Καλησπέρα κορίτσια.
Είμαι η Λένα και είμαι 25. Έχω μία σχέση 3 χρόνια με έναν άνθρωπο 38 χρονών που με αγαπά και αγαπώ πολύ.
Προς το παρόν έχουμε σχέση από απόσταση αλλά εδώ και κάποιους μήνες ετοιμαζόμαστε για συγκατοίκηση. Πριν 2 μήνες δυστυχώς μετά από δικά μου θέματα υγείας που με έριξαν πολύ ψυχολογικά, ανακαλύψαμε και ένα μικρόβιο στον προστάτη του φίλου μου που μετά από δύο θεραπείες δεν έχει φύγει (θα συνεχίσουμε σε νέο γιατρό σύντομα). Κάτι το οποίο εξασθενεί το σπέρμα του. Γενικά είμαι πολύ απαισιόδοξος άνθρωπος και με έχει καταβάλει ο πανικός.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Έχω σκεφτεί τη ζωή μου με αυτόν… έχω σκεφτεί να κάνω οικογένεια με αυτόν. Πλέον το μέλλον είναι αβέβαιο. Μετά από πολύ αναζήτηση και συζήτηση με τρίτους, δυστυχώς αυτό το μικρόβιο μπορεί να μη φύγει και ποτέ, ή αν φύγει μπορεί πολύ εύκολα να ξανά επιστρέψει.
Δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς αυτόν αλλά δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου και χωρίς παιδιά. Θέλω να αρχίσω να σκέφτομαι πιο θετικά γιατί κάνω κακό σε αυτόν αλλά και στη σχέση μας.
Είμαι σε αδιέξοδο. Περιμένω τη γνώμη σας… Πείτε μου πως θα δρούσατε εσείς στη θέση μου.
Ευχαριστώ πολύ προκαταβολικά!
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΣΤΕΙΛΕΙΣ ΚΙ ΕΣΥ ΤΗ ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑ;
Το πρώτο φιλί, το πρώτο βλέμμα, η γνωριμία. Η αμηχανία, τα ευτράπελα, το συναίσθημα. Κεραυνοβόλος έρωτας, σχέση πάθους, σχέση λάθους, χωρισμός… Στείλε τη δική σου ξεχωριστή ερωτική ιστορία και δες την δημοσιευμένη. ΚΑΝΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ
Λένα
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232164
Ρε κοπελια, ψυχραιμια! Τι μικροβιο ειναι αυτο? Δεν μας λες ωστε να ξερουμε πως να σε κατευθυνουμε. Υπαρχουν τοσες μεθοδοι πια, απο απλη σπερματεγχυση μεχρι κανονικη εξωσωματικη γονιμοποιηση. εδω, κανουν παιδια χωρις μητρα, για αδυναμο σπερμα μιλας εσυ και παθαινεις τετοιο πανικο! ειναι δυνατον?! η γνωμη μου ομως ειναι να βρεις αλλον. δεν τον αγαπας αυτον τον ανθρωπο. δεν του στεκεσαι σε μια ασθενεια και σκεφτεσαι να την κανεις. δεν ειναι κακο, κανεις δεν σε κατηγορει. το αντιθετο, ανθρωπινο ειναι. αλλα κρινοντας εξ ιδιων τα αλλοτρια, εγω ποτε δεν θα αφηνα αυτον που αγαπαω. κανεις δεν σου υπογραφει πως εσυ μπορεις να κανεις παιδια η πως θα μεινεις εγκυος γενικα. διαλεγεις ανθρωπο να πορευτεις μαζι και ελπιζεις και ευχεσαι για το καλυτερο…
Πρώτον, οι τρίτοι που μας λες ήταν γιατροί ή φίλοι σου; Αυτό που πρέπει να κάνεις είναι να συμβουλευτείτε έναν γιατρό και αυτός θα σας πει κατά πόσο αυτό το μικρόβιο θα επηρεάσει τη γονιμότητα του συντρόφου σου στο μέλλον και ποιές επιλογές υπάρχουν για να επιτευχθεί μια εγκυμοσύνη. Πάντως μην πανικοβάλλεσαι γιατί υπάρχουν πολλές λύσεις φαντάζομαι.
Λένα, είχα το ίδιο θεματάκι με κάποιον πρώην. Δεν ξέρω ποιο ακριβώς ήταν το πρόβλημά του, πάντως οι γιατροί του είπαν ότι δύσκολα θα κάνει παιδιά λόγω αδύναμου σπέρματος. Εκείνος ήταν 36 και δεν έκανε και τον πιο υγιή τρόπο ζωής (δεν ασκούταν, κάπνιζε, δεν τρεφόταν ισορροπημένα), ωστόσο δεν με πείραζε γιατί τον αγαπούσα και ήμουν αποφασισμένη να είμαι μαζί του. Ήμουν 28 τότε, στένευαν και τα δικά μου περιθώρια να κάνω ένα παιδί, αλλά κατέληξα στην απόφαση να είμαι μαζί του πάση θυσία και ήμουν ανοιχτή ακόμα και στην προοπτική της υιοθεσίας, με το σκεπτικό ότι υπάρχουν τόσα παιδιά στον κόσμο μόνα, που θέλουν γονεϊκή αγάπη και ανάπτυξη εντός οικογενειακού κλίματος. Ειλικρινά δεν με πείραζε. Εκείνος, όμως, δεν μου έκανε καμία πρόταση για συμβίωση ή για περαιτέρω σχέδια (γάμο, οικογένεια), το τρέναρε, και στο τέλος με άφησε για άλλη γυναίκα. (Η οποία, απ’ ότι μαθαίνω, το έχει πάρει πολύ στραβά ότι δεν μπορεί να κάνει ο άλλος παιδί, αλλά εκείνος έκανε την επιλογή αυτήν, οπότε ας απολαύσει.) Μετανιώνω για τον χρόνο που έχασα αλλά δεν μετανιώνω για τη δοκιμασία στην οποία μπήκα στη σχέση εκείνη, επειδή ανακάλυψα ότι θα ήθελα ένα παιδί κι ας μην είναι βιολογικά δικό μου. Κι άλλωστε, γνώριζα περιπτώσεις ζευγαριών που επί χρόνια σπαταλούσαν χρήματα σε εξωσωματικές χωρίς αποτέλεσμα, ενώ όλο εκείνο το διάστημα θα μπορούσαν να είχαν γίνει οι καλύτεροι γονείς για κάποιο παιδί που έχει έρθει στον κόσμο και τους χρειάζεται όσο τίποτε άλλο στον κόσμο. Είναι, όμως, και δικαίωμά σου, Λένα, να θέλεις ένα δικό σου παιδί. Αν τυχόν χωρίσετε γι’ αυτό το λόγο, δεν θα είναι κακό, πάει να πει ότι βλέπετε μερικά πράγματα διαφορετικά, ασχέτως του πόσο αγαπιέστε. Εύχομαι, πάντως, να πάνε όλα καλά και να είναι αντιστρέψιμη η κατάσταση.
Πώς μπορείς να λες ότι αγαπάς έναν άνθρωπο ενώ σου “κοστίζει” που δεν μπορεί να κάνει παιδί ; Τον αγαπάς μέχρι εκεί που σου καλύπτει τα θέλω σου.
Δεν είναι έτσι η αγάπη. Γι’ αυτό και είναι πολύ σπάνια ανάμεσα στα ζευγάρια, ειδικά στις μέρες μας. Καθένας σκέφτεται τον εαυτό του.
‘Αφησε τον άνθρωπο ελεύθερο και δώσε του την ευκαιρία να βρει τον δρόμο του με κάποια άλλη γυναίκα που δεν θα την ενοχλεί αν δεν της κάνει παιδί. Και πρόσεξε, να το χειριστείς κατάλληλα για να μην τον πληγώσεις .
Κορίτσι μου γλυκό, το μέλλον πάντα θα είναι αβέβαιο, ποτέ δεν ξέρεις τι θα συμβεί. Μπορεί εσυ να μην μπορείς να κανείς παιδιά. Επισης εχεις βγάλει πολύ νωρις συμπεράσματα για το πρόβλημα υγείας του συντρόφου σου. Έχω υπάρξει υπογόνιμη και πίστεψε με, είναι από τα χειρότερα πράγματα που μπορούν να συμβούν σε έναν άνθρωπο. Για ένα πράγμα πάντα όμως θα είμαι ευγνώμων, είχα την αγάπη και την υποστήριξη του συντρόφου μου, που ήθελε να περάσει τη ζωή του με εμένα ειτε κάνουμε παιδιά είτε όχι. Ευτυχώς τέλος καλό όλα καλά.
Ο σκοπός είναι να είσαι μαζί με τον σύντροφό σου γιατί σε κάνει ευτυχισμένη, κάνετε δεν κάνετε παιδιά. Αν κανεις σκεψεις να τον αφησεις για την πιθανότητα να μην μπορεί να κάνει παιδιά, καλύτερα αστον ελεύθερο να ζήσει τη ζωή του και να βρει μια αλλη που να τον αγαπάει όπως είναι.
ΥΓ: επειδή διάβασα πιο πάνω για θεραπείες γονιμότητας, θέλω να πω ότι αυτά θέλουν γερό στομάχι, χρήματα και άπειρη ψυχολογική υποστήριξη με αβέβαια ποσοστά επιτυχίας. Επίσης η υιοθεσία θέλει ακόμη πιο γερό στομάχι από τις θεραπείες γονιμότητας και πολλά χρόνια αναμονής. Είναι να μη σου τύχει αλλά κι αν σου τύχει πρέπει να ζούμε τη ζωή μας με αισιοδοξία.
Δεν καταλαβαίνω γιατί η τόση αρνητική κριτική. Λένα, είναι δικαίωμά σου να θέλεις παιδί βιολογικά δικό “σας” και δεν το βρίσκω εγωιστικό. Προσωπικά και εγώ θα ήθελα να αφήσω το “αποτύπωμά” μου κάνοντας ένα παιδί που θα είναι καρπός του έρωτα με τον σύντροφό μου, κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσή μας. Και ας με λιθοβολήσουν αυτοί που με κατακρίνουν που δεν θα ήθελα να υιοθετήσω ένα ξένο παιδί, του οποίου δεν θα ξέρω το ιστορικό και τις γενετικές του προδιαθέσεις (η κληρονομικότητα παίζει τεράστιο ρόλο και η ανατροφή δεν διορθώνει τα πάντα) και θα κινδυνεύω κιόλας μια μέρα να μου το χτυπήσει ότι δεν είμαι μάνα του ή, ακόμα χειρότερα, να μου την κοπανήσει αναζητώντας τους βιολογικούς του γονείς (οι οποίοι, εν τω μεταξύ, μπορεί να είναι άστεγα πρεζόνια και στα παπούτσια τα παλιά τους το παιδί που κάποτε παράτησαν). Συγνώμη, αλλά όσοι πέσατε να τη φάτε την κοπέλα επειδή θα ήθελε η αγάπη της να παράξει ένα παιδάκι ως αποτέλεσμα της ένωσης εκείνης και του συντρόφου της, εξετάστε λίγο το ενδεχόμενο να είχατε το ίδιο πρόβλημα και τα λέγαμε. Δηλαδή είναι ΟΚ που άντρες παρατούν τις γυναίκες που δεν μπορούν να κάνουν παιδιά ή που είχαν μια-δυο αποβολές (για να βρουν μια νεαρότερη ή “γονιμότερη”) αλλά η γυναίκα που θέλει να μείνει με τον άντρα της και εχει τη φυσιολογική αγωνία να κάνουν ένα παιδί δικό τους μαζί, επικρίνεται? Με γεια τα διπλά στάνταρ και στην υγειά του εσωτερικευμένου μισογυνισμού!
Από πότε η αλήθεια μεταφράζεται “κατάκριση”.; Τί σημαίνει να αφήσω
το “αποτύπωμά” μου ; Τί εγωισμός είναι αυτός ; Καμμία ανθρώπινη ζωή δεν είναι κτήμα και αποτύπωμα κανενός. Τί είναι αυτά τα πράγματα ;
Λένα μου, η άποψή μου είναι να απευθυνθείται σε έναν καλό γιατρό,που να κερδίσει την εμπιστοσύνη σας και να συμβουλεύεσθε μόνο αυτόν. Μην ακούτε τον περίγυρο και κυρίως το internet (την έχω πατήσει με την κόρη μου ,για άσχετο θέμα, αλλά ότι άκουσα και διάβασα απο διαδίκτυο απείχαν 100% απο την πραγματικότητα). Πολλές φορές τα πράγματα δεν είναι τόσο ακραία και σοβαρά όσο ακούγονται. Επίσης, μην περιφέρεις το θέμα του συντρόφου σου δεξιά κι αριστερά . Δεν χρειάζεται να ξέρει ο κόσμος όλος. Εύχομαι να καταφέρετε να δημιουργήσετε την οικογένεια που τόσο θέλετε