ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Εκείνος πάντα με προσέγγιζε, εγώ δεν ήμουν σίγουρη για τα αισθήματά μου. Όντας στο Λύκειο είχαμε για λίγο διάστημα κάτι πλατωνικό. Ήθελα να είμαι ειλικρινής και διέκοψα. Εκείνος μου έγραφε σε γράμματα από το στρατό το “σ’αγαπώ”, εγώ δεν ήμουν ίσως ώριμη για έρωτες.
Ως ενήλικες τώρα κατάφερε να με προσεγγίσει πάλι. Πλέον δεν είναι πλατωνικό. Εδώ και 3-4 χρόνια πολύ πάθος, αν και για μένα κατάλαβα ότι δεν είναι μόνο αυτό και το έδειχνα με τον τρόπο μου, το έλεγα από ένα σημείο και μετά.
Όταν είχαμε επαφές το έβλεπα στα μάτια του, δεν μπορεί να έκανα λάθος. Όταν εγώ θέλησα κάτι παραπάνω λοιπόν, εκείνος δεν ανταποκρίθηκε. Φταίω, όμως τι να κάνω που δεν συχρονιστήκαμε…
Τώρα νιώθω ότι με τιμωρεί. Πατσίσαμε. Δεν είναι σωστό όμως να το θέλει ακόμα μαζί μου. Έχει σχέση ή τον έχω πληγώσει; Δεν θέλει σχέση λόγω προβλημάτων υγείας κ.λ.π. που είχε στο παρελθόν και θέλει να περνάει μόνο καλά; Σε κάποιο μήνυμα προσπαθώντας να καταλάβω γιατί το κάνει μου απάντησε πως “δεν θέλει σχέση και να το μετανιώσει”. Έχει πει τόσα πολλά που έχω μπερδευτεί.
Είπε πως δεν θέλει σχέση, επίσης άλλη στιγμή είπε πως έχει σχέση εδώ και καιρό, αλλά το ήθελε μαζί μου… Είναι ηθικό αυτό; Λόγω καταστάσεων λέει είναι με την άλλη, του στάθηκε σε δύσκολα, αλλά μαζί μου είναι διαφορετικά. Με εκείνη δεν κάνει το σεξ που κάνουμε μαζί. Η “σχέση” μας δεν έχει μόνο πάθος, έχει και αγάπη – δεν μπορεί να κάνω λάθος. Το νιώθω.
Βέβαια πέρα από αυτό δεν έχουμε πολλά πολλά, γιατί βλέπω πως εκείνος δεν ήθελε. Εγώ έλειπα εξωτερικό ένα διάστημα, δεν ήμουν δίπλα του. Όμως δεν είμαι αδιάφορη.
ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ ένας άντρας να μένει κάπου από υποχρέωση, μου λέει ψέματα, δεν μπορεί. Εγώ δεν θέλω να το πιστέψω. Πάντως δεν θέλω να είμαι το τρίτο άτομο, ούτε να χάσω την αξιοπρέπειά μου. Το έντστικτό μου μου λέει ότι δεν έχει κοπέλα και δεν πέφτω ποτέ -ποτέ- έξω. Αλλά η αποφασιστικότητά του με διαλύει…
Παρόλα αυτά θέλει να με βλέπει, αλλά δεν δίνεται συναισθηματικά. Όχι σε μένα πάντως.
Στην αρχή τον έδιωξα λέγοντάς του πως δεν θέλω να είμαι ανάμεσα πουθενά. Τελεία και παύλα. Δεν πέρασαν 20 λεπτά και μου είπε πως δεν ανήκει σε κάποια. Είναι για δικούς του λόγους, είπε.
Μετά, από κοντά που μιλήσαμε, μου είπε πως έχει τη σχέση. Τι ισχύει τελικά δεν ξέρω!! Μπορεί πλέον μετά από όλα αυτά να είμαι για αυτόν ένα κρεβάτι μόνο; Με κρατάει μακριά επειδή τον πλήγωσα;
Του έγραψα γράμμα με όσα σκέφτομαι, όσα έχουν γίνει, του ζήτησα συγγνώμη και του ζήτησα να ξεκινήσμουμε κάτι όμορφο μαζί κι ας είναι αργά. Δεν το ήθελε το γράμμα, λέει το πέταξε και πως όσα του έγραφα ήταν σωστά. Του έγραψα και του είπα πως τον αγαπώ, άνοιξα όλα τα χαρτιά μου… Αλλά νομίζω ότι του αρέσει η κατάσταση πάθους που ζούμε και τίποτε άλλο.
Κρίνετέ με, αλλά πείτε μου και τις απόψεις σας…
Ευχαριστώ,
Μυρτώ
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ