Οι δικές σας ιστορίες: “Τον συγχώρεσα, του έδωσα δεύτερη ευκαιρία και…”

Πριν από μερικούς μήνες τα είχα με έναν κάποιον. Είχα πολύ καιρό να κάνω σχέση και μου άρεσε πολύ.

Στην αρχή ήταν καλά όμως στην πορεία διαπίστωσα ότι είχα να κάνω με έναν έφηβο στο σώμα ενός 28άρη.Ήταν πολύ ανώριμος. Χανόταν για μέρες, δεν βρισκόμασταν συχνά, δεν είχαμε τακτική επικοινωνία. Ένιωθα ότι είμαι μόνη, ότι δεν νοιάζεται καθόλου για μένα και του ζήτησα να χωρίσουμε.

Αυτός μετά με κυνήγησε, με έπαιρνε τηλέφωνα ότι θα αλλάξει, ότι έχει μετανιώσει που φερόταν έτσι, ότι μόνο εμένα θέλει και τέτοια. Μέχρι και στο σπίτι μου ήρθε να με βρει.

Τον συγχώρεσα, του έδωσα δεύτερη ευκαιρία. Και συνέχισε να φέρεται με τον ίδιο τρόπο. Πάλι αναπάντητα μηνύματα, πάλι να μη βρισκόμαστε συχνά. Αδιαφορία και ψυχρότητα.

Του έστειλα μήνυμα ότι είναι απαράδεκτος και τον διέγραψα από παντού και αυτός δεν μου απάντησε καν. Κατά τα άλλα με ήθελε και είχε μετανιώσει. Δεν θα ασχοληθώ ξανά μαζί του εννοείται, απλώς δεν μπορώ να καταλάβω τι είχε στο μυαλό του.

Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί έρχονται άνθρωποι στο δρόμο μου που τους φέρομαι υπέροχα και αυτοί με παίζουν και μετά φεύγουν σαν να μη με γνώρισαν ποτέ. Γιατί λένε μεγάλα λόγια και μετά σε αγνοούν και εξαφανίζονται σαν να μη σε ξέρουν.

Είμαι βαθιά πληγωμένη. Λένε πως ό,τι δίνεις παίρνεις. Εγώ όμως καταλήγω πάντα να δίνω πολλά και να μη παίρνω τίποτα πίσω.

Κάτια