Οι δικές σας ιστορίες: “Δεν μπορούσα να τον περιποιούμαι όπως του αξίζει. Π.χ. δεν πετύχαινα το αγαπημένο του φαγητό.”

Γεια σας!
Με λένε Μάρω και είμαι 25 χρονών. Πριν από ένα δίμηνο είχα έναν επίπονο χωρισμό από μια ολιγόμηνη σχέση με έναν 32χρονο και θα ήθελα συμβουλές γιατί πρόσφατα με βρήκε και μου ζήτησε να βρεθούμε.

Ήμασταν μαζί για πάνω από μισό χρόνο, χωρίσαμε μετά από δική του απόφαση όταν μου είπε ότι ερωτεύτηκε άλλη κοπέλα, οπότε πόνεσα πάρα πολύ, αλλά τι άλλο να έκανα, τον άφησα να φύγει. Φυσικά και τον αγάπησα και μου ήταν σημαντικό να ξέρω ότι είναι ευτυχισμένος, αλλά δεν ήθελα να κρατήσω καμία επαφή μαζί του γιατί θα ήταν υποκρισία από μεριάς μου να κάνω τη φίλη – πρώην έχοντας αισθήματα.

Τον διέγραψα κι από το Facebook για να μη μπαίνω στον πειρασμό να τσεκάρω προφίλ και να πληγώνομαι. Νιώθω ότι έφταιγα για το χωρισμό μας για πολλούς λόγους. Καταρχάς, ο Λ. είναι απαιτητικός άντρας, από τον εαυτό του και από τη γυναίκα δίπλα του. Το πρόβλημά μου ήταν ότι συχνά ένιωθα πως δεν μπορούσα να ανταπεξέλθω στο να τον περιποιούμαι όπως του αξίζει. Για παράδειγμα, δεν πετύχαινα εύκολα το αγαπημένο του φαγητό. Ή ας πούμε, επειδή έχω την ατυχία να είμαι φυσική καροτομαλλούσα με ελεεινές “λεοπάρ φακίδες” όπως τις λέω εγώ, κυρίως σε μύτη, ώμους και ντεκολτέ, μου άρεσε να αλλάζω συχνά χρώμα μαλλιών και στυλ μακιγιάζ, να πειραματίζομαι, κάτι που εκείνος εκλάμβανε για εσωτερική αστάθεια. Πήρα μια φορά κάτι ωραία σέξι εσώρουχα αλλά επειδή είμαι και… φυσική καχεκτικούλα, πάνω μου δεν έδειχναν όπως στα μοντέλα εσωρούχων. Γενικά, ήταν λες και οτιδήποτε έπιανα στα χέρια μου και ήθελα να φτιάξω κάτι καλό από αυτό, γκρεμιζόταν μπροστά του και απογοήτευε τις προσωπικές υψηλές μου απαιτήσεις από τον εαυτό μου.

Έτσι κι εγώ κατέληξα να πιέζω τον εαυτό μου πιο πολύ για να είμαι η καλύτερη και για μένα και για τον Λ., μα αποδείχτηκε ανεπαρκές. Όμως εκείνος μου φερόταν πάντα πολύ όμορφα και με αντιμετώπιζε σαν γυναίκα, όχι σαν κανένα καημένο κοριτσάκι, παρά τα πολλά μου ελαττώματα. Κι ίσως για αυτόν το λόγο γινόμουν κυκλοθυμική ώρες ώρες χωρίς να μπορώ να καταλάβω αμέσως τι μου έφταιγε. Η αλήθεια είναι ότι δεν μου φάνηκε παράξενο που ερωτεύτηκε άλλη.

Πριν από κανένα μήνα τον πέτυχα τυχαία σε καφετέρια με τη νυν του, μία δίμετρη μελαχροινή καλλονή που έμαθα ότι δουλεύει αεροσυνοδός. Έχει όλα όσα θα ήθελα να έχω εγώ: σώμα μοντέλου, σταρένιο δέρμα, γενικά πολλή θηλυκότητα (εγώ συχνά παιδιάριζα), και αυτός την έχει βασίλισσα. Η ψυχολογία μου έγινε πάλι χάλια… αλλά το περίμενα, παίρνει καιρό να ξεπεραστεί ένας χωρισμός.

Πριν από δυο βδομάδες, λοιπόν, έτυχε να μου μιλήσει σε chat ένας φίλος του τον οποίον ξέρω. Δεν μου είχε ξαναπιάσει ποτέ κουβέντα online μετά το χωρισμό μου με τον Λ., οπότε ήταν λίγο παράξενο για μένα. Με ρώτησε μόνο αν είμαι καλά, είπαμε κάτι άσχετα, και μου είπε σε στυλ και καλά “by the way” ότι ο Λ. δεν καλοπερνάει στη νυν του σχέση επειδή “η άλλη είναι πολύ απαιτητική και τοξική ενώ αυτός πολύ ερωτευμένος για να το δει”. Απάντησα ουδέτερα, ότι αυτή είναι δικιά του προσωπική γνώμη και ότι δεν μπορώ να κάνω κάτι για αυτό, αφού ήταν η επιλογή του Λ. στην προσωπική του ζωή και τη σέβομαι.

Μεταξύ μας τώρα, δύο απαιτητικοί άνθρωποι δύσκολα τα βρίσκουν, πάντα πρέπει κάποιος να κάνει υποχωρήσεις, αλλιώς καταλήγει σε συγκούσεις. Εγώ στη σχέση μου ήμουν στο άλλο άκρο, το είχα παρακάνει με τις υποχωρήσεις, ούτε αυτό ήταν σωστό. Και από την άλλη, με προβλημάτισε αυτή η πληροφορία γιατί παραδέχομαι ότι ακόμα νοιάζομαι τον Λ. και θα ήθελα να είναι ευτυχισμένος κι ας μην είναι μαζί μου, όχι να πέσει με τα μούτρα σε μια σχέση που θα του κάτσει τοξική. Δεν είπα τίποτα στο φίλο του από όλα αυτά κι εκείνος σταμάτησε την κουβέντα γιατί μάλλον κατάλαβε ότι δεν θα πιάσει καλή ψαριά.

Δεν έκανα κάποια κίνηση από μεριάς μου και άλλωστε δεν έχω πια τόσο χρόνο και νεύρο να ασχολούμαι. Άνοιξε ο καιρός και πηγαίνω εκδρομές στα ρεπό μου, μόνη ή με παρέα, ξανάπιασα και λάτιν χορούς σα χόμπι να ξεχνιέμαι (χόμπι που ο Λ. δεν πολυενέκρινε όσο ήμασταν μαζί γιατί πίστευε ότι είναι μόνο για γυναίκες που “ψάχνονται”).

Μόλις κατάφερα λίγο να ορθοποδήσω και να ξαναβρώ τη χαρά μου, έσκασε ένα μήνυμα πριν λίγες μέρες από τον Λ.! Μου έγραψε ότι έχουμε καιρό να τα πούμε και ζήτησε να βρεθούμε όσο συντομότερα μπορώ για έναν καφέ και να πούμε τα νέα μας μιας και, όπως λέει, “πάει αρκετός καιρός και θέλω να σε δω”. Δεν ξέρω τι να υποθέσω και δεν ξέρω και τι να του πω. Προσωπικά δεν θέλω να βγω για καφέ με έναν πρώην, ειδικά όταν ακόμα τα αισθήματα δεν μου έχουν φύγει εντελώς. Αποκλείεται να θέλει επανασύνδεση, έχει την καλύτερη δίπλα του.

Δεν του έδωσα ακόμα απάντηση, χρησιμοποίησα σαν πρόφαση τη δουλειά και ότι δεν ξέρω το πρόγραμμά μου για την ερχόμενη βδομάδα. Πώς να το χειριστώ αυτό; Τον αγαπώ πολύ και θα ήθελα να ξέρω πως είναι καλά, μα από την άλλη δεν θέλω να γίνω η λεγόμενη “πρώην για όλες τις δουλειές” και να με βρίσκει μόνο όταν χρειάζεται κάτι.

Δεν ξέρω πώς να προστατέψω τον εαυτό μου, ειδικά σε μια φάση που θέλω να τον ξεπεράσω. Τι μπορώ να κάνω;

ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΣΤΕΙΛΕΙΣ ΚΙ ΕΣΥ ΤΗ ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑ;

Το πρώτο φιλί, το πρώτο βλέμμα, η γνωριμία. Η αμηχανία, τα ευτράπελα, το συναίσθημα. Κεραυνοβόλος έρωτας, σχέση πάθους, σχέση λάθους, χωρισμός… Στείλε τη δική σου ξεχωριστή ερωτική ιστορία και δες την δημοσιευμένη. ΚΑΝΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ

Μάρω