Είμαι 26 χρονών και εδώ και πέντε χρόνια είμαι μόνη μου. Γνωρίζω κάποια αγόρια μέσα μέσα αλλά το μόνο που θέλουν είναι σεξ, και κάποια από αυτά έχουν και σχέση.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Είμαι με την απορία: από τη στιγμή που έχουν σχέση γιατί γυρεύονται αλλού; Ελπίζω να βρω κάποιον που θα θέλει κάτι σοβαρό γιατί φοβάμαι πως θα μείνω μόνη μου.
Ευχαριστώ εκ των προτέρων.
Μαρίνα
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΣΤΕΙΛΕΙΣ ΚΙ ΕΣΥ ΤΗ ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑ;
Το πρώτο φιλί, το πρώτο βλέμμα, η γνωριμία. Η αμηχανία, τα ευτράπελα, το συναίσθημα. Κεραυνοβόλος έρωτας, σχέση πάθους, σχέση λάθους, χωρισμός… Στείλε τη δική σου ξεχωριστή ερωτική ιστορία και δες την δημοσιευμένη. ΚΑΝΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232164
Η φράση “θα έρθει εκεί που δεν το περιμένεις” δεν είναι τυχαία. Δεν χρειάζεται να ψάχνεις, θα έρθει κάποια στιγμή από μόνο του, είναι το μόνο σίγουρο. Γι’αυτό μην απελπίζεσαι και μην παιδεύεις το μυαλό σου με αυτό. Εσύ πρέπει να προσέχεις τον εαυτό σου, να βγαίνεις όσο πιο πολύ μπορείς και όλα θα γίνουν από μόνα τους. Κάτι τελευταίο, σκέψου ότι ίσως φταίει τι δείχνουμε και εμείς στους άλλους, για το πως μας βλέπουν. Σίγουρα στις μέρες μας τα πιο πολλά αγοράκια θέλουν μόνο σεξ, αλλά ακόμα και αυτοί “λυγίζουν” κάποια στιγμή, αρκεί να δείξεις τι πραγματικά θέλεις και ίσως γίνει.
Μαρίνα οι εποχές είναι δύσκολες πιά, μη ψάχνεις το γιατί ενώ εχουν σχέση πάνε και αλλού. Κοίτα να είσαι πιο πονηρεμένη και προσγειωμένη, πήγαινε και με κανέναν αν σου αρέσει. Μη περιμένεις απο όλους να θέλουν σχέση. Πρέπει να μπείς λιγο στο παιχνίδι και να παίξεις. Κάπου θα χάσεις αλλά κάπου θα κερδίσεις κιόλας. Μη βυθίζεσαι στην αυτολύπηση. Βγές δυναμικά.
Στην ηλικία πριν από λίγα χρόνια το ίδιο σκεφτόμουνα, πότε θα έρθει το άλλο μου μισό. Και που ήρθε τι έγινε τελικά; Όλα καλά στην αρχή και τώρα τελευταία όλο μαλώματα, φωνές, άγχος και φασαρίες. Καλύτερα που είσαι μόνη σου θα έλεγα.
Μαρινα απο τα λεγομενα σου φαινεται οτι εισαι σοβαρη κοπελα και μου θυμιζεις πολυ τον εαυτο μου στην ηλικια σου.Φαινεται αν μη τι αλλο οτι εισαι και λιγακι ρομαντικη ψυχουλα?Το ιδιο και εγω και επειδη ημουν παντα της αποψης οτι καλυτερα να ειμαι μονη μου απο το να μην εχω μια ουσιαστικη και ουσιωδη σχεση ενα εχω να σου πω.Να εισαι ο εαυτος σου και παρεμεινε οπως εισαι.Ναι υπαρχουν γυναικες που συμπεριφερονται σαν αντρες(και χειροτερα) και κανουν one night stand και ειναι ευχαριστημενες για μια βραδια αντε μερικους μηνες,αλλα στο τελος τι κανουν?Περνουν τα χρονια χωρις να το καταλαβουν,επιλεγοντας ευκολους τροπους να περασουν καλα και μετα οταν το καταλαβαινουν ειναι αργα!Μεινε ετσι γνησια κουκλιτσα μου και μονο χαμενη δεν θα πας.Και δεν θα ηταν κακο να ρωτησεις καποιον γνωστο/η σου που τον/την εμπιστευεσαι αν γνωριζει κανενα παιδι που να ψαχνει για σοβαρη σχεση.Εγω ετσι γνωρισα τον αντρα μου,μεσω κοινων γνωστων και δεν το μετανιωνω,παλι το ιδιο θα εκανα!Να εισαι καλα και σου ευχομαι τα καλυτερα.
eimai moni mia xara!!!! dn mporo n parakalao kanenan!!!ama theloun n nai mazi mou!!!oute mporo eog na gino ayto pou theloun oi antres!
ειμαι η κικη!!!!!το προβλημα μου ειναι ,,,οτι καθε φορα που ερωτευομαι καπιον …..απογοητευομαι!!!!!!!!! συμβαινει παντα!στην αρχη ολα καλα κ ξαφνικα ολα χανονται!!!κ μενω μονη ν ψαχνω που εκανα παλι το λαθος!!!!!!!!!!!!!εγω εχω το προβλημα?φταιω εγω?γτ απογοητευομαι συνεχως?τι δν κανω σωστα?
Νομίζω ότι δεν θέτεις τις σωστές ερωτήσεις, για να πάρεις και τη σωστή απάντηση, Μαρίνα, στο γιατί πέντε χρόνια δεν έτυχε να δημιουργήσεις σταθερή σχέση. Ρωτάς “γιατί τραβιούνται…”, διότι δοκιμάζουν, ψάχνουν κλπ, αλλά αυτό θα έλεγα δεν λύνει, ως απάντηση, το θέμα σου. Είναι λογικό σ’ αυτες τις ηλικίες να συμβαίνει αυτό, να σχετιζόμαστε δοκιμάζοντας. Εμμέσως το ίδιο συμβαίνει και από τι δική σου μεριά, αυτό συνάγεται από τα γραφόμενά σου για τα τελευταία πέντε χρόνια, άσχετα αν κατά βάθος θέλεις σταθερή σχέση. Ο φόβος δεν είναι καλός σύμβουλος κατ΄εμέ. Συνήθως έλκουμε αυτό που φοβόμαστε. Θα πρότεινα να έχεις πίστη στον εαυτό σου πρώτα. Με τη σοβαρότητα που ζητάς από τον άλλο, αν την έχεις πρώτα εσύ, θα συναντηθείς μαζί της εκεί που ούτε το περιμένεις. Αλλοίως, απορρίπτουμε ή παίζουμε…