Λοιπόν… θα τα πω πολύ περιληπτικά…
Ήμουν με ένα παιδί. Μετά από χίλια ζόρια, χωρίσαμε ξαφνικά πριν από τρεις περίπου μήνες.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Πριν ένα μήνα περίπου άρχισα και θυμόμουν ό,τι είχαμε περάσει και δεν μπορώ να τον βγάλω από το μυαλό μου με τίποτα! Νομίζω πως τον έχω ερωτευθεί… Τον είδα και ξαφνικά πριν κάποιες μέρες και είδα τον κόσμο μου να χάνεται!
Τέλος πάντων…
Η φίλη μου, μου λέει την επόμενη φορά που θα τον δω να του πω να απομακρυνθούμε και να τον φιλήσω… Είτε για να ξεκόψω εγώ, είτε για να δούμε αν θα κολλήσει εκείνος…
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Τι να κάνω; Είναι σωστό; Από την άλλη τίποτα δεν είναι σωστό ή λάθος στον έρωτα…
Θα βοηθήσουν όλες οι γνώμες -γυναικείες, αντρικές.
Ευχαριστώ εκ των προτέρων!!!!
Natalia
Το πρώτο φιλί, το πρώτο βλέμμα, η γνωριμία. Η αμηχανία, τα ευτράπελα, το συναίσθημα. Κεραυνοβόλος έρωτας, σχέση πάθους, σχέση λάθους, χωρισμός… Στείλε τη δική σου ξεχωριστή ερωτική ιστορία και δες την δημοσιευμένη.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232164
φιλη μου ησουν με το παιδι με τα χιλια ζορια,χωρισατε και μετα τρεις μηνες τον σκεφτηκες ξανα,αυτο δεν λεγεται ερωτας αλλα κολλημα ανευ αλλου ενδιαφεροντος…ελεος!
Loipon…pshfizw pathos, erwta, parormhsh kai authormitismo sthn periptwsh sou…!
Arxika kalutera na metaniwseis pou ton filises para pou den ton filises…kata deuteron den exeis kati na xaseis kathws den ton exeis outws h allws auth thn stigmi kai to kollima to xeis hdh…den einai oti tha sto prokalesei to fili…!ARA…OLOI OI DROMOI ODHGOUN STO FILI!!ZHSE TO ki as mhn vgei opws to perimeneis sthn xeiroterh…esu prospathises…esu ekdhlwthikes 😉
Αυτά είναι κολλήματα του μυαλού….αν είχες κάποιον στην ζωή σου δεν θα τον σκεφτόσουν καν….οι λόγοι που σας έκαναν να χωρίσετε ίσως να συνεχίζουν να ισχύουν….
ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΟΥΝ
Ακου την καρδια σου φιλη μου! Καλυτερα να μετανιωσεις για κατι που εκανες παρα να λες μετα και αν ειχα κανει αυτο τι θα γινοταν…..
Γεια σε ολους!
Ημουν ενα μιση χρονο με ενα παιδι και ημασταν πολυ καλα…νιωθαμε πολλα ο ενας για τον αλλον και ηταν κατι το ξεχωριστο και για τους δυο μας.
ομως πριν λιγους μηνες χωρισαμε λογο σπουδων και λογο αποστασης.δεν εχουμε ξεχασειομως ο ενας τον αλλον.Θελουμε και οι δυο να ειμαστε μαζι ομως η μεγαλη αποσταση εχει φθηρει πολυ την σχεση μας.πως γινεται να θελουμε και οι δυο να ειμαστε μαζι και να μην μπορουμε?δεν ειναι αδικια?
Πιστεύω πως καλύτερα να μην κάνεις κάτι τέτοιο, γιατί μπορεί να σου χαλάσει και το “ίματζ της κυρίας”, κατάλαβες; Καλύτερα από μακριά και με την “καθώς πρέπει” εικόνα σου προς τα έξω, παρά να κάνεις ένα τέτοιο βήμα, που θα φανεί άγαρμπο. Μη στεναχωριέσαι, αν το θέλει η μοίρα να είστε ξανά μαζί, οπωσδήποτε θα σου παρουσιαστεί μία ευκαιρία, και μάλιστα χωρίς να χρειαστεί να καταφύγεις εσύ σε διάφορα σχέδια. Καλή τύχη!