Γεια σας!
Θα ήθελα κι εγώ με τη σειρά μου τη γνώμη σας πάνω σε ένα θέμα που δεν έχει να κάνει με σχέσεις, αλλά με ενοχλητικούς γείτονες…
Λοιπόν, για να καταλάβετε είμαι παντρεμένη 12 χρόνια. Όλα καλά, δόξα τω Θεώ. Έχουμε δύο παιδάκια, 6 και 7 χρόνων, αγόρι και κορίτσι. Λόγω κρίσης μεταναστεύσαμε Αγγλία πριν μερικά χρόνια.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Πριν λίγο καιρό αλλάξαμε γειτονιά λόγω σχολείου των παιδιών για να είναι πιο κοντά και που λέτε, στη νέα γειτονιά είναι μια γειτόνισσα που την κόρη της -5 χρόνων- όλο σε εμάς τη στέλνει, όλη μέρα και κάθεται.
Ειδικά τώρα που τα παιδιά δεν έχουν σχολείο… και καλά για να παίζουνε. Κάθε μέρα όμως! Και έχω ενοχληθεί γιατί εμείς ένα “γεια” λέμε οι γονείς. Δεν τους ξέρουμε καλά, δεν έχουμε πάρε δώσε μαζί τους.
Ένας χαμός στο σπίτι. Τρία παιδιά και έχω να καθαρίσω μετά όλο το χαμό που κάνουνε. Για να μην σας πω ότι πάει και στην τουαλέτα μας που σιχαίνομαι. Δηλαδή εδώ τρώει κτλ… Και απόρησα: οι γονείς της είναι τόσο βλάκες και αφήνουν έτσι το παιδί τους; Απλά χτυπάει την πόρτα κι έρχεται λες και είμαστε συγγενείς της. Είναι πραγματικά ενοχλητικό.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Τις τελευταίες μέρες δεν της ανοίγω και κάθεται, χτυπάει δυνατά την πόρτα ώσπου βαριέται και φεύγει. Πραγματικά το λυπάμαι το παιδί, αλλά έχω ενοχληθεί πολύ. Πείτε μου κι εσείς τι θα κάνατε στη θέση μου; Το να μιλήσω με τη μάνα της είναι δύσκολο… Πολύ χαζοί άνθρωποι.
Όλια
ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΣΤΕΙΛΕΙΣ ΚΙ ΕΣΥ ΤΗ ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑ;
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232164
Καλά κανεις και δεν της ανοίγεις..όταν σου δοθεί η ευκαιρία να της πεις ότι ενοχλέισαι από αυτά που κάνει.δεν έχω παιδιά,αλλά πρέπει να βάζουμε όρια σε κάποιες καταστάσεις.
το παιδακι δε φταιει σε κατι οποτε μπορεις οταν ερχεται να του λες οτι τα παιδια σου λειπουν η οτι εχουν διαβασμα κι οτι καλο ειναι να κανει κι αυτο τα μαθηματα του στο σπιτι του. Επισης αν δεις οτι συνεχιζει αυτη η κατασταση, τοτε δοκιμασε να στειλεις κι εσυ τα παιδια σου εκει να δουμε τι θα γινει? οταν ξαναρθει το παιδακι για να παιξουν πες του οτι αυτη τη φορα θα ερθουν τα δικα σου μαζι του να πανε σπιτι του να παιξουν γιατι περιμενεις κοσμο στο δικο σου σπιτι / εχεις δουλεια / θελεις να καθαρισεις κλπ.
Θα σου πω κάτι που δε θα σου αρέσει καθόλου: δε διαφέρεις και πολύ από τους “πολύ χαζούς ανθρώπους”. Πρώτα δέχεσαι ένα παιδάκι στο σπίτι σου που δε γνωρίζεις τους γονείς του πέρα από μια καλημέρα στο δρόμο, και το οποίο έρχεται απροειδοποίητα και σε καθημερινή βάση και κάθεται με τις ώρες. Δε σου αρέσουν αυτες οι αρμένικες επισκέψεις, αλλά δεν κάνεις τίποτα για να τις αποτρέψεις. Μετά το ταΐζεις στο σπίτι σου και αρχίζεις να σιχαίνεσαι που πάει στην τουαλέτα του σπιτιού σου. Όχι μόνο συντηρείς αλλά και επιδεινώνεις την άβολη για σένα κατάσταση, και πάλι όμως δεν κάνεις τίποτα για να τη λύσεις. Φτάνεις στο απροχώρητο και ξεσπάς. Πρώτα στο παιδί (κάνοντας ότι δεν είσαι μέσα, πολύ ώριμο κι εξυπνο εκ μέρους σου, μπράβο) που σημειωτέον, είναι μόλις 5 ετών και μετά σε ένα σάιτ στο ίντερνετ όπου γράφεις τον “πόνο” σου και περιμένεις να σου πουν “μπράβο, καλά έκανες, έχεις δίκιο”. Νιώθεις μέσα σου ότι έχεις αρχίσει να το χάνεις, διότι το πρόβλημα έχει διογκωθεί και εσύ δεν έχεις κάνει απολύτως τίποτα για να το λύσεις, αντ’αυτού γυρνάς γύρω γύρω από αυτό, αλλά δεν πας να μιλήσεις εκεί που έπρεπε από την αρχή. Δε σου πέρασε καν από το μυαλό ότι με τη στάση σου έχεις στείλει το μήνυμα στη γειτόνισσα ότι δε σε ενοχλεί καθόλου το παιδί της, σπεύδεις όμως να σκεφτείς ότι είναι “πολύ χαζή”. Στο τέλος παραδέχεσαι ότι δε θέλεις να το αντιμετωπίσεις και δικαιολογείσαι, αφενός τονίζοντας ότι λυπάσαι το παιδί, αφ’ετέρου χαρακτηρίζοντας πολύ χαζούς τους γονείς του παιδιού. Αυτό που ψάχνεις δεν υπάρχει, δε θα λυθεί από μόνο του. Πρέπει να πας και να μιλήσεις στη μάνα, ψύχραιμα και πολιτισμένα. Την επόμενη φορά που θα έρθει το παιδί, όταν περάσει ο χρόνος που έχεις ορίσει ως ανεκτό (2-3 ώρες? εσύ ξέρεις) θα πάρεις το παιδάκι από το χέρι και θα το πας στη μαμά του. Θα πεις στο ίδιο ότι πρέπει να φύγει γιατί έχετε κάποιες δουλειές και θα το πας σπίτι. Εκεί θα έχεις την ευκαιρία να μιλήσεις στη μάνα του. Το θέμα είναι ότι φοβάσαι να την αντιμετωπίσεις. Δεν ξέρω γιατί φοβάσαι. Εσύ μόνο ξέρεις, βαθιά μέσα σου. Δε φτάνει όμως να ξέρεις το γιατί. Πρέπει να αντιμετωπίσεις το φόβο σου. ΥΓ: λάβε υπόψην σου ότι υπάρχει και μια πολιτισμική διαφορά ανάμεσα στους λαούς. Μπορεί κι εσύ και η οικογένειά σου να φαντάζετε “πολύ χαζοί” σε κάποιους στενόμυαλους ξένους…
και αυτοί εσάς χαζούς σας θεωρούν! τι παιρνιέσαι για έξυπνη;; καλά λέει η απο κάτω γράφουσα