Οι δικές σας ιστορίες: “Νιώθω ότι θέλει να βγει από τη σχέση αυτή και δεν το λέει αντρίκια…”

Έχασα τον μπαμπά μου ξαφνικά εδώ και λίγο καιρό και είμαι χάλια ψυχολογικά. Έχω πάθει κατάθλιψη, κλαίω πολύ και παίρνω ηρεμιστικά. Έμεινα μόνη με τη μαμά μου στη κυριολεξία. Οι συγγενείς άφαντοι και στον κόσμο τους, συμπαράσταση μηδέν.

Έχουμε προβλήματα πάσης φύσεως, οικογενειακά, δύσκολα οικονομικά και γενικά σε χάλια κατάσταση παντού. Έχω χρόνια μία σχέση από απόσταση όπου είμαστε αρραβωνιασμένοι και εκεί έχω πολλά προβλήματα. Είμαι πολύ μπερδεμένη και απογοητευμένη από εκείνον γιατί πραγματικά δεν μπορώ να βγάλω άκρη με το χαρακτήρα του.

Μένω σε μια πόλη της νότιας Ελλάδας και εκείνος στη βόρεια. Ενώ ήρθε και συμπαραστάθηκε και με βοήθησε στο πένθος μας, όταν επέστρεψε πίσω στο πατρικό του με πλήγωσε τρεις φορές με τη συμπεριφορά του. Τη πρώτη φορά το παρέβλεψα, τη δεύτερη επίσης αλλά την τρίτη δεν άντεξα, τσακώθηκα στο τηλέφωνο και του το έκλεισα.

Εδώ και πέντε μέρες δεν γράφει ούτε μήνυμα να με ρωτήσει πως είμαι. Είναι τελείως απόμακρος και το θέμα είναι πως έχει μια αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά. Η πρώτη φορά που με πλήγωσε ενώ δεν είχαν περάσει ούτε δυο μήνες, ήταν που σε μια συζήτηση από το τηλέφωνο είπε ότι μας έκανε το χαμάλη. Αυτό με άφησε άφωνη και απόρησα πως μπορεί να μου λέει κάτι τέτοιο ενώ έχω πένθος. Εν τω μεταξύ μόνος του προσφέρθηκε να βοηθήσει σε ψώνια κτλ μιας και τις πρώτες μέρες ήμασταν σε ακινησία με τη μαμά μου από το σοκ του μπαμπά μου. Να αναφέρω κιόλας πως η μαμά μου του έδωσε κάποιο μικρό ποσό από ευχαρίστηση.

Όταν άκουσε η μαμά μου τη λέξη “χαμάλη” θύμωσε μαζί του δικαιολογημένα και είχα ένταση στο σπίτι εξαιτίας του. Τη δεύτερη φορά, ενώ είχα τον πόνο μου και έκλαιγα μου είπε: “(το όνομα μου), δεν είσαι ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία που έχασε τον μπαμπά της, δεν μας παρατάς” και μου το έκλεισε κατάμουτρα. Πήρα πίσω και του είπα “πώς φέρεσαι έτσι άσχημα στη κοπέλα σου που έχει πόνο” και το κατάπια και αυτό. Ακολούθησε ένα διάστημα που ήταν πολύ καλός απέναντί μου και αναγνώρισε τα λάθη του με συγγνώμη. Όμως μες στη Μεγάλη Εβδομάδα φέρθηκε το ίδιο και γω όπως καταλαβαίνετε τον έδιωξα γιατί δεν πήγαινε άλλο. Ενώ του έλεγα ότι έχουμε πολλά προβλήματα και άνοιγα την καρδιά μου, μου είπε με άσχημο ύφος: “Και τι θα κάνετε;”, “Θα αυτοκτονήσετε κιόλας;”, “Πεινάτε;”

Πάγωσα και δεν πίστευα στα αυτιά μου πως αυτός ο άνθρωπος που έχω χρόνια σχέση, που ήταν πάντα δίπλα μου και γω σε αυτόν, που έδινα και έπαιρνα αγάπη, με πληγώνει για τρίτη φορά στο πένθος μου. Του απάντησα: “Ναι, μπορεί και να πεινάσουμε”. “Εσείς ιδέα δεν έχετε τι πόνο περνάμε εδώ. Η μαμά σου στεναχωριέται το τι θα φάει ο αδερφός σου” και του είπα να τα πούμε αύριο. Καπάκι με παίρνει πίσω ξανά και μου λέει πάλι με ύφος: “Άκου να σου πω (το όνομά μου) η μαμά μου πέρασε καρκίνο ξέρεις”. Τότε αναστέναξα και του είπα δυνατά “και μένα ο μπαμπάς μου είναι νεκρός, είναι μες στο χώμα! Δεν έχεις ιδέα τι σημαίνει να χάνεις το γονιό σου! Άντε παράτα μας ρε!” Και του το έκλεισα πλέον εγώ κατάμουτρα και από τότε ούτε επικοινώνησε ούτε τίποτα.

Με έβγαλε εκτός ορίων γιατί βλέπω πράγματα που δεν έβλεπα πριν. Η μαμά μου δεν τον θέλει και έχει πλέον πολύ αρνητική εικόνα όπως και γω. Η αλήθεια είναι πως έχω γεφυρώσει τις σχέσεις τους πολλές φορές και εκείνος με το φέρσιμό του τα γκρεμίζει. Έχω πλέον κουραστεί να προσπαθώ. Είναι σαν να είναι δυο προσωπικότητες. Είναι η πρώτη μου σχέση και έχω επενδύσει με όνειρα.

Νιώθω ότι θέλει να βγει από τη σχέση αυτή και δεν το λέει αντρίκια και προσπαθεί να με τσιγκλίσει να το κάνω εγώ. Αν είναι έτσι είναι απάνθρωπος γιατί πραγματικά μετά από τόσα χρόνια σχέσης φαίνεται το πραγματικό του πρόσωπο. Εσείς τι πιστεύετε ότι συμβαίνει; Παρακαλώ βοηθήστε με.

Broken heart

ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΣΤΕΙΛΕΙΣ ΚΙ ΕΣΥ ΤΗ ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑ;

Το πρώτο φιλί, το πρώτο βλέμμα, η γνωριμία. Η αμηχανία, τα ευτράπελα, το συναίσθημα. Κεραυνοβόλος έρωτας, σχέση πάθους, σχέση λάθους, χωρισμός… Στείλε τη δική σου ξεχωριστή ερωτική ιστορία και δες την δημοσιευμένη. ΚΑΝΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ