Οι δικές σας ιστορίες: “Αναρωτιέμαι αν πήρα τη σωστή απόφαση ή αν θα το μετανιώνω μια ζωή.”

Γεια σας,

Τον περασμένο Αύγουστο γνώρισα κάποιον και τον ερωτεύτηκα από την πρώτη στιγμή.
Από ότι κατάλαβα ήταν αμοιβαίο γιατί από τη δεύτερη κιόλας φορά που συναντηθήκαμε μού εξέφρασε τα συναισθήματά του.

Πρώτη φορά ένιωθα έτσι μετά από πολλά χρόνια που ήμουν μόνη από επιλογή επειδή δεν ήθελα να συμβιβαστώ σε ανούσιες σχέσεις. Είμαι άνθρωπος πολύ δοτικός και συναισθηματικός και θέλω να έχω μία σχέση που να βασίζεται στην ειλικρίνεια, αλλιώς προτιμώ να είμαι μόνη.

Από την αρχή όμως υπήρχε το εξής πρόβλημα και το ξέραμε και οι δύο μας: Η ΑΠΟΣΤΑΣΗ!

Εγώ κατοικώ μόνιμα σε ένα νησί και εκείνος στον Πειραιά. Έτσι μετά τις καλοκαιρινές του διακοπές στο νησί μου, ήρθε η ώρα να φύγει… Και τότε ήταν που ξεκίνησε ο πόλεμος μεταξύ της καρδιάς και του μυαλού μου. Τελικά επέστρεψε Πειραιά αλλά συνεχίσαμε να επικοινωνούμε σαν να έχουμε σχέση (τηλέφωνα, email κλπ). Αυτό συνεχίστηκε για περίπου δύο μήνες.

Με τον καιρό ο ένας δενόταν πιο πολύ με τον άλλον, ήθελε πιο πολύ ο ένας τον άλλον, αλλά δεν βρίσκαμε λύση για το πώς θα καταφέρουμε να είμαστε μαζί. Εμένα όμως με έτρωγε συνέχεια αυτό! Ήμουν ευτυχισμένη για αυτά που ένιωθα για εκείνον αλλά δυστυχισμένη γιατί δεν μπορούσαμε να το ζήσουμε.

Έτσι μετά από πολύ σκέψη πήρα την απόφαση και του είπα πως δεν αντέχω άλλο με αυτήν την κατάσταση και πρέπει να αποφασίσουμε τι θα κάνουμε!

Δικά του οικογενειακά προβλήματα και δικά μου επαγγελματικά και οικογενειακά θέματα δεν μας άφηναν να έρθουμε κοντά. Του λέω να έρθει να ζήσει μόνιμα στο νησί μου. Κάποια στιγμή όμως μου ξεκαθαρίζει ότι είναι σε ηλικία που δεν τον παίρνει να παίρνει άλλα ρίσκα και ότι αν τον αγαπάω πρέπει εγώ να τα παρατήσω όλα και να πάω να ζήσω μαζί του!

Και τότε έρχεται το πιο μεγάλο δίλημμα της ζωής μου: Από τη μία εγώ στο απόγειο της καριέρας μου. Έχω δύο γονείς που με λατρεύουν και έχουν κάνει τα πάντα για μένα και αυτήν την περίοδο με χρειάζονται πιο πολύ από ποτέ. Μου έχουν αποδείξει την αγάπη τους έμπρακτα.

Από την άλλη εκείνος -ο μεγάλος μου έρωτας- αυτός που με ταρακούνησε μετά από χρόνια που ήμουν αδέσμευτη και με έκανε να νιώσω ξεχωριστά πράγματα, που όμως δεν προλάβαμε να ζήσουμε σχεδόν τίποτα μαζί, που η αγάπη του είναι μόνο στα λόγια.
Τι να επιλέξω;

Και πήρα την απόφασή μου με βάση τη λογική και όχι την καρδιά και του ζήτησα να σταματήσουμε γιατί σε μια μετέωρη κατάσταση υποφέραμε και οι δύο.

Από τότε δεν ξαναμιλήσαμε, ούτε μήνυμα δεν ανταλλάξαμε. Από τότε βασανίζομαι κάθε μέρα και αναρωτιέμαι αν πήρα τη σωστή απόφαση ή αν θα το μετανιώνω μια ζωή….
Δανάη