοκαίρι το περάσαμε χωριστά, χωρίς να μιλάμε. Γυρίσαμε από τις διακοπές και έτυχε να έρθει με την παρέα του στο μπαρ. Μου μίλησε σαν να μη συμβαίνει τίποτα… Εγώ ήμουν πολύ ξενερωμένη και πάγος απέναντί του. Γενικά έκανε πολλές προσπάθειες να με προσεγγίσει, αλλά εγώ δεν.

Ένα βράδυ ήρθε ξανά στο μπαρ και ήπιε πολύ. Φαινόταν χάλια. Μου μίλαγε και μου έλεγε πως τον πλήγωσε πολύ αυτό το διάστημα που δεν μιλούσαμε. Το ξέρω πως θα με θεωρήσετε άξια της μοίρας μου, αλλά τον λυπόμουν. Από τότε που μου έδειξε αυτή τη συμπεριφορά, στεναχωριόμουν για αυτόν. Γιατί ήξερα και την γλυκιά του πλευρά, την οποία είχε μοιραστεί μαζί μου.

Έφυγε από το μπαρ και παραπατούσε. Θα μπορούσα να φύγω μαζί του, αλλά δεν το έκανα. Από τότε έρχεται στο μπαρ και απλά λέμε ένα γεια. Με κοιτάζει πολύ γλυκά και εγώ του χαμογελάω. Τον σκέφτομαι και νομίζω ακόμα μου αρέσει.

Δεν ξέρω τι πρέπει να κάνω. Να του πω να μιλήσουμε ή να το αφήσω έτσι;

Μαριλού