Γιατί όλες οι μεγάλες σχέσεις να έχουν άδικο τέλος;
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Η δική μου ξεκινάει τέσσερα χρόνια πριν. Γνωριστήκαμε μέσω κοινής παρέας κι αμέσως ήταν ένας κεραυνοβόλος έρωτας.
Βόλτες, μικρά δωράκια, λουλούδια… Στο χρόνο, αποφασίσαμε ότι αφού θέλουμε να είμαστε μαζί, να προχωρήσουμε παραπέρα. Κι αρραβωνιαστήκαμε.
Από εκεί ξεκίνησαν όλα. Βιαζόταν πολύ να βάλει στη ζωή μας τον έγγαμο βίο. Πάλευα με μένα να αποδεχτώ καταστάσεις. Άλλαξα για χάρη του τον τρόπο ζωής μου… Μεγάλο λάθος!
Ήμασταν έτοιμοι να παντρευτούμε, ώσπου μήνες πριν το γάμο μου ζήτησε να χωρίσουμε. Ο λόγος; Πίστευε οτι δεν ταιριάζαμε… μετά από τέσσερα χρόνια σχέσης!
Το αποτέλεσμα; Μετά από ένα μήνα, τον είδα με άλλη και μάλιστα στο σπίτι που φτιάξαμε για να μείνουμε μαζί. Κι από κοινούς γνωστούς μαθαίνω ότι είναι έτοιμοι και να παντρευτούν. Και μάλιστα την ημερομηνία του δικού μας γάμου.
Έναν τέτοιο άνθρωπο πως θα τον χαρακτηρίζατε; Διπρόσωπο; Ανασφαλή;
Τη συγκεκριμένη ιστορία τη βλέπω πια σαν εμπειρία στη ζωή μου. Έμαθα πράγματα για μένα καθώς και λάθη που έκανα. Δεν ήμουν έτοιμη για αυτό το μεγάλο βήμα στη ζωή μου και νιώθω απελευθερωμένη πλέον…
Με τον τωρινό μου σύντροφο ζω το τώρα, την κάθε στιγμή, χωρίς να με ενδιαφέρει το μετά, δίχως να βάζω ταμπέλες και πρέπει στη ζωή μου. Άλλωστε το πάθημα γίνεται μάθημα, δε λένε;
e.m.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ