Melissa, η αλήθεια είναι πως καθένας μας κρύβει ένα πρόσωπο στο σκοτάδι, ένα πρόσωπο που αμυνόμαστε καθημερινώς να μη φανεί. Σ’ εσένα συμβαίνει να είναι το μικρό κορίτσι που δεν γνώρισε την αγάπη γονιών ως τα 8 της, μια αγάπη που από την πλειοψηφία των παιδιών είναι δεδομένη. Μόνο εσύ ξέρεις τι περνάς και, εφόσον μένεις στο εξωτερικό, γιατί δεν ψάχνεις κάποιον καλό ψυχοθεραπευτή; Έναν άνθρωπο που θα σε ακούσει και σε υποβάλει σε διαφορετικό τρόπο σκέψης. Δεν μπορώ να σου εγγυηθώ ότι η μικρή, εύθραυστη Μελίσσα θα φύγει για πάντα, αλλά καλύτερα, γιατί μπορεί και η μικρή Μελίσσα να βγει στην επιφάνεια και να συνεργαστεί μαζί σου δίνοντάς σου στοιχεία όπως η παιδική αθωότητα σε μερικά πράγματα. Η Μελίσσα μεγάλωσε κι έχασε την εμπιστοσύνη της και γέμισε πικρία, ενώ η μικρή ακόμα κάπου ζει και πιστεύει σε κάτι καλύτερο. Αν πας σ’ έναν θεραπευτή, θα βοηθήσει τη σκοτεινή σου πλευρά να βγει στο φως και να μη φαντάζει πια τόσο καταθλιπτική και μίζερη όσο νόμιζες. Όσο για το παιδί, λυπάμαι λίγο γι’ αυτόν, που δεν μπορεί να καταλάβει ότι ακόμα κι ένα σούπερ κορίτσι σαν εσένα, με “αέρα,” cool χόμπι και γεμάτη ενδιαφέροντα ζωή, φυσικά και κάπου θα έχει μια πιο ευαίσθητη κι ανασφαλή πλευρά, όπως κάθε άλλος πολυδιάστατος άνθρωπος! Καταλαβαίνω μεν ότι μπορεί να ένιωσε “πνιγμένος” απ’ το γεγονός ότι του έδειξες τις πληγές σου, μα ίσως θα έπρεπε να δείξει λίγη κατανόηση αν ήθελε να κάνει τη μαζί σου να δουλέψει. Δεν είμαστε χαρακτήρες πλασμένοι από σεναριογράφους, αλλά από την ίδια τη ζωή, που σε άλλους τα έφερε καλύτερα και σ’ άλλους χειρότερα, οπότε κι ο καθένας παλεύει με τους δικούς του δαίμονες. Σου εύχομαι ό,τι καλύτερο σε αυτή σου τη μάχη! Όλα θα πάνε καλά.

Έκανες πολύ καλά που ξεκίνησες ψυχοθεραπεία και μακάρι να σε βοηθήσει! Με το συγκεκριμένο παιδί δεν χρειάζεται να ασχοληθείς περισσότερο. Ήταν απλά κάποια ραντεβού και η σχέση σας δεν προχώρησε και πολύ από ότι κατάλαβα. Δεν φάνηκε διατεθειμένος να γνωρίσει και την σκοτεινή σου πλευρά αλλά ξέρεις κάτι? Αυτό είναι δικαίωμα του.. Εύχομαι να έρθει η στιγμή που θα ξεπεράσεις τα ψυχολογικά σου, θα αρχίσεις να χαμογελάς στη ζωή και θα γνωρίσεις κάποιον που να σε θέλει όπως ακριβώς είσαι ακόμα και με την ανασφαλή ή μελαγχολική πλευρά του χαρακτήρα σου.

Έχω μια παρατήρηση: από εμπειρία βλέπω ότι πολλοί τέρμα εσωστρεφείς, κλειστοί χαρακτήρες που συνήθως είναι δύσπιστοι και απομονωμένοι, πηγαίνουν στο άλλο άκρο μόλις βρουν ένα άτομο να εμπιστευτούν και καταλήγουν να δίνονται ολοκληρωτικά σε σημείο που λίγο πνίγουν τον άλλον. Ακριβώς όπως το τέρμα αντίθετο άκρο, δηλαδή πολύ εξωστρεφείς τύποι, που όταν μείνουν τετ-α-τετ με ένα άτομο που εμπιστεύονται και θα περίμενες μια εκ βαθέων κουβέντα μαζί τους, ξαφνικά μαζεύονται, δεν μιλάνε, χάνουν το κέφι τους, καμία σχέση με το ενεργητικό άτομο γεμάτο ζωντάνια και ιδέες που βλέπεις όταν περιτριγυρίζεται από κόσμο. Υποψιάζομαι ότι πρέπει να βρεις μια ισορροπία, να μάθεις να ανοίγεσαι λίγο περισσότερο στον κόσμο, από λίγο στον καθένα, για να μη βγάζεις όοοολες σου τις σκέψεις σε ένα άτομο και νιώσει ότι γαντζώνεσαι πάνω του. Αυτός που γνώρισες είχε δίκιο ότι πρέπει να θεωρείς δύναμή σου αυτό που πέρασες, μιας και είσαι 26 χρονών, δυνατή ανεξάρτητη και, απ’ ότι κατάλαβα, μια χαρά χωρίς κακές συνήθειες! Η κατάθλιψη που περνάς είναι απλώς ένα σημάδι του οργανισμού σου ότι κάτι μέσα σου έχει μείνει άλυτο, άρα καλά κάνεις και βλέπεις έναν ειδικό που μπορεί να σου πει πιο πολλά. Πιστεύω ότι αυτό που τον ξένισε περισσότρο τον άλλον ήταν η αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά σου. Από τη μια τον βρήκες στο Facebook, περνάτε υπέροχα στο πρώτο ραντεβού, μετά έγινες απόμακρη, μετά έρχεσαι από μόνη σου να τον δεις και του λες ότι δένεσαι και φοβάσαι… Λογικό να νιώσει λίγο παράξενα και να σου πει ότι ακόμα κι αυτό το δέσιμο που ένιωθες θα ταίριαζε αν είχατε προηγούμενο. Με 10 ώρες και λίγα μηνύματα, αν ένιωσες ότι δένεσαι, ο άλλος το ερμηνεύει σαν γάντζωμα από απελπισία. Σε κανέναν δεν αρέσει να γίνεται σανίδα σωτηρίας χωρίς καν να ερωτηθεί. Έχεις μια απελπισία, αλλά όχι από άποψη ω, τι να κάνω, είμαι μόνη χωρίς άντρα. ʼλλου είδους απελπισία, ίσως απόγνωση για κάτι που έχει ριζώσει μέσα σου και σε ταλαιπωρεί και σου δίνει καιρούς κατάθλιψης. Ελπίζω να σε βοηθήσει ο ειδικός να το ψάξεις. Καλή τύχη γιατί το αξίζεις.

Ε οχι ρε συ γνωρισε μια κοπελα σαν εσενα κ φρικαρε αντι να χαρει!!! Εμενα ο αδερφος μ (που νταξ, ειναι βλαμμενο κ ανωριμο αλλα τν αγαπω) ειναι 24 κ η πιο προσφατη σχεση του ηταν μ ενα “”” απιστευτο””” κοριτσι οπως το εθεσε ο… δικο σου. Ηταν αεροσυνοδος, πολυ στυλ ωραια κοπελα παντα κεφια κ τετοια αλλα τη βαρεθηκε πολυ γρηγορα γιατι ηταν πολυ επιπολαια ρε παιδι μ ενω αυτος ηθελε λιγο βαθος, ενω αυτη ηταν ολο δουλεια-κλαμπ-ψωνια-γιογκα ετσι γ το τρεντ-ψωνια. Μια πιο προηγουμενη σχεση του ηταν το αλλο ακρο: κοπελα πολυ διαβασμα κ ντεμεκ φιλοσοφια αλλα απο πρακτικη ζωη μηδεν, πολυ μουχλα κ κοινωνικα αδεξια δν ηξερε ενα γεια να πει με ανεση. Προσφατα κιολας μ ειπε ο αδερφος μ “λειπουν οι γκοθικ χαρακτηρες ρε Μιμι, η μοντελα αλλα ανεγκεφαλες παρτυ ανιμαλ μου τυχαινουν η διαβασμενες αλλα καλογριες.” Εσυ εισαι ακριβως αυτο! Γκοθικ!! Ξες δηλ εχεις ενα βαθος, μια μελαγχολικη πλευρα (οχι το χαζο emo, ε!!. Κριμα π σ τα εφερε η ζωη ετσι κ δεν ειχες γονεις αλλα εχεις ενα σωρο τοσα αλλα τωρα, δες τι πετυχες π μενεις εξωτερικο, εχεις καλη δουλεια π αγαπας… κ σιγουρα ζεις σε μια κοινωνια π δε σε κοιτανε στραβα αν βλεπεις ψυχοθεραπευτη αλλα μπορει να σ ενθαρρυνουν κιολας. Εγω ονειρευομαι να φυγω εξωτερικο οταν ενηλικιωθω. Τεσπα, αυτο π σ ειπα για τον αδερφο μ (χιχι θα σ τον γνωριζα αλλα ειναι μικρουλης για σενα, μενει κ Ελλαδα) θελω να πω οτι δν εκανε καλα αυτος κ εφυγε. Επρεπε να χαρει π γνωριζει ανθρωπο με βαθος κ πολυ γεματο συναισθηματικο κοσμο. Ας παει να βρει μια “””” απιστευτη””” μονιμως χαμογελαστη σουπερ μοντελα να δεις π θα βαρεθει πολυυυυ ευκολα (αμα δν τν αφησει αυτη πρωτη) γιατι αυτα ειναι φεικ ντιπ για ντιπ. Μακαρι να ξεπερασεις τη καταθλιψη να μν υποφερεισ αλλα να ξες οτι εχει σιγουρα παιδια εκει εξω π θελουν γυναικες με προσωπικοτητα κ συναισθημα μεσα οχι ολο ουαου κ χαχα-χουχου .τι βλακας θεε μ Θα σου τυχουν τα καλυτερα κ ασε κατι τετοιους θ παρουν οτι αξιζουν!