Paulina: “Πόσο πια να ζαλίσω και τους δικούς μου ανθρώπους; Εκείνοι ό,τι είχαν να πούνε το είπαν”

Γεια σας!

Πριν έξι μήνες ήμουν με ένα παιδί. Εκείνος 23, εγώ 26…

Ένα χρόνο ήμασταν μαζί και γενικά είχαμε μια δύσκολη σχέση. Ήταν αρκετά παράξενος σαν άνθρωπος, αλλά εμένα δεν με ένοιαζε. Ήμουν και είμαι τόσο ερωτευμένη που δεν με ενδιέφερε.

Χωρίσαμε λόγω απόστασης. Έτσι είπε τουλάχιστον.

Αυτή τη στιγμή είναι φαντάρος. Τους πρώτους 4 μήνες είχαμε καθημερινή επικοινωνία. Ένα μήνα δεν μιλήσαμε καθόλου. Μετά επιδίωξε να έχουμε μια μικρή επικοινωνία, αλλά -αν και δεν ήθελα- ήμουν πολύ απόμακρη.

Όλο αυτό το διάστημα δεν τον ενόχλησα καθόλου. Αλλά μου λείπει πάρα πολύ. Έχω γνωρίσει κάποιους ανθρώπους χωρίς όμως κανένα αποτέλεσμα.

Δεν μπαίνω καν στη διαδικασία να γνωρίσω λίγο παραπάνω τον άλλο, γιατί σκέφτομαι ακόμα εκείνον. Όμως καταλαβαίνω ότι είναι λάθος όλο αυτό εφόσον η σχέση εκείνη ολοκληρώθηκε και τελείωσε.

Παρόλα αυτά όμως, δεν μπορώ να το ξεπεράσω και να προχωρήσω στη ζωή μου. Πόσο πια να ζαλίσω και τους δικούς μου ανθρώπους; Εκείνοι ό,τι είχαν να πούνε το είπαν.

Paulina