Καλησπέρα.
Είμαι η Νάντια και είμαι 20 χρόνων. Είμαι μόνη μου εδώ και αρκετό καιρό. Είχα βέβαια τις περιπετειούλες μου, αλλά εν τέλει τίποτα το σοβαρό.
Πριν από μια εβδομάδα, την Πρωτομαγιά συγκεκριμένα, βγαίνω με τις φίλες μου σε ένα μαγαζί για καφέ και μετά ό,τι προκύψει… Και έτσι όπως ψάχναμε για τραπέζι, ακούω έναν τύπο από πίσω μου να λέει: “Πωω, τι ματάρες έχει”… και καθώς ήταν πρωί και ήμουν στις μέρες μου, καταλαβαίνετε ότι γυρίζω με μια μούρη μέσα στην ξινίλα και τον κοιτάζω απαξιωτικά και κατόπιν γυρίζω στη φίλη μου και της λέω: “Κάποιοι άνθρωποι δεν μπορούν να είναι πιο διακριτικοί;” και πολλά άλλα που δεν είναι σωστό να τα πω εδώ μέσα…
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Γενικά ήμουν χάλια εκείνη την ημέρα και την πλήρωσε αυτός που δεν μου έφταιγε και στην τελική ο άνθρωπος. Απλά είχα νεύρα γιατί δεν υπήρχε συνεννόηση εκείνη την ώρα και μας κοιτούσαν όλοι. Τέλος πάντων, καθόμαστε στο απέναντι τραπέζι από αυτόν και με κοιτούσε συνέχεια, και μένα και την παρέα μου. Και να λέω στη φίλη μου: “Τι θέλει και κοιτάει τώρα αυτός έτσι;” Γενικά δεν αποπαίρνω κανέναν και μου αρέσει να με κοιτάει κάποιος και να θαυμάζει κάτι επάνω μου, αλλά όχι σε τόσο έντονο βαθμό όπως αυτός. Και γενικά όταν έχω νεύρα με πειράζουν όλα πόσο μάλλον όταν κάποιος κάνει κάτι τόσο όμορφο… να σε προσέξει.
Για να μην τα πολυλογώ με βρήκε στο facebook και μου έστειλε μήνυμα, αλλά εγώ στην αρχή δεν απάντησα, δεν ήθελα, αλλά μετά με προκάλεσε και δεν μπορούσα να μην απαντήσω… Ήταν πολύ καλός, ήθελε να μάθει πολλά για μένα από την πρώτη μέρα και βρεθήκαμε με κοινό γνωστό δικό μου και πολύ κοντινό μάλιστα, αλλά όλος του ο τρόπος με πίεζε και παραξενεύτηκα. Αλλά είπα να δώσω μια ευκαιρία σε έναν άνθρωπο που με έκανε να αισθανθώ άνετα, αλλά με συγκρατημένο τρόπο γιατί πέρασα πολλά και ορκίστηκα στον εαυτό μου ότι θα είμαι πιο συγκρατημένη με μένα αλλά και με τον άλλον, μέχρι να δω πράξεις και καταστάσεις.
Από την πρώτη στιγμή ήταν πολύ κοντά μου. Με έπαιρνε τηλέφωνο, έστελνε μηνύματα “που είμαι” και τα σχετικά, να βρεθούμε και πολλά άλλα… Και μου φάνηκε από κάποιες συζητήσεις που είχαμε ότι ήταν άνθρωπος ντόμπρος και ειλικρινής. Ό,τι έχει να πει θα το πει και είναι πολύ σοβαρός για την ηλικία του (26 χρόνων). Είναι κάτι που μου άρεσε σε αυτόν, αν και ήταν πολύ κλειστός σε αντίθεση με μένα που είμαι έξω καρδιά… αλλά ξέρω και ξέρει ότι ήταν νωρίς και ήμουν κομπλέ με αυτό.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Μετά όμως από μια εκδρομή μας, έπεσε ξαφνικά και άρχισε να απομακρύνεται χωρίς να ξέρω το λόγο, γιατί απέναντί του ήμουν εντάξει, ούτε πιέσεις ούτε τίποτα. Ούτε να του πω κάτι και να τον πειράξει, ούτε έκανα κάτι να τον ενοχλήσει.
Μιλήσαμε και μου είπε ότι δεν ξέρει τί τον έχει πιάσει, δεν έχει διάθεση και ότι εγώ δεν φταίω σε κάτι και ότι ήμουν εντάξει. Από όλα αυτά καταλαβαίνω ότι δεν είναι σίγουρος και ότι πρέπει να του φάνηκε πολύ ξαφνικό όλο και να πιέστηκε. Γενικά δεν έχουμε επικοινωνία, δεν μιλάμε πολύ, τον αφήνω να σκεφτεί κάποια πράγματα και θα περιμένω.
Χθες τον είδα, με χαιρέτησε κανονικά, αλλά κάπως κουμπωμένα και με κοιτούσε συνεχώς, αλλά εγώ το απέφευγα, γιατί δεν άντεχα και θα πήγαινα να του μιλούσα και θα έφερνα τα αντίθετα αποτελέσματα και δεν το ήθελα… Τον κοιτούσα όταν δεν με έβλεπε και τον έβλεπα ότι δεν είχε διάθεση, ήταν κάπως σκεπτικός, αλλά μπορεί όλα αυτά να ήταν ιδέα μου…
Πραγματικά δεν ξέρω τι να κάνω. Δεν μου φαίνεται άνθρωπος που θα φερθεί σκάρτα σε κάποια κοπέλα που ενδιαφέρεται, όπως έκανε αυτός σε μένα… Αν ήθελε κάτι άλλο θα το έκανε και θα έφευγε, αλλά αυτός έμεινε…
Αν έχει θέματα με αυτόν και δεν είναι έτοιμος για κάτι, θα το σεβαστώ, αλλά πρέπει να το ξέρω γιατί βασανίζομαι. Είναι κρίμα να παίζουμε με τα αισθήματα του άλλου. Δεν σου φταίει σε κάτι αν εσύ έχεις πρόβλημα. Μακάρι να μπορούσα να τον βοηθήσω, αλλά δεν μου αφήνει περιθώρια… Μπορεί να θέλει να μείνει μόνος του και να σκεφτεί, αλλά θέλω να μιλάμε… Τώρα αυτό δεν ξέρω κατά πόσο το θέλει και πώς θα τον επηρεάσει σε αυτά που σκέφτεται.
Θα περιμένω τις απόψεις σας…
Νάντια
ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΣΤΕΙΛΕΙΣ ΚΙ ΕΣΥ ΤΗ ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑ;
Το πρώτο φιλί, το πρώτο βλέμμα, η γνωριμία. Η αμηχανία, τα ευτράπελα, το συναίσθημα. Κεραυνοβόλος έρωτας, σχέση πάθους, σχέση λάθους, χωρισμός… Στείλε τη δική σου ξεχωριστή ερωτική ιστορία και δες την δημοσιευμένη. ΚΑΝΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232164
Ίσως όντας κλειστός χαρακτήρας, να έχει μια καχυποψία έναντι ανοιχτών και λαμπερών προσώπων όπως εσύ. Ελπόζω μόνο να μην είναι αρκετά ανώριμος ώστε να σε κρίνει αρνητικά για αυτό. Για να καταλάβεις τι εννοώ, προσωπικά είμαι σαν εσένα, μου αρέσει να ανοίγομαι και να παίζω με ανοιχτά χαρτιά, ειδικά με άνδρες που πιστεύω πως το αξίζουν. Αλλά δυστυχώς στην πλειοψηφία έτρωγα τα μούτρα μου, ειδικά με εσωστρεφείς και μυστήριους τύπους που ελκύονταν πιο πολύ από απρόσιτες “ντίβες” που ακολουθούσαν συμβουλές επιπέδου Cosmopolitan (πώς να τον κάνεις να κολλήσει φτύνοντάς τον) παρά από μια πιο απλή κοπέλα σαν εμένα που προτιμούσε να εκφράζει το πώς νιώθει, χωρίς, βέβαια, φορτικότητα, και να παίρνει πρωτοβουλία στην επικοινωνία χωρίς να φοβάται μη θεωρηθεί “ευκολάκι”. Έλα, όμως, που πολλοί έβλεπαν το “ευκολάκι” κι αναζητούσαν “προκλήσεις” σε… υπάρξεις-παγόβουνα. (Το ότι αργότερα μάθαινα πόσο άσχημα την έτρωγαν απ’ τα παγόβουνα και κατέληγαν να ψάχνουν το απλό, χαμογελαστό κορίτσι, είναι άλλη ιστορία.) Οπότε, ετοιμάσου για μια τέτοια περίπτωση, με τύπο που μπορεί να σε θεώρησε “κατεκτημένη γη” και να έχασε το ενδιαφέρον του. Αν είναι έτσι, αυτός θα χάσει. Στην τελική, ένα παγόβουνο είναι ωραίο μεν να το κοιτάς έτσι ακίνητο και παγερά λευκό, αλλά το ηφαίστειο είναι αυτό που φέρνει τεράστιες αλλαγές στα εδάφη, και εσύ να θυμάσαι ότι από θερμότητα και ενέργεια είσαι ένα ηφαίστειο. Α, και κάτι άλλο: αν έχει δικά του θεματάκια που δεν θέλει να μοιραστεί, αλλά τον κάνουν απόμακρο απέναναντί σου, ας τα λύσει πρώτα γιατί δεν φταις εσύ σε τίποτα να βλέπεις τα μούτρα του ως το πάτωμα ούτε και χρωστάς να του κάνεις την ψυχαναλύτρια για να του τα βγάλεις με το τσιγκέλι.
Μπορεί να ξενέρωσε, γιατί αλλιώς τα περίμενε…. Ξέρεις εκεί που ενθουσιαζόμαστε, εκεί μας περνάει…. επίσης, μπορεί μόλις εσύ να έγινες διαθέσιμη, αυτος να έχασε ενδιαφέρον… συμβαίνει κι αυτό πολύ συχνά. Μπορεί να άρχισε να βλέπει κάποια άλλη…. και αυτό συχνό φαινόμενο…. Σε κάθε περίπτωση, τα πράγματα πρέπει να είναι ξεκάθαρα και απλά και για τις δυο πλευρές. Εγώ δε θα ασχολούμουν περισσότερο, δεν έχει νόημα.
“ακούω έναν τύπο από πίσω μου να λέει: “Πωω, τι ματάρες έχει”… ”
Ή έχεις “ματάρες” και στην πλάτη, ή κάτι άλλο είχε στο μυαλό του.
Εισαι πολύ μάγκισα και αγριέντζω και δεν σε θέλει. Αυτός ηθελε το γλυκό θηλυκό με τις ματάρες… Σου συνιστώ να αλλάξεις λίγο το στύλ σου το «και ο,τι προκύψει» τις ξινίλες τις βρισιές και τα νεύρα… να είσαι γλυκιά και τσαχπίνα!
Δεν είναι ώριμος για την ηλικία του όπως λες. Όλη αυτή η ιστορία πιο πολυ στη δική σου ηλικία ταιριάζει. Αυτο που αναρωτιέμαι είναι πως προλάβατε από την Πρωτομαγιά μέχρι τωρα να κάνετε όσα περιγράφεις, μέχρι και εκδρομή!!! Οι άνθρωποι θελουν χρόνο για να πεις οτι τους γνώρισες καλά, γι αυτο μην είσαι τόσο παρορμητική.
μαλλον δεν ησουν ο τυπος του γι αυτο εγινε οτι εγινε .η απλα δεν σε εβλεπε σοβαρα οντως
Πολλά μπράβο σου Νάντια, που παρά τυχόν απογοητεύσεις που θα είχες ως τώρα στον ερωτικό τομέα (λες ότι πέρασες πολλά κι εσύ), καταφέρνεις να διατηρείς τον αυθορμητισμό και την ειλικρίνεια στις σχέσεις σου. Πιστεύω ότι θα είναι βλάκας ένας άντρας αν δεν το εκτιμήσει. Τώρα, το ότι απομακρύνθηκε, θα συμφωνήσω με τη Μαρία, αρκετά τα σενάρια. Μπορεί να μην είναι σίγουρος αν θέλει κάτι παραπάνω μαζί σου, μπορεί να φάνηκε ξαφνικά μια πρώην του με την οποία είχε κόλλημα έτσι κι αλλιώς, μέχρι και μπορεί να ανακάλυψε ότι είναι γκέι και δεν ξέρει πώς και πότε να σου το πει, αμάν, ποιος ξέρει… Εσύ καλά έκανες και έδειξες ότι ενδιαφέρεσαι και περάσατε και χρόνο μαζί, αλλά τώρα έχω την εντύπωση ότι θα ξενερώσεις από μόνη σου αν αυτός συνεχίσει να είναι απόμακρος και στ’ αλήθεια πια δεν θα θες κάτι. Πόσες φορές έχουμε ενθουσιαστεί και συνεπαρθεί με μια νέα γνωριμία, αλλά όταν ο άλλος ήταν παγωμένος απέναντί μας, χάσαμε το ενδιαφέρον μας από μόνοι μας. Ζήτημα χρόνου είναι (ελπίζω) να πάψεις ν’ ασχολείσαι και πάμε γι’ άλλα. (Να δει ότι τον γράφεις στα παλιά σου τα παπούτσια και το επόμενο κοπλιμέντο του να είναι “πωωω τι γραμματάρες είν’ αυτές” χαχαχα!)
Κορίτσι μου, είσαι πολύ επιπόλαια και πολύ αγενής. τα 20 χρόνια σου δεν δικαιολογούν ούτε τον τρόπο που εκφράζεσαι ούτε την ευκολία με την οποία γνωρίζεις ανθρώπους και σχετίζεσαι μαζί τους. Πρόσεξε λίγο τη συμπεριφορά σου γιατί θα περάσεις άσχημα…. Λυπάμαι.
Στην αρχή του άρεσες. Μετά είδε κάποια πράγματα και δεν του αρέσαν.
ΝΑΝΤΙΑ
Κοριτσια διαβασα τα μηνυματα σας και σας ευχαριστω πολυ…ολες οι αποψεις ειναι σεβαστες φυσικα και λετε την γνωμη σας με βαση αυτα που σας ειπα και ειναι λογκο να μην καταλαβαινετε πληρως το πως του φερθηκα εκεινη την στιγμη και αυτα που εγιναν μετα…με βαλατε σε σκεψεις και εσεις και οι φιλες μου αν εφταιγα εγω τελικα ή εκεινος και κατοπιν πολλων περιστατικων που συνεβησαν με το παιδι κατεληξα στο γεγονος οτι το προβλημα ειναι δικο του…δεν θα μπω σε λεπτομερειες απλα θα σας πω οτι δεν προσπαθησε να αλλαξει ουτε στο ελαχιστο και η κατασταση χειροτερεψε ολο και πιο πολυ. Δεν υπαρχει λογος μετα απο αυτα που συνεβησαν να ασχοληθω περαιτερω ουτε να ξεκαθαρισω τα πραγματα γιατι ειμαι η μονη που προσπαθησα να βρω λυση κι δεν υπαρχει λογος να συνεχιστει ολο αυτο. Εν τελει αποφασισα να απομακρυνθω απο αυτον τον τοξικο ανθρωπο και παω να παρακατω χωρις να δωσω την παραμικρη σημασια σε οτι και να κανει απο εδω και περα…ετσι και αλλιως δεν ειχαμε το κατι σοβαρο ουτε μου ειναι και κατι για να το παρω κατακαρδα απλα ειχα κολλησει με την συμπεριφορα του ανθρωπου προς εμενα και μονο αυτο…
Και παλι σας ευχαριστω κοριτσια