Οι δικές σας ιστορίες: “Είπαμε εξαρχής και οι δύο δεν είμαστε σε φάση σχέσης, οπότε ας κάνουμε κάτι χαλαρά.”

Γεια σας,
θα ηθελα και γω να σας πω την ιστορία μου και να ακούσω τις γνώμες σας.

Είμαι 26 και πριν 10 μήνες περίπου. Χώρισα από μια σχέση 3 χρόνων που με είχε κουράσει πολύ και γενικά δεν πήγαινε άλλο και κάνω τα χαρτιά μου κλπ για να φύγω έξω για δουλειά. Λίγο καιρό μετά από αυτό ξαναβρίσκομαι με έναν παλιό μου φίλο από το σχολείο που είχαμε χαθεί για χρόνια και αρχίζουμε να κάνουμε πολύ παρέα. Σιγά σιγά προχωρήσαμε και περισσότερο, αλλά είπαμε εξαρχής και οι δύο (κυρίως εγώ που είχα μόλις βγει από σχέση και ετοιμαζόμουν να φύγω) ότι δεν είμαστε σε φάση σχέσης, δεσμεύσεων κλπ οπότε ας κάνουμε κάτι χαλαρά.

Στην αρχή όλα ήταν μια χαρά. Περνούσα όμορφα μαζί του χωρίς να πιέζομαι ή κάτι. Από το Σεπτέμβρη και μετά κάπως βρεθήκαμε να κοιμόμαστε κάθε βράδυ μαζί, να μιλάμε στο τηλέφωνο, να βγαίνουμε και για να μην τα πολυλογώ χωρίς να έχουμε πει τίποτα τέτοιο είχαμε αρχίσει να γινόμαστε ζευγάρι.

Εκείνος πάρα πολύ τρυφερός, να δείχνει ότι με θέλει, ότι νοιάζεται και όλα αυτά. Κάπου εκεί μαθαίνουμε ότι με δέχτηκαν στο πανεπιστήμιο οπότε σε κάποιους μήνες θα έπρεπε να φύγω. Εγώ τότε του είπα ότι ίσως πρέπει να αρχίσουμε να διακόπτουμε σιγά σιγά για να μην μας είναι πιο δύσκολο μετά. Ήθελε να το ζήσει και όσο πάει. Και κάπου εκεί άρχισα να αφήνομαι και γω και μου βγήκαν πολλά πράγματα.

Μέχρι τότε ήταν απλός ενθουσιασμός, μετά άρχισα να νιώθω και άλλα πράγματα, πράγματα που δεν είχα ξανανιώσει μετά την πρώτη μου σχέση και ούτε πίστευα ότι θα ξανανιώσω. Και για κάποιο λόγο που δεν μπορώ να καταλάβω, θέλησα να ξέρω τι νιώθει και εκείνος. Από εκεί που δεν ήθελα καν να ακούσω για τέτοιες συζητήσεις, βρέθηκα να τον πιέζω να μου πει τι σκέφτεται.

Μου είπε ότι δεν του είναι εύκολο να εκφράζεται με λόγια (το οποίο το ήξερα από όταν ήμασταν και παιδιά, δεν ξέρω τι περίμενα να έχει αλλάξει) και ότι μου δείχνει πόσο σημαντική είμαι για εκείνον. Και όντως το έδειχνε και το δείχνει. Εγώ συνέχισα στο ίδιο κλίμα και κάποια στιγμή μου είπε ότι είμαι σίγουρα ό,τι καλύτερο του έχει συμβεί αλλά δεν είναι σίγουρος αν έχει ερωτευτεί ποτέ για να ξέρει πως είναι και να μου δώσει μια σαφή απάντηση. Και άρχισε να προσπαθεί ακόμα περισσότερο να κάνει πράγματα κλπ.

Εμένα συνεχίζει να μου φταίει κάτι, χωρίς να ξέρω τι. Ναι από τη μια θα ήθελα να ξέρω ότι είναι ερωτευμένος μαζί μου από την άλλη σε λίγες βδομάδες φεύγω, οπότε τι νόημα έχει; Και μου βγαίνουν ξεσπάσματα, κάποιες φορές κλείνομαι τελείως, άλλες φορές θυμώνω μαζί του χωρίς λόγο. Δεν ξέρω τι μου γίνεται. Νιώθω ότι γίνομαι εγωίστρια και υπερβολική χωρίς να υπάρχει καν το χρονικό περιθώριο για αυτό.

Η λογική μου λέει ότι πρέπει να το σταματήσω σήμερα κιόλας, αλλά σκέφτομαι ότι είναι τρεις βδομάδες ακόμα και όταν είμαι καλά περνάω υπέροχα μαζί του.

Συγγνώμη για το τεράστιο μήνυμα!
Μαρισέλ

ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΣΤΕΙΛΕΙΣ ΚΙ ΕΣΥ ΤΗ ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑ;

Το πρώτο φιλί, το πρώτο βλέμμα, η γνωριμία. Η αμηχανία, τα ευτράπελα, το συναίσθημα. Κεραυνοβόλος έρωτας, σχέση πάθους, σχέση λάθους, χωρισμός… Στείλε τη δική σου ξεχωριστή ερωτική ιστορία και δες την δημοσιευμένη. ΚΑΝΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ