Από το 2001 είμαι παντρεμένος και έχω δύο παιδιά. Με τη γυναίκα μου είμαστε μαζί 13 χρόνια. Πάντα ήταν αρκετά πιεστική απέναντί μου κυρίως ως προς το πόσες ώρες λείπω από το σπίτι, που είμαι και με ποιους. Είμαι δημόσιος υπάλληλος και κάποιες φορές είναι απαραίτητες οι διανυκτερεύσεις σε άλλες πόλεις. Κάθε φορά που ανακύπτει αυτή η ανάγκη γίνεται μεγάλη φασαρία. Ζητά να παραβώ/να αρνηθώ τα υπηρεσιακά μου καθήκοντα ή επιμένει να έρθει μαζί μου κάτι που με κάνει να αισθάνομαι άσχημα απέναντι στους συναδέλφους μου. Έντονη είναι η αντίδρασή της όταν υπάρχουν γυναίκες συνάδελφοι στα ταξίδια, που δεν ξεπερνούν τις περισσότερες φορές τη μια διανυκτέρευση. Ρωτάει πάντα με ποιον μιλάω στο τηλέφωνο. Εδώ και τρεις μήνες αισθάνομαι ότι βρίσκομαι ”υπό αυστηρή επιτήρηση”. Δεν έχω δώσει δικαιώματα, αλλά δεν ξέρω τι να κάνω και έως τώρα το ανέχομαι. Είμαι μοναχοπαίδι με αποτέλεσμα να πρέπει να λογοδοτώ και στους γονείς μου. Τι μπορώ να κάνω; Τα τελευταία δύο χρόνια έχω σχέση με μια εξαιρετική (υψηλού μορφωτικού επιπέδου και πολύ έξυπνη σε βαθμό επικίνδυνο) κοπέλα που με κάνει να νιώθω πολύ καλά μαζί της, αλλά πολλές φορές την ταλαιπωρώ μιας και αλλάζω συχνά το πρόγραμμά μου, κ.α. Αισθάνομαι άσχημα που το κάνω, έχω προσπαθήσει να σταματήσω μαζί της, αλλά αυτή το μόνο που ζητάει είναι να είμαστε μαζί και να έχουμε μια αρμονική σχέση. Ξέρει ότι είμαι παντρεμένος. Όχι ότι τη γυναίκα μου δεν την αγαπάω, αλλά εάν είχα γνωρίσει την άλλη νωρίτερα θα είχα μια πολλή ήρεμη ζωή με εξαιρετικές προοπτικές. Μιλάμε για φοβερό άνθρωπο. Όλοι όσοι συνεργάζονται μαζί της μιλάνε για ”αστέρι” (ο όρος αυτός δεν είναι δικός μου, αυτοί τον χρησιμοποιούν).

προς θόδωρο.Η γυναίκα σου προφανώς έχει κάποιες υποψίες και ζηλεύει.Πρέπει να διαλέξεις.Έχεις 2 παιδιά.Μην τα πληγώνεις.

Ειναι τουλαχιστον μηδενιστικο να αφοριζουμε εναν ζωντανο ανθρωπο που αισθανεται να μοιραζεται στα 2!!μου συμβαινει,ειναι δυσκολο μεχρι απελπισιας αλλα δεν οριζεται!!!φιλικα