Τον περασμένο Αύγουστο γνώρισα κάποιον και τον ερωτεύτηκα από την πρώτη στιγμή.
Από ότι κατάλαβα ήταν αμοιβαίο γιατί από τη δεύτερη κιόλας φορά που συναντηθήκαμε μού εξέφρασε τα συναισθήματά του.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Πρώτη φορά ένιωθα έτσι μετά από πολλά χρόνια που ήμουν μόνη από επιλογή επειδή δεν ήθελα να συμβιβαστώ σε ανούσιες σχέσεις. Είμαι άνθρωπος πολύ δοτικός και συναισθηματικός και θέλω να έχω μία σχέση που να βασίζεται στην ειλικρίνεια, αλλιώς προτιμώ να είμαι μόνη.
Από την αρχή όμως υπήρχε το εξής πρόβλημα και το ξέραμε και οι δύο μας: Η ΑΠΟΣΤΑΣΗ!
Εγώ κατοικώ μόνιμα σε ένα νησί και εκείνος στον Πειραιά. Έτσι μετά τις καλοκαιρινές του διακοπές στο νησί μου, ήρθε η ώρα να φύγει… Και τότε ήταν που ξεκίνησε ο πόλεμος μεταξύ της καρδιάς και του μυαλού μου. Τελικά επέστρεψε Πειραιά αλλά συνεχίσαμε να επικοινωνούμε σαν να έχουμε σχέση (τηλέφωνα, email κλπ). Αυτό συνεχίστηκε για περίπου δύο μήνες.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Με τον καιρό ο ένας δενόταν πιο πολύ με τον άλλον, ήθελε πιο πολύ ο ένας τον άλλον, αλλά δεν βρίσκαμε λύση για το πώς θα καταφέρουμε να είμαστε μαζί. Εμένα όμως με έτρωγε συνέχεια αυτό! Ήμουν ευτυχισμένη για αυτά που ένιωθα για εκείνον αλλά δυστυχισμένη γιατί δεν μπορούσαμε να το ζήσουμε.
Έτσι μετά από πολύ σκέψη πήρα την απόφαση και του είπα πως δεν αντέχω άλλο με αυτήν την κατάσταση και πρέπει να αποφασίσουμε τι θα κάνουμε!
Δικά του οικογενειακά προβλήματα και δικά μου επαγγελματικά και οικογενειακά θέματα δεν μας άφηναν να έρθουμε κοντά. Του λέω να έρθει να ζήσει μόνιμα στο νησί μου. Κάποια στιγμή όμως μου ξεκαθαρίζει ότι είναι σε ηλικία που δεν τον παίρνει να παίρνει άλλα ρίσκα και ότι αν τον αγαπάω πρέπει εγώ να τα παρατήσω όλα και να πάω να ζήσω μαζί του!
Και τότε έρχεται το πιο μεγάλο δίλημμα της ζωής μου: Από τη μία εγώ στο απόγειο της καριέρας μου. Έχω δύο γονείς που με λατρεύουν και έχουν κάνει τα πάντα για μένα και αυτήν την περίοδο με χρειάζονται πιο πολύ από ποτέ. Μου έχουν αποδείξει την αγάπη τους έμπρακτα.
Από την άλλη εκείνος -ο μεγάλος μου έρωτας- αυτός που με ταρακούνησε μετά από χρόνια που ήμουν αδέσμευτη και με έκανε να νιώσω ξεχωριστά πράγματα, που όμως δεν προλάβαμε να ζήσουμε σχεδόν τίποτα μαζί, που η αγάπη του είναι μόνο στα λόγια.
Τι να επιλέξω;
Και πήρα την απόφασή μου με βάση τη λογική και όχι την καρδιά και του ζήτησα να σταματήσουμε γιατί σε μια μετέωρη κατάσταση υποφέραμε και οι δύο.
Από τότε δεν ξαναμιλήσαμε, ούτε μήνυμα δεν ανταλλάξαμε. Από τότε βασανίζομαι κάθε μέρα και αναρωτιέμαι αν πήρα τη σωστή απόφαση ή αν θα το μετανιώνω μια ζωή….
Δανάη
ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΣΤΕΙΛΕΙΣ ΚΙ ΕΣΥ ΤΗ ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑ;
Το πρώτο φιλί, το πρώτο βλέμμα, η γνωριμία. Η αμηχανία, τα ευτράπελα, το συναίσθημα. Κεραυνοβόλος έρωτας, σχέση πάθους, σχέση λάθους, χωρισμός… Στείλε τη δική σου ξεχωριστή ερωτική ιστορία και δες την δημοσιευμένη.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
ΕΣΥ ΤΙ ΛΕΣ;
Πες μας τη γνώμη σου, στείλε το σχόλιό σου!
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Top Stories 
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232164
Θα το μετανιώνεις μια ζωή!!
Τα λάθη της καρδιάς πονάνε πολύ περισσότερο από άλλα λάθη.
Καλύτερα να πήγαινες εκεί και να το ζούσες. Και αν δεν πήγαινε όπως ήθελες, ας γύρναγες.
Γεια σου Δανάη! Καταρχήν είμαι της άποψης να πράττουμε σε θέματα σχέσεων με τη καρδιά και όχι απόλυτα με τη λογική και θα σου εξηγήσω στη συνέχεια τι εννοώ. Δεύτερον, το χρονικό διάστημα που γνωρίζεστε είναι πολύ μικρό και έπρεπε ή πρέπει (αν θέλετε πραγματικά να δουλέψετε τη σχέση σας) να ρίξετε θεμέλια που θέλει κόπο για κάτι όμορφο και αληθινό. Είναι μόνο λίγοι μήνες γνωριμίας και δεν αντέξατε την απόσταση και το τερμάτισες εσύ η ίδια πρώτη, οπότε έκανες μια επιλογή που δηλώνει ότι ίσως δεν τον είχες πραγματικά ερωτευθεί ή ήταν απλώς ένας ενθουσιασμός που σε ανανέωσε για λίγο χωρίς να υπάρχει μέλλον. Επίτρεψέ μου να σου πω εκ πείρας ότι αντιμετωπίζω την απόσταση χρόνια στο πετσί μου, που περισσότερα χιλιόμετρα με χωρίζουν από τον άνθρωπό μου από εσένα. Είμαι 5 χρόνια με έναν υπέροχο άνθρωπο, δεν χαιρόμαστε όμως αυτό που θα μας προσέφερε η άμεση επαφή, αλλά παλεύουμε για αυτό να το νικήσουμε όσο δύσκολο και αν είναι, έχουμε όνειρα, στόχους και πάνω από όλα εμπιστοσύνη. Τελοσπάντων, δεν θα αναφερθώ σε μένα περισσότερο, ήθελα απλώς να σου αναφέρω ένα παράδειγμα. Αν έκρινες ότι έπραξες σωστά τότε δεν ήταν αυτός ο άνθρωπος για σένα. Εκείνος που είναι? Τι έκανε όταν του είπες να διακόψετε? Το δέχτηκε αμέσως σαν να μη συμβαίνει τίποτα? Γύρισε να σε αναζητήσει? Παίζει σημαντικό ρόλο να μας πεις αν έψαξε να σε βρει, να μιλήσετε κτλ.
Αυτό που μένει είναι το ανεκπλήρωτο, αυτό μας τυραννάει. Αν εσύ είσαι καλά με την απόφασή σου, τότε δεν πρόκειται να την μετανιώσεις ποτέ. Εσύ μπορείς μόνο να απαντήσεις στην ερώτησή σου. Από την άλλη αφού είσαι της λογικής και φαντάζομαι ήξερες ότι δεν πρόκειται να φύγεις από το νησί γιατί υπέβαλλες τον εαυτό σου σε αυτό το μαρτύριο. Έπρεπε από την αρχή να τον αποφύγεις και να μη ξεκινήσεις σχέση μαζί του. Είναι ένα λάθος που δε θα το ξανακάνεις είμαι σίγουρη. Καλές γιορτές!
mairi Είμαι προβληματισμένη και δεν ξέρω αν πήρα την σωστή απόφαση…Δεν είχαμε κάνει κάτι μαζί (εννοώ έρωτα) και νομίζω καλύτερα γιατί τα πράγματα θα ήταν χειρότερα και για τους 2 μας. Εγώ του ζήτησα να χωρίσουμε γιατί νόμιζα πως έτσι θα απαλλαγόμουν κι εγώ αλλά και αυτός απ’το μαρτύριο της απουσίας του ενός στον άλλο. Από την άλλη είμαι άνθρωπος που ερωτεύεται πολύ δύσκολα και αυτός ο άνθρωπος μου ξύπνησε έντονα αυτό το συναίσθημα. Φοβάμαι μην πήρα την λάθος απόφαση…
Eλευθερία σ’ευχαριστώ πολύ για την απάντηση σου όπως και τις υπόλοιπες φίλες που μου απάντησαν!
Δεν θα έκανα ποτέ σχέση από απόσταση γιατί είμαι πολύ συναισθηματικός άνθρωπος και δεν αντέχω να μην βλέπω τον άνθρωπο που αγαπάω! Ίσως αυτός ήταν και ο λόγος που ενώ τον αγαπάω τόσο του είπα να διακόψουμε. Του είπα πολλές φορές πως αν θέλει μπορεί να έρθει στο νησί μου και να κάνουμε μια κοινή ζωή εδώ αλλά δεν ήθελε και ενώ δεν είχε μόνιμη δουλειά. Ήθελε να αφήσω εγώ τα πάντα και να πάω μαζί του.
Όταν του ζήτησα να διακόψουμε το δέχτηκε και δεν έκανε καμία κίνηση να με διεκδικήσει.
Ώρες-ώρες σκέφτομαι πως ίσως τελικά να μην ένοιωθε τίποτα για μενα ή να μην ερχεται από εγωισμό.
Εύχομαι εσύ να τα καταφέρεις με την σχέση σου και να είστε σύντομα μαζί!
valia Εχεις δίκιο πως πονάει πιο πολύ μια ανεκπλήρωτη επιθυμία παρά κάτι που κάναμε και το μετανιώσαμε.. Αν όμως τα παρατούσα όλα και έφευγα θα κατέστρεφα κυριολεκτικά την ζωή μου αλλά και δεν θα ήμουν κοντά στους δικούς μου που αυτό το διάστημα με έχουν πολύ ανάγκη. Δεν μπορούσα να τους το κάνω αυτό και μάλιστα για έναν άνθρωπο που εγώ σίγουρα αγάπησα αλλά που δεν ξέρω τι πραγματικά ένιωσε αυτός για μένα.
καλησπερα δεν μπορω να σου πω με σιγουρια πως θα πηγαινε ολο αυτο,αλλα εφοσον εκανες την επιλογη σου για τους δικους σου λογους θα πρεπει να κοιταξεις μπροστα και δεν αποκλειεται να νιωσεις και με καποιον αλλο αυτα τα υπεροχα συναισθηματα…για εμενα θα επρεπε και εκεινος να συζητησει το βημα να ερθει στο νησι που εισαι και οχι στο να πας μονο εσυ….επισης ειναι μικρο το χρονικο διαστημα που γνωριζοσασταν οποτε ισως ειναι καλυτερα που δεν εγινε κατι ερωτικο γιατι θα ηταν πολυ πολυ δυσκολοτερο…μου ετυχε κατι παρομοιο με την διαφορα οτι ηταν απο εξωτερικο το ατομο,εγω δεν ειχα καποιο κωλυμμα ωστε να παω και να δοκιμασω αλλα τελικα με τον τροπο του δεν μου εδειξε τιποτα,ναι μεν μου ειπε πως νιωθει αλλα δεν το κυνηγησε περαιτερω και ξενερωσα αν και τον θελω ακομα 🙁 ομως μου αρεσουν οι ξεκαθαρες καταστασεις και τον εκοψα απο καθε επαφη εφοσον δεν εκανε κινηση να με διεκδικησει…συγγνωμη που ξεφυγε λιγο το ποστ μου και αναφερθηκα σε κατι παρομοιο 🙂
Δανάη μου επειδή κι εγώ αντιμετωπίζω κάτι παρόμοιο με εσένα θα ‘θελα να μου στείλεις το facebook σου για να συζητήσουμε από εκεί, σε ευχαριστώ πολύ!
Συγνώμη τι δουλειά κάνεις και είσαι στο απόγειο της καριέρας σου; Υπουργός είσαι; Επίσης τί κόλλημα ειναι αυτό με τους γονείς σου; Είσαι ανήλικη; (Μαμάκιας και σε απόγειο καριέρας δεν πολυκολλάει, παραδέξου λοιπόν οτι φοβάσαι να ξεβολευτείς και να αφήσεις τη μαμά σου οπότε μην αναρωτιέσαο γιατι είσαι συνεχώς μόνη. Απαντάς μόνη σου στους προβληματισμούς σου).
Μαρία μου θα ήθελα κι εγώ να μιλήσουμε μήπως και μπορέσεις με κάποιον τρόπο να με βοηθήσεις. Το εμαιλ μου είναι danaifeg@gmail.com, στειλε μου εκει εμαιλ. fb δεν έχω πια… Περιμένω εμαιλ σου!
Θέλω να πω στην κοπέλα που λέει ότι είμαι κολλημένη με τους γονείς μου πως από τα 18 μου έως τώρα ζω μόνη και ανεξάρτητη οικονομικά. Για 5 χρόνια μάλιστα ζούσα και μακριά από τους δικούς μου πάνω από 400χλμ. Το ότι επέστρεψα και ζω στο νησί μου το έκανα επειδή μου αρέσει να ζω εδώ-ήταν καθαρά δική μου επιλογή.
Φυσικά και δεν είμαι υπουργός αλλά όπως γνωρίζεις φίλη μου οι εποχές είναι δύσκολες και αν κάποιος έχει μια δουλειά που πάει αρκετά καλά είναι κρίμα να την αφήσει.
Απ’την άλλη αν έβλεπα περισσότερο ενδιαφέρον και διεκδίκηση από τον άνθρωπο αυτό τότε ίσως και να τα άφηνα όλα πίσω μου, όμως μόλις του ζήτησα να σταματήσουμε το δέχτηκε χωρίς να κάνει την παραμικρή κίνηση να μου αλλάξει γνώμη 🙁 και τότε ήταν που απογοητεύτηκα πιο πολύ..
Natasha μου σ’ευχαριστώ πολύ κι εσένα για τις συμβουλές σου! Νομίζω πως έχεις δίκιο..Πρέπει να στηρίξω την απόφαση μου και να συνεχίσω αν και δεν ξερω πως θα το κάνω αυτό αφού τον αγαπάω ακόμη..!
Θα με ενδιέφερε να δω και μια αντρική γνώμη-άποψη μήπως και καταλάβω πως λειτουργεί ο ανδρικός εγκέφαλος 🙂
Δανάη μου….Ζούμε σε πολύ δύσκολες εποχές και αν έχεις αποκατασταθεί επαγγελματικά είναι δύσκολο να τα εγκαταλείψεις όλα…Σίγουρα έχεις αισθήματα για αυτό τον άντρα όμως η αλήθεια είναι πως δεν έχεις ζήσει και πολλά μαζί του για να πεις πάω τα εγκαταλείπω όλα και μέχρι να βρω εκεί δουλειά θα με ζει ο σύντροφός μου…. Δεν θα κρίνω αν έκανες καλά ή όχι που δεν πήγες εκεί μαζί του όμως θεωρώ πως η καρδιά και το μυαλό ποτέ δεν συμβαδίζει. Πάντα ένα απο τα δύο θα υπερισχύσει. Απο τη στιγμή που πήρες μια απόφαση, μη την μετανιώνεις. Κάθε εμπόδιο για καλό έλεγαν παλιά γιατί όχι και τώρα? Πρόχωρα και όλα θα πάνε καλά….
Βασικα sorry εγω θα εχω αντιθετη αποψη… Πρωτον μεσα σε ενα διαστημα καλοκαιρινων διακοπων και μετεπειτα επικοινωνιας δυο μηνων ορισες τον μεγαλο σου ερωτα; Ουτε καν τον γνωρισες. Τουλαχιστον ας συνεχιζατε αυτην την σχεση για καποιο διαστημα με λιγο πηγαινε-ελα να δειτε αν ταιριαζετε… Δευτερον,ποιος παραταει τη ζωη του για μια απλη γνωριμια με φλογα οπως καταλαβαινω…γνωριμια ομως… Θα ηταν κατι παραπανω εαν δυο μηνες ησασταν αχωριστοι. Τριτον, οταν λεμε στο απογειο της καριερας φανταζομαι κατι σε εισαγγελεας, επικουρη καθηγητρια…γιατι αν εννοεις υπευθυνη σε σουπερμαρκετ οκκκκ… Αν ειναι για εισαγγελεας κτλ οκ κριμα να εγκαταλειψεις τετοια καριερα…απλως το τονιζω γτ εδω στην Ελλαδα μιλανε πολλες γυναικες για καριερα,οτι δεν κανουν οικογενεια για την καριερα τους και οι περισσοτερες δουλευουν ιδιωτικοι υπαλληλοι με ουτε καν το βασικο μισθο! Ας ειμαστε ρεαλιστες… Βεβαια και η πληρης μη επικοινωνια πλεον κατι λεει νομιζω…Η απουσια εμπειριων συναισθηματικων δεσμων,απλων σχεσων κτλ οδηγει σε ενα εφηβικο σταδιο μια ωριμη γυναικα,η οποια θα επρεπε με τυφλα ματια να ξεχωριζει σχεσεις και ανθρωπους και κυριως να αναγνωριζει το συναισθημα… Αλλα πως θα μπορεσεις να μαθεις να κανεις σχεσεις οταν επιλεγεις να εισαι μονος…. Μαθε να αγαπας τον εαυτο σου,να πεοσφερεις στον εαυτο σου και μετα δε θα υπαρχει προβλημα με την δοτικοτητα και τον συναισθηματικο σου χαρακτηρα…φιλικα mary dee
Αγαπητή Μary dee,
Δεν σου κρύβω ότι έρχεται στο μυαλό μου καθημερινά όμως όσο περνάει ο καιρός καταλαβαίνω κι εγώ η ίδια πως ίσως τελικά να μην ερωτεύτηκα τον ίδιο αλλά την ”ιδέα”, δηλ.το πώς τον είχα πλάσει εγώ στο μυαλό μου αφού ουσιαστικά δεν τον γνώριζα καθόλου σαν άνθρωπο. Ισως το ίδιο να ισχύει και από τη δική του μεριά…
Όχι δεν είμαι εισαγγελεας ούτε επικουρη καθηγητρια αλλά ούτε και υπευθυνη σε σουπερμαρκετ, αλλά δεν έχει αυτό σημασία. Σημασία έχει ότι έχω μια στρωμένη δουλειά παρόλες τις δυσκολίες της εποχής και αυτός ενώ είχε θέματα στην δουλειά του(απ’ότι μου είχε πει δεν θα την συνέχιζε επειδή δεν έβγαζε ούτε τα προς το ζειν). Θίγω το θέμα δουλειάς για να καταλάβεις πως από δικής του μεριάς θα ήταν πιο εύκολο να αφήσει την δουλειά του-κάτι που άσχετα από εμένα το είχε αποφασίσει.
Και πάλι ειλικρινά αν με διεκδικουσε και έβλεπα πως με θέλει πολύ θα ήμουν διατεθημένη ν’αφήσω εγώ τα πάντα για εκείνον(το έχω ξαναπεί), κάτι που όμως δεν έκανε.
Αυτό που εύχομαι τώρα είναι να τον ξεπεράσω γρήγορα και να έρθει στην ζωή μου ένας πραγματικός έρωτας που θα είναι εκεί για μένα κι εγώ γι’αυτόν. Ένας έρωτας χωρίς συμβιβασμούς, στηριζόμενος στην ειλικρίνεια και την αγάπη.
Ελπίζω να υπάρχει κάποιος εκεί έξω και για μένα… 🙂
Σας ευχαριστώ πολύ όλες που ασχοληθήκατε με το θέμα μου, με βοηθήσατε πραγματικά!