Είμαι 20 ετών και θα ήθελα τη βοήθειά σας…
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Είμαι σε μια σχέση 4-5 χρόνων. Το πρόβλημά μου είναι ότι οι άσχημες στιγμές είναι περισσότερες από τις καλές.
Τον αγαπάω πολύ, όπως κι εκείνος, αλλά δυστυχώς οι εντάσεις μάς απομακρύνουν όλο και πιο πολύ. Μερικές φορές μισώ τον εαυτό μου που τον αγάπησα έτσι απελπισμένα. Ίσως επειδή ήταν η πρώτη μου σχέση και κόλλησα.
Κάθε φορά που μαλώνουμε ξεσπάω σε κλάματα. Φοβάμαι την απόρριψη, γιατί πάντοτε εκείνος απειλεί με χωρισμό!
Έχουμε περάσει πολλά μαζί. Ήταν δίπλα μου σε δύσκολες στιγμές και ήμουν επίσης. Αλλά με στεναχωρεί το γεγονός ότι εκείνος με τόση ευκολία κάθε φορά με χωρίζει, ενώ γνωρίζει ότι πονάω.
Σεξουαλικά ταιριάζουμε και αναμφισβήτητα υπάρχουν συχνά και καλές στιγμές μεταξύ μας. Για παράδειγμα ταξίδια, έξοδοι κ.α.
Δεν ξέρω αν αυτό που νιώθω είναι αγάπη ή εξάρτηση, γιατί φοβάμαι να μην με εγκαταλείψει, αλλά πιο πολύ φοβάμαι εμένα χωρίς αυτόν. Φοβάμαι ότι δεν θα ζω, θα κλειστώ για άλλη μια φορά στον εαυτό μου!
Είμαι πολύ μπερδεμένη. Να συνεχίσω να συμβιβάζομαι ή να χωρίσω;
Και στις δύο περιπτώσεις θα πληγωθώ. Τι με συμβουλεύετε; Τι θα κάνατε στη θέση μου;
Ντίνα
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ