Σα να διαβάζω λόγια όσων ξενιτεμένων Ελλήνων συναδέλφων έχω στην Αγγλία. Ακριβώς το ίδιο λένε πολλοί από αυτούς, ότι παρόλο που “αντικειμενικά” οι συνθήκες είναι καλύτερες, δηλαδή καλύτερος μισθός και ανώτερη ποιότητα ζωής, πολλοί υποφέρουν που είναι μακριά από οικογένεια και φίλους, ακόμα και από το γνώριμο κλίμα και την ανάλογη διατροφή. Υποφέρουν και δεν ξέρουν ακριβώς το γιατί. Ίσως γιατί νιώθουν ξεριζωμένοι πάνω απ’ όλα. Εδώ ξέρω έναν που έκανε PhD στη Χρηματοοικονομική και στην Αγγλία βρήκε ακριβώς τη δουλειά που ονειρευόταν σαν φοιτητής, τότε που ζούσε από τα λεφτά των γονιών του σε κάτι άθλιες εστίες και διάβαζε του κερατά για να έχει το μέλλον που ήθελε. Και ενώ έχει αυτή τη ζωή για την οποία ο πισινός του έβγαλε κάλους στο διάβασμα, τώρα τελευταία, μετά από 1 χρόνο εδώ, είναι διατεθειμένος μέχρι και να καλλιεργεί ελιές, αρκεί να γυρίσει Ελλάδα!! Ο άνθρωπος έχει πέσει σε κατάθλιψη. Η αλήθεια, Νεφέλη, είναι ότι μερικοί είναι τόσο ριζωμένοι στις συνήθειες και τους ανθρώπους του τόπου τους, που δεν θα τον άλλαζαν για καμία παροχή και κανένα χρήμα. Καταλαβαίνω ότι η Αθήνα δεν είναι Λονδίνο, αλλά βιώνεις ένα, ας πούμε, “πολιτισμικό σοκ” επειδή είσαι σε μια μεγάλη πόλη και εκεί οι σχέσεις είναι εντελώς διαφορετικές απ’ ότι στην επαρχία. Και, φυσικά, είσαι μακριά από τις γνώριμες συνήθειες σου και τους αγαπημένους σου ανθρώπους. Σκέψου, όμως, ότι αν είχες ευκαιρία να γυρίσεις στην επαρχία, μπορεί να μην ένιωθες το ίδιο εκεί. Οι φίλοι που είχες εκεί θα συνεχίσουν να έχουν τις μικροαστικές αντιλήψεις, μπορεί να νιώσεις ότι οι άλλοι έχουν μείνει λίγο πίσω σε σχέση μ’ εσένα, που πήγες και έμαθες πολλά πράγματα μένοντας μόνη και γινώμενη ανεξάρτητη στην πρωτεύουσα. Ίσως να νιώσεις ότι δεν σε χωρά ο τόπος επειδή θα έχει γίνει πολύ “μικρός” για σένα που έχεις δει και κάνει κάτι παραπάνω. Από την άλλη, μπορεί και το πεπρωμένο σου να είναι στον δικό σου τόπο, ποιος ξέρει; Πιστεύω στο πεπρωμένο, και συγκεκριμένα ότι ένας τόπος συνδέεται με ορισμένη τύχη του καθενός μας. Γι’ αυτό βλέπεις στον ίδιο τόπο δύο άτομα κοινής καταγωγής με τον έναν να ευδοκιμεί και με τον άλλον να μαραίνεται. Μπορεί ο δικός σου να θέλει να πάει Αθήνα επειδή νιώθει ότι εκεί η τύχη του θα φτιάξει (δηλ. να μην είσαι ο μόνος παράγοντας). Πιστεύω ότι ο καθένας μας έχει έναν τόπο που τον καλεί, γι’ αυτό και δεν είμαι φανατική της αστικοποίησης ή της μετανάστευσης, ειδικά αν δεν σου το λέει η καρδιά σου. Γι’ αυτό βάλε τα πράγματα κάτω, δες εάν και τι είσαι διατεθειμένη να θυσιάσεις προκειμένου να μείνεις στον τόπο από τον οποίο κατάγεσαι (π.χ. ο άλλος “πουλάει” το PhD στην Αγγλία για ελιές στο χωριό). Συζήτησέ το με δικούς σου ανθρώπους. Όσοι θελήσουν, θα σε καταλάβουν και θα σε βοηθήσουν στον… επαναπατρισμό σου. Αυτό θα είναι πολύ σημαντικό, να ξέρεις. Εκεί θα φανεί ποιος σε καταλαβαίνω και σε στηρίζει πραγματικά. Εύχομαι την καλύτερη τύχη.

Ας πάρουμε λίγο χρόνο νομίζω να εκτιμήσουμε αυτά που έχουμε και να μην εστιάσουμε σε αυτά που δεν έχουμε. Κοπέλα μου, μη θιχτείς με αυτά που θα σου πω, για να σε ξυπνήσω είναι με πολύ ειλικρίνεια. Να καταλάβω ότι είσαι σε μια άσχημη φάση, αλλά εγώ βλέπω μια γκρίνια και μια μιζέρια χωρίς ουσιαστικό λόγο. Φίλο έχεις που θέλει να σε ακολουθήσει, οικογένεια με μικροπροβλήματα όπως όλοι, φίλες που ενδεχομένως μπορούν να σε επισκεπτούν ανά πάσα στιγμή, φίλη στην Αθήνα για να βγαίνεις. Οκ κάθε αρχή και δύσκολη, δε θα ναι προφανώς όλα ρόδινα μονομιάς. Αλλά οκ άλλοι ξενιτεύονται κι εσύ που κάθε σκ μπορείς να είσαι στην πόλη σου με κτελ, αυτοκίνητο, τρένο κτλ γκρινιάζεις; Ηρέμησε λίγο και δες τα πράγματα από μια πιο θετική πλευρά. Πολλοί θα ήθελαν να έχουν μια δουλειά που να μπορούν να συντηρηθούν στην ελλάδα και δεν βρίσκουν τίποτα. Είσαι πάρα πολύ τυχερή. Επιπλέον, γκρινιάζεις και δεν κάνεις τίποτα να καλυτερέψεις την κατάσταση. Μιζεριάζεις; Βγες! Ναι με το ζόρι! Μια δυο κάποιος θα σε φλερτάρει, κάποια καινούρια φίλη θα γνωρίσεις. Το σκ κάνε hobby αν δε θες να πας στην πόλη σου, έχεις ειλικρινά ατελείωτες επιλογές και τρόπους να καλυτερέψεις την κατάστασή σου και αρνείσαι να το κάνεις. Στην τελική αν σου είναι τόοοοσο δύσκολο πήγαινε σε κάποιον ειδικό για μια περίοδο να σε ξεμπλοκάρει, δεν είναι κακό. Κάλεσε τις φίλες σου να έρθουν στην Αθήνα για μια βδομάδα πχ, μια χαρά θα περάσετε. Επιπροσθέτως, για το παράδειγμα του ατόμου στο Λονδίνο, απλά του παλικαριού του ήταν πιο εύκολο να διαβάζει από το να δουλεύει, δεν του λείπει καμία Ελλάδα, ας το κοιτάξει για πανεπιστημιακός. Δεν είναι όλοι οι άνθρωποι φτιαγμένοι για τη δουλειά γραφείου του 2017.

Νιώθεις έτσι επειδή δεν έχεις κύκλο γνωριμιών εκεί που είσαι. Ο άνθρωπος είναι κοινωνικό ον, οπότε όταν μένει μόνος του, ειδικά όταν δεν είναι από επιλογή του, υποφέρει. Δες αν μπορείς να συναναστραφείς κόσμο και εκτός δουλειάς και να πιάσεις χόμπι και δραστηριότητες που αναπόφευκτα θα οδηγήσουν σε νέες γνωριμίες και φιλίες. Θα δεις ότι δεν είναι τόσο άσχημα όσο νομίζεις. Περνάς φάση προσαρμογής, θα δεις ότι θα συνηθίσεις και θα νιώσεις καλύτερα. Καταλαβαίνω ότι έχεις και το θέμα των χρημάτων… με άλλα λόγια, λεφτά βγάζεις και λεφτά δεν βλέπεις, επειδή τα δίνεις για τη στήριξη των γονιών σου; Αυτό συμβαίνει; Αν ναι, τότε, πρώτον, να είσαι περήφανη που το κάνεις αυτό και, δεύτερον, τώρα είναι που αξίζεις να χαρείς και λίγο τη δικιά σου ζωή! Αν η φτώχεια θέλει καλοπέραση, τότε όταν βγάζεις χρήματα, θέλει ακόμα πιο πολλή καλοπέραση! Κάνε αποταμιεύσεις αν μπορείς, είτε για να εγγραφείς σε μαθήματα ζούμπα, pole dancing ή κάτι άλλο διασκεδαστικό και κοινωνικοποιητικό ή για να κάνεις ένα lux δωράκι στον εαυτό σου (π.χ. ένα ακριβό άρωμα) ή ακόμα και στο σύντροφό σου. Κακόμαθε λίγο τον εαυτό σου, να του χαρίσεις και αυτοπεποίθηση, μην κάθεσαι σε μια άκρη μ’ ένα μαύρο σύννεφο πάνω απ’ το κεφάλι σου! Και, άλλωστε, σιγά τις αποστάσεις στην Ελλάδα… Η επαρχία είναι εκεί και μπορείς να πηγαίνεις στις άδειές σου. Το μέλλον σου είναι εκεί που είσαι και εξαρτάται από το πώς προδιαθέτεις τον εαυτό σου απέναντι στις αλλαγές. Κλαις και στεναχωριέσαι ίσως για τη χαμένη ξεγνοιασιά με παρέες και καφέ που απολάμβανες όσο ήσουν φοιτήτρια. Τώρα, όμως, είσαι ανεξάρτητη γυναίκα με δικό σου πορτοφόλι και με δυνατότητα να φροντίσεις οικονομικά και τους γονείς σου. Αυτή είναι η δύναμή σου και θα γίνεις πιο δυνατή όταν συνειδητοποιήσεις πόσο ευλογημένη είσαι και τι καλές προοπτικές έχεις.