Οι δικές σας ιστορίες: Μαρία: “Παλιότερα πηγαίναμε για ποτό ή φαγητό και τώρα τίποτα.”

Καλησπέρα!
Θα ήθελα κι εγώ τη γνώμη σας…

Το πρόβλημά μου έχει να κάνει με το σύντροφό μου. Συζούμε με σκοπό αργότερα να προχωρήσουμε και σε γάμο, όμως (χωρίς καμία υπερβολή) από τότε που μένουμε μαζί δεν έχουμε ξανακάνει τίποτα οι δυο μας έξω από το σπίτι. Παλιότερα πηγαίναμε σινεμά, για κάποιο ποτό ή φαγητό και τώρα τίποτα. Τώρα ο μόνος λόγος για να βγει είναι οι φίλοι του.

Δεν καταλαβαίνω. Δηλαδή αυτή θα είναι η ζωή μας πια; Μέσα σε ένα σπίτι. Κάθε φορά που του προτείνω να κάνουμε κάτι τη μία είναι κουρασμένος, την άλλη έχει δουλειά που πρέπει να τελειώσει από το σπίτι, την άλλη βαριέται. Όλο κάτι που δεν έχει διάθεση να βγει.

Βγαίνω κι εγώ με τις φίλες μου, αλλά θέλω να βγω και με τον άνθρωπό μου, τι δεν καταλαβαίνει; Κι όποτε άνοιξα κουβέντα, απλά με χαρακτήρισε “γκρινιάρα”, μου ζήτησε να σταματήστω τη γκρίνια και η κουβέντα τελείωσε εκεί. Με τους φίλους του όμως δεν έχει καμία αντίρρηση να βγει, ούτε νιώθει κουρασμένος.

Τι να κάνω; Επειδή μένουμε στο ίδιο σπίτι, σημαίνει ότι σαν ζευγάρι δεν θα κάνουμε τίποτε άλλο πια; Αυτή θα είναι η καθημερινότητά μας; Δεν νομίζω να καταφέρω να διατηρήσω την ψυχραιμία μου για πολύ ακόμα.

Μαρία

ΣΤΕΙΛΕ ΤΗ ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑ!