Λέγομαι Νατάσσα, είμαι 22 χρόνων κι έχω ένα κοριτσάκι δύο χρόνων… Βρίσκομαι σε τρομερό δίλημμα: να διαλύσω το γάμο μου ή όχι;
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Όταν γέννησα ο άντρας μου έφυγε από το σπίτι έχοντας γυρίσει από το μαιευτήριο πέντε ημέρες λέγοντας ότι δεν μπορεί να ζει έτσι…
Κρατήσαμε επικοινωνία για το παιδί, αλλά τα λεγόμενά του δεν ήταν τόσο για το παιδί όσο για το τι κάνω εγώ… Κινήθηκα νομικά, κάτι που με το που το πήρε στα χέρια του γύρισε μετανιωμένος για επανασύνδεση.
Το διάστημα που έλειπε ήταν δύο μήνες, χωρίς να δει καθόλου το παιδί του.
Όλο αυτό το διάστημα είχε εμφανιστεί η προηγούμενη σχέση μου, η οποία είχε λήξει από εγωισμό, όμως πάντα ήθελε να ξέρει αν είμαι καλά.
Όταν έμαθε για την εγκυμοσύνη μου και την εγκατάλειψη, μου στάθηκε όσο κανένας. Πήρε μετάθεση και αποφάσισα να διακόψω μαζί του…
Ο άντρας μου ήταν δίπλα στο παιδί αφού γύρισε, όμως μέσα μου είχα ήδη παγώσει. Αποφάσισα να του δώσω δεύτερη ευκαιρία μιας και υπάρχει παιδί.
Έχει περάσει ένας χρόνος από τότε και μέσα μου δεν νιώθω ερωτευμένη. Μου φέρεται καλά, αλλά δεν νιώθω γεμάτη και δεν μπορώ να ξεπεράσω το ότι στο δύσκολο κομμάτι της γέννας και του παιδιού δεν ήταν εκεί και δεν ήρθε ούτε μια στιγμή να τον δω.
Δεν ξέρω τι είναι σωστό! Να μείνω με έναν άντρα που φέρεται καλά, δεν χαλάει χατήρια, αλλά μέσα μου δεν με γεμίζει; Τη δεύτερη ευκαιρία την έδωσα γιατί μπορεί να έκανε όντως λάθος και το μετάνιωσε…
Είμαι απελπισμένη…
Νατάσσα
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ