Ονομάζομαι Μάρθα και είμαι 22 ετών. Είχα σχέση αρκετά χρόνια (3,5) με ένα αγόρι συνομήλικό μου. Ήμασταν πολύ ερωτευμένοι, δεμένοι. Εκείνος πιο πολύ θα έλεγα. Έδειχνε να με λατρεύει.
Ξαφνικά χωρίσαμε με δική του πρωτοβουλία, γιατί ήθελε να ζήσει τη ζωή του, λέει, χωρίς σοβαρές δεσμεύσεις. Ωστόσο τα βρήκαμε πάλι δύο φορές, αλλά ξαναχωρίσαμε οριστικά.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Αυτός γνώρισε άλλη και τα έφτιαξε μαζί της αμέσως. Παρόλο που ήταν μαζί της γυρνούσε πάλι σε μένα κατά κάποιο τρόπο.
Μετά από αρκετούς μήνες χωρισμού, μου έστελνε μηνύματα και βρεθήκαμε αρκετές φορές οι δυο μας. Σε κάποιες από αυτές τις φορές βρεθήκαμε και ερωτικά. Νόμιζα ότι θα γύριζε πάλι, αλλά μου είπε ότι δεν γίνεται να συνεχιστεί αυτό γιατί έτσι δεν θα ξεκολλήσουμε ποτέ ο ένας από τον άλλον.
Το δέχτηκα και του είπα να μην με ενοχλήσει ξανά. Παρόλα αυτά τον θέλω όπως παλιά. Μου λείπει και νιώθω πως όλο αυτό που είχαμε ήταν κάτι ιδιαίτερο και δεν γίνεται να χαθεί έτσι.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Ξέρω, είναι με άλλη. Ok. Αλλά από τον τρόπο που με κοιτάει όταν συναντιόμαστε τυχαία νιώθω πως με θέλει ακόμα. Κι εγώ κάθε φορά που τον βλέπω τρέμω ολόκληρη.
Πείτε μου τι να κάνω; Δεν αντέχω άλλο να τον σκέφτομαι 24 ώρες το 24ωρο. Να σημειώσω ότι δεν δουλεύω για να ξεχαστώ, κέφι δεν έχω για να βγαίνω. Γενικά έχω μια μεγάλη θλίψη. Μου λείπει και κανένας άλλος δεν μου κάνει το “κλικ”.
Τόσο καιρό με κανέναν δεν έκανα τίποτα. Έχω κατάθλιψη μήπως; Να επισκεφτώ κάποιον ειδικό; Είμαι έτσι ένα χρόνο και δεν αντέχω άλλο.
Μάρθα
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
μην τον εμπιστευεσαι.εφοσον απο μονος του σου ζητησε να χωρισετε,αστον να φυγει.ξερω οτι τον θες,αλλα μην χασεις την αξιοπρεπεια σου…φυγε απο κοντα του,μη του δειχνεις οτι οποτε θελει μπορει να σε εχει..μην τον αφηνεις να σε θεωρει δεδομενη.ολες μας εχουμε πονεσει απο εναν ερωτα,απο εναν χωρισμο..καμια δε πεθανε ομως απο αυτο!και εγω τον πρωτο καιρο που χωρισα ελεγα πως δε θα το ξεπερασω ποτε,ηθελα μονο αυτον,εκλαιγα και τον ζητουσα πισω παρ ολο που αυτος μου φεροταν χαλια.σημερα 1 χρονο μετα τα θυμαμαι και γελαω και ουτε καν με νοιαζει αυτος..γνωμη μου ειναι πως οταν ενα ζευγαρι χωρισει 1 φορα θα ξανα χωρισει και 2η και παει λεγοντας…ξεκολλα και προχωρα….
Γεια σου Μάρθα. Διαβάζοντας ό.τι έγραψες θυμήθηκα παλιές δικές μου αναμνήσεις. Ήταν ξεκάθαρος απο την αρχή! Σου είπε οτι θέλει να ζήσει την ζωή του. Ας τον όσο και να σε πονάει! Τ ότι χωρίσατε σημαίνει πολλά. Αν πραγματικά σε ήθελε δεν θα συμπεριφερόταν έτσι. Θα μπορούσε να ζήσει τη ζωή του και παράλληλα με εσένα. Προφανώς λόγω ηλικίας θέλει να γνωρίσει και άλλες κοπέλες. Αυτό εννοεί με τα λόγια του και πρέπει να το δεχτείς. Αν είσαι αξιοπρεπής και σέβεσαι τον εαυτό σου..συνέχισε να τη ζωή σου και μην περιμένεις τα καλέσματά του γιατί θα είναι μόνο για λίγες ώρες ευχαρίστησης.
Μέσα απο τη δική μου εμπειρία θα σου πω οτι αν χωρίζεις με κάποιον δεν τα ξαναβρίσκεις, δεν τον ξανασυναντάς..δεν υπάρχει κανένας λόγος! Τα θέλω σας είναι διαφορετικά. Είσαι 22χρονών, πιστεψέ με δεν θα ήθελες να περάσουν τα χρόνια και να σκέφτεσαι τι έκανα και γιατί δεν προχώρησα. Οι νέες γνωριμίες καμμιά φορά έρχονται και απο εκεί που δεν το περιμένεις..έχε τα μάτια σου ανοιχτά σε κάθε νέα “πρόταση”. Η κατάθλιψη δεν είναι τόσο απλή όσο την περιγράφεις..προφανώς νιώθεις θλίψη και αυτό βιώνεις. Το είπες και μόνη σου. Δώσε στον εαυτό σου ερεθίσματα να μήν σκέφτεται αυτό το γεγονός αλλα κάνε πράγματα για τον εαυτό σου!
Στην αρχή της ιστορίας σου γράφεις…”Έδειχνε να με λατρεύει” και μετά “με δική του πρωτοβουλία” σου είπε να χωρίσετε.. Πως θα σου φαινόταν να σου έλεγε “Σ αγαπάω” και την επόμενη μέρα να σε χώριζε;; Όλα αυτά είναι μαθήματα!
Μάρθα μου, βρισκόμουν και εγώ σε μια παρόμοια κατάσταση και σε καταλαβαίνω απόλυτα!
Όμως κατάλαβα πως όλα είναι στο μυαλό. Αισθάνεσαι έτσι γιατί συνήθισες μαζί του τόσο καιρό,όλα είναι μια συνήθεια…Και ελπίζω να χεις καταλάβει πως ο άνθρωπος δεν αξίζει…αν σε αγαπούσε πραγματικά -έστω για αυτο που έζησε μαζί σου- δεν θα σε έπαιζε με τέτοιο τρόπο. ίσως φέρεται ετσι γιατί είναι αυτή η συνήθεια που αναφέρθηκα παραπάνω, θα μπορούσες να επισκεφτείς κάποιον ψυχολόγο…αλλα και παλι..το πρόβλημα είναι με τον ίδιο μας τον εαυτό..και μονο αυτός μπορεί να μας βοηθήσει πραγματικά. Καλη τύχη
Κοιτα μαρθα 35 χρονια δν ειναι κ παρα πολλα ουτε ηταν σχεση ζωης ουτε ησασταν αρραβωνιασμενοι μια σχεση ειχατε π παει τελειωσε!!!! Να σου πω εγω ειχα σχεση 5 χρονια κ μενανμε μαζι κ ειμασταν αρραβωνιασμενοι αλλα κ τι καταλαβα???χωρισα στο τελος..ισως βεβαια επρεπαε να μεινω μαζι του για να καταλαβωοτι δν ταιριαζω μαζι του εσυ ισως επειδη δν προχωρισες σαυτο το σταδιο πιστευω σου εμεινε αποθυμενο..κ γι αυτο αλλωστε εισαι ακομα κολλημενη εισαι μικρη μην βιαζεσαι..ζησε τν ζωη σου..εγω κιολας περασα δυσκολα βγηκα απο μια μεγαλη σχεση απο μια περιπετεια υγειας σοβαρη κ εγιναν ταυτοχρονα .προσπαθω ομως να κανω πραγματα πουμε ευχαριστουν εστω κ με το ζορι …δουλευω…κ αυτο με βοηθαει να ξξεχνιεμε βρες κανενα χομπι αυτο βοηθαει αν νιωθεις την αναγκη να πας σε ειδικο καντο ειναι πολυ σημαντκο που το σκεφτηκες αυτο ξερω ειναι δυσκολο να το ξεπερασεις γιατι κ γωτο ιδιο βιωνω αλλα με τον καιρο ολαα περνανεκ συμφωνω με τν μαρια με οσα ειπε
Η απόρριψη από ένα άτομο που πίστευες πως σε λατρεύει πονάει πολύ. Αν αυτός είχε ερωτευτεί άλλη δεν θα ξαναγυρνούσε σε σένα κάθε τόσο. Μάλλον έχει κόμπλεξ παιδικής ηλικίας και τώρα επιβεβαιώνεται όταν οι γυναίκες τρέχουν πίσω του και τις απορρίπτει αυτός. Ίσως εκτός από σένα να παίζει και με άλλες. Όταν συναντιέστε τυχαία, αυτός σε κοιτάζει με τέτοιον τρόπο που να σε κάνει να τρέμεις ολόκληρη, ξέρει τι αισθάνεσαι και σε παίζει. Θα τον ξεπεράσεις μόνο όταν βεβαιωθείς ότι εσύ αξίζεις σαν γυναίκα αλλά αυτός δεν θα μπορέσει να αγαπήσει πραγματικά ούτε εσένα ούτε άλλη. Κάτι τέτοιοι κομπλεξικοί ζηλεύουν πολύ. Αν καταλάβει ότι υπάρχει άλλος, τότε θα τρέχει πίσω σου και θα παρακαλάει αυτός. Και αν τα ξαναβρείτε πάλι προσωρινό θα είναι. Σ ου προτείνω να βρείς ένα φίλο ή ξάδελφο που να μην τον ξέρει, να τον βάλεις στο κόλπο, να βγάλεις φωτογραφίες στο facebook, να τον γνωρίσεις σε κοινούς γνωστούς και τότε ο πρώην θα σε παρακαλάει
ή είναι διχασμένη προσωπικότητα ή δεν περνάει καλά με την άλλη σε κάποιον τομέα τουλάχιστον και αυτό το βρίσκει σε σένα. θαναι δύσκολο να διαλέξει να το ξέρεις ποια θέλει από τις 2 σας
Δυστυχώς, όλοι περνάμε τα ίδια… Θα σου λεγα ξεκόλλα, ασχολήσου με σένα και πράγματα που σ αρέσουν και μην κοιτάξεις ποτέ πίσω, αλλά επειδή το χω περάσει ξέρω πως δε θα το κάνεις! Μακάρι να το κανες για το καλό σου… Εφτά χρόνια εγώ ζούσα αυτά τα πισωγυρίσματα, κι επειδή υπήρχε αγάπη το ξαναπροσπαθούσα.. Αλλά τι να πω, είναι διχασμένες προσωπικότητες κάποιοι!! Απλώς η εμπιστοσύνη είχε φύγει και ξύπνησα μια μέρα και δεν ένιωθα τίποτα… Είχε κάνει τον κύκλο του και μου πέρασε πια.. Γι αυτό πιστεύω ότι δε θα μπορέσεις να ξεκολλήσεις, αν δεν κάνει τον κύκλο του.. Προσπάθησε όμως, γιατί χάνεις χρόνια από τη ζωή σου έτσι!! Κι από μια σχέση που θα σε έκανε πραγματικά ευτυχισμένη και θα σε προχωρούσε σαν άνθρωπο, δε θα σε κράταγε πίσω δέσμια.. Προσπάθησε να φύγεις μακριά…!!!!