Μαρίνα: “Η ιστορία μου θα μπορούσε να έχει τίτλο: Ο στενός κορσές ή Ο απελπισμένος γαμπρός.”

Καλησπέρα σας!
Η ιστορία μου θα μπορούσε να έχει τίτλο: “Ο στενός κορσές” ή “Ο απελπισμένος γαμπρός”.

Πριν από τρεις μήνες γνώρισα κάποιον στο fb. Με βρήκε μέσω μιας ομάδας που είμαστε μέλη, μου έστειλε μήνυμα για να με ρωτήσει κάτι σχετικό, εγώ του απάντησα μετά από μια βδομάδα περίπου και αρχίσαμε να επικοινωνούμε. Μου φάνηκε λογικός, μετρημένος και σοβαρός άνθρωπος κι έτσι δέχτηκα να γίνουμε φίλοι.

Δέκα μέρες μετά την αρχική μας γνωριμία μου πρότεινε να βγούμε. Δέχτηκα και βγήκαμε για καφέ ένα απόγευμα. Όταν τον συνάντησα, δεν μου άρεσε καθόλου σαν άντρας, αλλά κυρίως με ενόχλησε η υπερβολική οικειότητα που έδειξε. Αμέσως έσπευσε να με αγκαλιάσει (λίγο ασφυκτικά), ενώ εγώ προσπάθησα να περιοριστώ σε μια απλή χειραψία. Γενικά αποφεύγω τις στενές σωματικές επαφές με άτομα που δεν γνωρίζω καλά, ιδίως με άντρες, για ευνόητους λόγους.

Μετά από εκείνο το πρώτο ραντεβού άρχισε να μου τηλεφωνεί κάθε μέρα και να μου ζητά να βρεθούμε. Αν δεν σήκωνα το τηλέφωνο αμέσως, έπαιρνε άλλες 3-4 φορές στη διάρκεια της μέρας ή μου άφηνε ένα σωρό μηνύματα. Η επιμονή του είχε αρχίσει να με ενοχλεί, γιατί κατάλαβα πως είχε αρχίσει να κολλάει μαζί μου. Παρά την προσπάθειά μου να τον αποφύγω (έχω σκαρφιστεί ένα σωρό δικαιολογίες), βγήκαμε συνολικά άλλες τρεις φορές ως τώρα.

Στο δεύτερο ραντεβού (κι ενώ γνωριζόμασταν μόλις 15 μέρες), άρχισε να με ρωτάει αν θέλω γάμο και παιδιά. Η ερώτηση με ξάφνιασε και του απάντησα αρνητικά, τουλάχιστον όχι στο τρέχον διάστημα. Εκείνος είπε πως οι γονείς του έχουν αρχίσει να του κάνουν σχετικές νύξεις, επειδή θέλουν εγγόνια κι επειδή εκείνος έφτασε πια τα 33 και αποκαταστάθηκε επαγγελματικά.

Κι εγώ είμαι 29, οι γονείς μου θέλουν να παντρευτώ, αλλά δεν είμαι διατεθειμένη να το κάνω μόνο επειδή μου το ζητούν εκείνοι! Γενικά σε όλες τις συναντήσεις μας αναλώνεται στο να μου αναλύει πόσο δύσκολες καταστάσεις έχει περάσει με την οικογένειά του, πόσο νοικοκύρης και παιδί για σπίτι είναι (πλένει, μαγειρεύει, σιδερώνει, όλα πια τα κάνει), πόσο εργατικός είναι και πόσα πολλά λεφτά βγάζει πια από τη δουλειά του. Στα δύο τελευταία ραντεβού κόντεψα να τσακωθώ μαζί του, γιατί δεν με αφήνει ποτέ να πληρώνω και με κάνει να νιώθω άσχημα. Μπορεί να μην βγάζω πολλά χρήματα, να υποαπασχολούμαι γιατί συνεχίζω τις σπουδές μου, αυτό όμως δεν σημαίνει πως δεν μπορώ να πληρώσω τον καφέ μου….

Το άλλο πρόβλημα είναι το γεγονός ότι παρακολουθεί κάθε κίνησή μου στο fb, κι ότι θέλει συνεχώς να βρίσκεται όπου πηγαίνω. Πρόσφατα έπρεπε να παραστώ σε μια εκδήλωση ως ομιλήτρια και μόλις μπήκα μέσα τον είδα μπροστά μου! Για κακή μου τύχη, έμενε εκεί κοντά. Αυτοπροσκαλείται σε διάφορες εκδηλώσεις που με αφορούν χωρίς να του έχω ζητήσει να έρθει. Κι όταν βλέπει άντρες να με πλησιάζουν, καρφώνει το βλέμμα του πάνω μας ή έρχεται δίπλα μου. Δεν του ζήτησα να γίνει ο σωματοφύλακάς μου! Επίσης, όσες φορές μου τηλεφωνεί κάποιος άντρας φίλος, μου κάνει ερωτήσεις για εκείνον.

Δυστυχώς, δεν τολμώ να του κάνω κουβέντα ανοιχτά γιατί, παρόλο που η συμπεριφορά του δείχνει ότι του αρέσω, ο ίδιος δεν το έχει εκφράσει ποτέ ευθέως. Αυτό σημαίνει πως είναι δειλός και ανασφαλής. Επίσης φοβάμαι πως όλο αυτό το προφίλ του καλού παιδιού κρύβει άλλα πράγματα.

Δεν ξέρω πώς θα αντιδράσει και τι είναι ικανός να κάνει αν επιχειρήσω να τον ξεφορτωθώ με απότομο τρόπο (γιατί από ευγένειες δυστυχώς δεν καταλαβαίνει). Ένας άνθρωπος τόσο κτητικός, τόσο εσωστρεφής, που κρατάει τα πάντα μέσα του, μπορεί να εκραγεί και να αντιδράσει πολύ άσχημα εις βάρος μου. Αρχικά μου ήταν συμπαθής και τον έβλεπα σαν ένα καινούριο καλό φίλο, αλλά τώρα έχω αρχίσει να ανησυχώ….

Μαρίνα